Einde

Typ bv. "toekomst".

Bekijk ook eens de mooie inspirerende video's

Tekst van de video's?

Tekst van de gebeden?

De Emmaüsgangers en 'het momentum'
- De gunstige gelegenheid voor verandering... (leestijd 9')

(augustus 2021) Na de Jezus' kruisiging zijn de discipelen in totale verwarring. Twee onder hen keren na het Pascha-feest terug naar huis en de verrezen Jezus loopt incognito een einde mee met hen. Hij legt uit wat de profeten voorspelden aangaande de Messias. De Emmaüsgangers luisteren geboeid en dringen er bij die vreemdeling op aan om bij hen te blijven eten, waarna Jezus zich aan hen openbaart. De ervaring van de Emmaüsgangers brengt ons bij de vraag of ook wij gebruik maken van 'het momentum' - de gunstige gelegenheid om een verandering door te voeren. Wie 'het momentum' niet benut zal later wellicht niet meer die keuze voor Jezus maken. Want hij zal voortaan Jezus mijden en hij raakt gaandeweg steeds dieper verankerd in een wereld die van God vervreemd is.

Hoop doet leven
- het einde van het vooruitgangsoptimisme (leestijd 15')

(juli 2021) De opwarming en de andere grote problemen waarmee de mensheid te kampen heeft, kan tot wanhoop leiden. Is er in die context nog hoop? Hoop is een woord met tal van schakeringen. Vaak gebruiken we het woord in zijn zwakke betekenis, bijvoorbeeld wanneer we hopen dat het morgen goed weer zal zijn. Dat soort hopen geeft ons niet veel energie. Evenmin als het vooruitgangsgeloof - de overtuiging dat het dankzij de toename van kennis altijd maar beter wordt, en dat de wetenschap wel met oplossingen zal komen voor al die problemen. Maar als christen kennen we het woord hoop ook in zijn sterke betekenis, als de gegronde zekerheid dat die ideale toekomst er door Gods ingrijpen zal komen.

De zoektocht naar buitenaardse intelligentie
- alles draait rond taal (leestijd 6')

(juli 2021) Het SETI-instituut zoekt naar buitenaardse intelligentie. Zij gaan via reusachtige antennes na of ze niet enkel lawaai, maar ook geluid met een logische structuur ontvangen. In die zoektocht naar buitenaards leven draait alles rond taal want taal bevat een interne logica die niet door toeval kan ontstaan, en zij wijst dus op intelligentie. Bovendien is taal aanwezig in elk deeltje van het universum. En er is inderdaad buitenaardse intelligentie, van een niveau dat ons kennen ver te boven gaat. Maar die komt niet van een andere planeet, wel vanuit een andere dimensie…

De parabel van de schapen en de bokken: schuldig verzuim
over het (laatste) oordeel (leestijd 25')

(oktober 2020) Wanneer een rechter één miljard mensen zou moeten beoordelen, en hij neemt één uur per persoon, en dat 8 uur per dag en 5 dagen per week, dan duurt dat 500 000 jaar. Die berekening illustreert dat Gods oordeel niet zal verlopen zoals een gewone rechtszaak. Maar God is geen mens, Hij is alwetend en doet oneindig veel dingen tegelijk. Het oordeel kan dus op een ondeelbaar ogenblik geschieden, en toch een volmaakt oordeel zijn, dat met alles rekening houdt. Wat leert Jezus ons over dat (laatste oordeel)? En zegt die parabel ook iets over het leven hier en nu dat voorafgaat aan dat oordeel?

De behaaglijke stilte - Hoe kunnen we Gods stem verstaan? (leestijd 45')

(september 2020) De behaaglijke stilte geeft uitleg over de wijze waarop God met de mens communiceert. Beïnvloedt Hij zwijgend de omstandigheden van het leven of voegt Hij daar commentaar aan toe? Spreekt Hij ons ook aan, en hoe klinkt dan die innerlijke stem?

We vangen aan met uitleg over de roeping van Paulus - de uitzondering die de regel bevestigt, want meestal spreekt God veel stiller. Daarna lezen we in "De behaaglijke stilte" hoe we een immateriële God kunnen "horen" spreken, en welke basis- en randvoorwaarden hiertoe vervuld moeten zijn.

Een getormenteerde ziel (leestijd 18')

(augustus 2020) Een getormenteerde ziel toont hoe de getraumatiseerde mens genezen wordt van zijn kwetsuren.
Het artikel gaat uit van een gedicht over vriendschap van William Penn - een gedicht dat gelijkenis vertoont met Psalm 22, waarin David uitroept "Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten." We lezen hoe verdrongen pijn naar de oppervlakte komt en David genezen wordt van zijn trauma's.

De uitleg wordt geïllustreerd met een schilderij van Benjamin West. "Het verdrag met de Indianen" toont hoe William Penn vanuit zijn geloofsovertuiging een vredelievende weg bewandelde.

Vriendschap met God (leestijd 13')

(augustus 2020) Vriendschap met God is de essentie van het christelijk geloof. God is in wezen liefde. Hij is begaan met de mens, wil bij hem zijn, met hem het leven delen en hem gelukkig zien. Vriendschap is "het elkaar in vrijheid vinden van twee mensen die zich tot elkaar aangetrokken voelen". In hoeverre geldt die definitie ook in onze relatie tot God? God is aantrekkelijk en vrij, en Hij heeft er alles voor over om die mens ook te ontmoeten. Maar hoe zit het met ons? Hebben wij mensen wel iets in ons dat God aantrekkelijk vindt? En hoe kunnen wij God "vinden"? Als Geest kan Hij ons natuurlijk wel voortdurend nabij zijn… maar dat soort nabijheid, zijn we niet echt gewoon. Het voordeel is dus tegelijk een nadeel.

Troost anno 2020 - alle indicatoren staan op rood (leestijd 16')

(augustus 2020) Wie in coronatijden troost wil aanbieden, moet eerst de pijnlijke situatie onder ogen zien. Want als nooit tevoren pakken donkere wolken samen: het gaat barslecht met de economie, de klimaatdoelstellingen worden niet gehaald, de politieke situatie is zorgwekkend. Er zijn protesten allerhande en anarchie is niet ver weg. Extremisme en religieus fanatisme kleuren de aarde rood. Wederzijds begrip is ver te zoeken, want burgers gebruiken de sociale media als een vuilnisbelt, en fake news is soms moeilijk van waarheid te onderscheiden... Alle indicatoren staan op rood.

Maar Baruch - Jeremia's secretaris - leert ons hoe we standhouden in die situatie.

Vrees (voor God) is een goede raadgever - over wijsheid en gezond verstand (leestijd 11')

(augustus 2020) "Angst is een slechte raadgever." Maar dat betreft bijvoorbeeld vrees voor de onzekere toekomst in deze coronatijd... Vrees voor God wordt daarentegen in de Bijbel positief gewaardeerd en aangeprezen als een eigenschap die leidt tot wijsheid.
Maar het woord wijsheid roept het beeld op van de Griekse wijsgeer. En zo lijkt de Bijbel een boek dat irrelevant is voor het merendeel van de mensen. Dat is niet zo want de wijsheid waar de Bijbel het over heeft gaat over het echte leven, en het doet een beetje denken aan gezond verstand. Want dat gebruiken we elke dag, en dat is niet beperkt tot mensen met een diploma. Het benadrukt niet de theorie, maar de praktijk: het vermogen om evenwichtige en correcte beslissingen te nemen...

Waarom ontzeggen we God het recht om kwaad te zijn? (leestijd 20')

(juli 2020) Hoe grootser en schrikwekkender God is, hoe veiliger we ons voelen... op voorwaarde dat we met Hem vertrouwd zijn. Dit artikel gaat over godvrezendheid of de vreze des HEEREN, zoals dat in oude bijbels werd omschreven. We vertrekken van de vaststelling dat we in moderne bijbels vooral ontzag, eerbied en respect voor God tegenkomen, en weinig vrees. Is vrees voor God een cultuur- en tijdgebonden ouderwets begrip of verdient het in onze geloofsbeleving nog een plaats?

Jezus' over-over-over-over… grootmoeder - over Ruth en Naomi, en over de stamboom van Jezus (leestijd 15')

(juni 2020) Het verhaal van Naomi en haar schoonmoeder Ruth gaat over de terugkeer van de verloren dochter en over een Moabitische vrouw die haar goden Kemos en Astarte verlaat om Jahweh te volgen. Net als de parabel van de verloren zoon illustreert deze geschiedenis Gods liefde voor beschadigde mensen.
Maar hoe komt het dat Ruth, nadat zij en haar schoonmoeder zoveel tegenslag ervaren hebben, toch met volle overtuiging kiest voor de Joodse God? En hoe komt het dat, 1300 jaar na Ruth en haar tweede echtgenoot Boaz, in Israël geweten was dat Jezus afstamde van Ruth? Want wij kennen wellicht niet eens de namen van onze vier overgrootmoeders.

Yoga? Lees eerst de bijsluiter! (leestijd 29')

(juni 2019) Yoga kadert in een religieus wereldbeeld, dat door de eeuwen heen het verre oosten heeft gemodelleerd tot wat het nu is. Willen we een maatschappij die evolueert in die richting? En willen wij als persoon gaan lijken op de boeddhist of de hindoe? Want wanneer je consequent de ingeslagen weg verder zet, kom je terecht in een andere wereld.

Volg je het oosterse denken, dan geloof je niet in een lineaire wereld gekenmerkt door een voortschrijdende geschiedenis, en in een lineair leven met één geboorte en één dood. Er is niet langer sprake van een ontmoeting met een Persoon die in wezen liefde is en die uitziet naar mensen die van Hem houden met heel hun hart en heel hun ziel, met heel hun verstand en heel hun kracht. Je mediteert, maar je houdt op met bidden, want aan de andere kant is er niemand die luistert.

Salomo en 'the golden sixties' - over het boek Prediker (leestijd 19')

(mei 2020) In de historische Bijbelboeken wordt de regeerperiode van Salomo beschreven als een gouden eeuw - een periode van grote welvaart en rijke cultuur. Mijzelf doen die beschrijvingen denken aan de golden sixties. Die periode werd ingeleid door de Expo 58 en wat volgde was een periode van groot optimisme en grenzeloos geloof in de toekomst. Het aards paradijs was nog maar enkele stappen te gaan. Vandaag zien we echter dat door gebrek aan duurzaamheid de afstand tot dat paradijs met de dag groter wordt. Een vergelijkbaar contrast zien we bij Salomo. Het boek Koningen toont de golden sixties. Maar in het boek Prediker komt de ontnuchtering: het goud is zijn glans verloren want alles lijkt hier ijdel of nutteloos.

Maak ons hart onrustig - op zoek naar een schaap en een muntstuk (leestijd 16')

(mei 2020) De parabels van het verloren schaap en van de verloren drachme sluiten inhoudelijk goed aan bij de tekst van de song "Maak ons hart onrustig". Want Jezus verwijt de farizeeërs dat ze zich afsluiten voor andermans nood. Zelf ging Hij steeds weer op zoek naar de verloren mens. Met deze parabels wil Jezus het foute godsbeeld van farizeeërs én tollenaars corrigeren. Vandaag zijn dit verhaaltjes voor het slapengaan, maar 2000 jaar geleden, was dat niet zo. Het waren aanklachten tegen onverschilligheid, en het godsbeeld dat Jezus hier meegaf was revolutionair.

Het kantelmoment: tijd om te leven! (leestijd 6')

(mei 2020) Je kan - zoals vandaag gebruikelijk is - inspiratie zoeken bij de wijze mannen en vrouwen van de wereld. Er zijn veel mooie inspirerende citaten over alle thema's van het leven. Maar deze auteurs zijn intussen overleden... en laten ons dus verder over aan ons lot. Het voordeel van Bijbelteksten is dat de levende God zich garant stelt dat die oude Bijbelse beloften ook vandaag worden ingelost. In dit artikel lezen we hoe God tussenbeide kwam in het leven van Hizkia, toen hij geconfronteerd werd met een levensbedreigende ziekte. Want uit alles blijkt dat veel teksten en verhalen bedoeld zijn om telkens weer nieuwe toepassingen te vinden...

Teksten die je moet ont-kaderen - over Bijbelteksten buitencategorie (leestijd 5')

(mei 2020) Sommige Bijbelteksten zijn zo bijzonder dat ze geklasseerd worden buitencategorie. Ze zijn onvergelijkbaar mooi geformuleerd, ze behoren tot de absolute top… een beetje zoals de Mont Ventoux - voor de wielrenners een col buitencategorie.

Maar zo dreigen die teksten terecht te komen in de categorie van de onbereikbare idealen. We moeten ze daarom ont-kaderen. We moeten ze uit dat romantische kader halen en plaatsen in het gewone leven, want daarvoor zijn ze bedoeld.

Waarom zwart-wit en tegenpolen? (leestijd 17')

(mei 2020) Je vindt in de Bijbel heel wat tegenpolen. Het begint bij Abel en Kaïn, en later hebben we Sarah en Hagar, David en Saul... Al die personen maken deel uit van het lesmateriaal dat God gebruikt om zijn boodschap door te geven. De ene staat voor hoe het moet, de andere voor hoe het niet moet. Jezus hanteert soms dezelfde stijl, want Hij schuwt geen tegenstellingen. Hij heeft het over leven en dood, licht en duisternis, een smalle en een brede weg...
Misschien kunnen we die zwart-wit voorstelling niet altijd goed plaatsen en vinden we dat nogal ongenuanceerd. Want ook op Sarah en David is wel wat aan te merken, en je hebt natuurlijk smalle en brede wegen, maar je hebt ook veel gewone wegen tussenin.

Kan het u niet schelen dat we vergaan!? (leestijd 4')

(mei 2020) De evangeliën beschrijven hoe Jezus met zijn discipelen per boot het meer van Galilea oversteken. Die overtocht dreigt uit te monden in een catastrofe want er steekt een hevige storm op. De discipelen roepen het uit "Meester, kan het u niet schelen dat we vergaan?" Jezus stilt de storm, maar het lijkt dat de leerlingen nu pas écht bang zijn geworden! Waarom die grote schrik, nu de storm voorbij is? Wat kunnen wij daaruit leren nu wij geconfronteerd worden met de coronastorm?

Een bewogen weekend. Waarom is Pasen een te mijden onderwerp? (leestijd 26')

(februari 2019) De geloofwaardigheid van de opstanding van Jezus vormt de grondslag voor het christelijk geloof. Paulus stelt zelfs dat de christen die niet gelooft in de opstanding, de meest beklagenswaardige is van alle mensen.
Die grondslag wordt door velen in twijfel getrokken. Etienne Vermeersch had het over cognitieve dissonantie en over legendevorming. Theoloog Emiel Mertens zag het helemaal niet zitten dat de overleden mens met een nieuw lichaam zou bekleed worden. Toch is dat wat Jezus heeft beloofd: een lichaam versie 3.0 dat gelijk is aan zijn verheerlijkt lichaam!

De gom, de rode bic en de markeerstift - over Gods (on)voorwaardelijke liefde (leestijd 12')

(april 2020) Na de sixties werd het strenge autoritaire godsbeeld vervangen door "God is liefde", en dat was nodig! Maar mogen we spreken over onvoorwaardelijke liefde, of stelt God toch voorwaarden aan wie dicht bij Hem wil komen. De parabel van de verloren zoon illustreert dat. De zoon is altijd welkom, maar zal hij na zijn thuiskomst nog party's houden tot in de vroege uurtjes? Of gaat hij vaders levensstijl overnemen?
God stelt voorwaarden, maar Hij help ons ook om die voorwaarden te vervullen. Hij maakt gebruik van een gom, een rode bic en een markeerstift. Hij wijst fouten aan, zodat we kunnen bijleren. Hij gomt lelijke passages uit, en Hij geeft andere passages een intense mooie kleur.

Spreekt God tot ons doorheen de coronacrisis? (leestijd 8')

(april 2020) De coronacrisis schudt ons leven en de ganse wereld door elkaar, op een radicale en ongeziene wijze. Plots zien we hoe kwetsbaar en fragiel we zijn - ook in het westen, en dat ondanks onze wetenschap en technologie. Alle agenda's, alle toekomstplannen… vallen in het water. Wie ver weg van huis was in een exotische bestemming, moet haastig terugkeren. Ook alle grootspraak stopt, want we zijn de controle kwijt en de illusie dat we almachtig zijn is doorprikt. Rijk en arm - iedereen zit opgesloten in zijn kot, het lijkt wel een verplichte retraite. Kunnen we onszelf en onze cultuur doorheen die crisis in vraag stellen? Hoe doen we dat? En hoe denken we over samenzweringstheorieën betreffende het ontstaan en het managen van deze crisis?

Onze Vader, die in de hemelen zijt… (leestijd 17')

(juli 2007) Een commentaar op het alomgekende gebed, dat ouderwetse woorden zoals hemel en koninkrijk, heiliging en bekoring, doet herleven. Geschreven in de ik-vorm, aangezien je geen buitenstaander blijft tegenover zoveel rijkdom die Jezus presenteert. Een begin van antwoord voor wie zich afvraagt wat bidden nu eigenlijk is.

Via het "Onze Vader" wou Jezus illustreren hoe een gesprek met God kan verlopen. Maar gaandeweg is dit gebed gaan lijken op een mantra die eindeloos herhaald wordt - met woorden waarvan de betekenis ons ontgaan. En dat is nu net tegengesteld aan hoe Jezus het toen leerde. Wat als intiem gesprek bedoeld was, wordt een traditie of een ritueel met weinig inhoud.
Om beter inzicht te krijgen in dit gebed, doen we nu aan woord- en zinsontleding. We ontdekken zo, wat schuil gaat achter een niet zo toegankelijk taalgebruik.

Uit de startblokken! Over herstel en Gods toekomstplannen (leestijd 16')

(april 2020) Staatshoofden beginnen hun regeerperiode met een inaugurele rede. Rond het jaar 27 sprak Jezus in Nazareth zijn inaugurele rede uit. Hij gaf zo het startsein van het Koninkrijk van de Hemel, en aangezien er in het luchtruim geen grenspaaltjes staan, wijst die benaming op de universele reikwijdte. 'Hemel' slaat trouwens niet op een immaterieel rijk ver weg, waar de mens na zijn overlijden misschien naar toe gaat. Neen, het verloopt in de andere richting: het is een rijk dat vanuit de hemel op de aarde komt. God komt bij de mensen wonen en zorgt hier voor herstel en goed bestuur.

Gods komst gebeurt in twee fases. Fase 1 omvat:
• de betaling van de kostprijs van het herstelprogramma,
• de selectie en aanwerving van het personeel en van de inwoners,
• een kleinschalige illustratie van het nieuwe rijk.

Maar in apocalyptische tijden kijken we ook uit naar fase 2, want dan komt een structureel herstel van de setting waarin we leven! Wie wil meewerken aan die hoopgevende toekomst?

De dader, het slachtoffer en de vriend (leestijd 13')

Een beschrijving van de kruisdood met uitleg waarom dit de essentie van het christelijk geloof is. Wat was er dan wel zo bijzonder aan die dood van Jezus? Hoe kan dit kruis mens en God verzoenen? Wie zich herkent als dader en als slachtoffer, kan dankzij Jezus straks zelf ook de hemel binnen stappen.

(maart 2020) Bekijk ook eens mijn andere website, gemaakt ter gelegenheid van mijn pensionering: www.chrissebrechts.be.

Gods visitekaartje (leestijd 14')

(juni 2013) Gods visitekaartje bevatte bij de aanvang de cryptische omschrijving 'IK BEN DIE IK BEN'. Maar die naam werd van bij de aanvang al aangevuld met de omschrijving 'de God van Abraham, Isaak en Jakob'. De anomieme God zoekt contact met mensen en Hij werd gaandeweg ook meer en meer omschreven, niet via een naam zoals die van de Egyptische goden, wel via titels, werkwoorden en adjectieven. Hij is Koning, Hij beschermt, Hij is de Almachtige. Maar God wil beter gekend zijn en hoe kan Hij dat beter doen, dan door zelf mens te worden? Doorheen Jezus doet God de maximale inspanning om te openbaren wie Hij is. Door Jezus krijgt God een menselijk gezicht en wordt Hij ook concreet aanspreekbaar met een gewone naam.

God zit met een probleem! (leestijd 25')

(mei 2013) Tegen iemand die een misdaad heeft gepleegd mag je niet zeggen: 'Kom, zand er over! We sluiten de ogen voor wat gebeurd is en gaan samen een biertje drinken'. Neen, dat is slecht voor de persoon in kwestie en voor de maatschappij, en het is een kaakslag voor de slachtoffers en hun familie: misdrijven moeten worden erkend en ze schreeuwen om vergelding!
God zit met een probleem, want gedrongen door de liefde, wil Hij de mens herstellen, met zich verenigen en laten delen in zijn overvloed, maar ook de hemelse rechtsorde eist vergelding. We zoeken uit hoe dat herstel bereikt kan worden. Wellicht niet door middel van goede wetten, maar hoe dan wel?

"Ik ben gekomen om de wet tot vervulling te brengen." is een raadselachtige uitspraak. "Vervullen" wijst er op dat het diepere achterliggende objectief van de wet bereikt wordt. Misschien zelfs via een andere techniek dan die van geboden en verboden, en de daaraan verbonden beloning en bestraffing. Want wetgeving beperkt zich tot de buitenzijde, en Jezus wil de totale mens saneren! Hoe pakt Hij dat aan?

Een x Een x Een = EEN! (leestijd 15')

(februari 2013) Het is een illusie te denken dat we Gods persoonlijkheid kunnen analyseren en begrijpen. Elke uitleg over Gods wezen schiet te kort: God is en blijft een mysterie! Maar het feit dat we over die onmetelijke God ook zinnige dingen kunnen zeggen, ligt besloten in de Bijbelse oproep om God lief te hebben met het verstand. In het artikel Een x Een x Een = EEN! vragen we ons af wat we moeten denken over de Drie-eenheid.

We leren de Vader kennen als de ongeziene INITIATOR, de Zoon als de Openbaring van de Vader en de Heilige Geest als het MIDDEL of de KRACHT.

De stelling "God IS liefde" houdt in dat liefde behoort tot Gods wezen. Maar een "God-alleenstaande" kan geen liefde ZIJN. God moet dus wel bestaat uit meerdere onderscheiden personen - elk met eigen kenmerken en een eigen wil - waartussen interactie mogelijk is. Want liefde vereist meer dan één persoon: een eerste die in vrijheid een aanbod doet en een tweede die het aanbod al of niet aanvaardt. Die personen zijn liefst niet identiek, want anders smelten ze wellicht samen, of spreken we van doublures, en zo'n relatie lijkt te saai voor een liefdesband…

De doop van Achilles (leestijd 7')

We vergelijken de christelijke doop met de doop van de Griek Achilles, met de naturalisatieprocedure en een statussymbool. We vragen ons af wat "het symbool" voor heeft op "het woord", en we zien hoe water universeel gebruikt wordt als beeld voor zuiverheid.

Paulus' nieuwjaarsbrief (leestijd 10')

(januari 2013) De erfenis van Paulus bevat geen nieuwjaarsbrieven, geschreven ter gelegenheid van Rosj Hasjana - het Joodse Nieuwjaar. Wel schrijft hij meermaals over de overgang van oud naar nieuw, maar dat slaat dan op de omslag van het oude naar het nieuwe leven. Paulus formuleert die omslag telkens weer op een andere wijze, maar - door het gebruik van antoniemen - altijd even scherp: dood en leven, duisternis en licht, boven en beneden, vijandschap en vriendschap, vuil en zuiver, aards en hemels… een reeks scherpe tegenstellingen!

Paulus roept de christenen van Kolosse op om andere kleren aan te trekken. Hij vraagt dat ze zich kleden in medeleven, goedheid, nederigheid, zachtaardigheid en geduld, in plaats van ontucht, zedeloosheid, hartstocht, lage begeerten en hebzucht. Tegelijk geeft hij blijk van realisme en accentueert hij de nood aan verdraagzaamheid.

Liefelijk en betamelijk (leestijd 16')

(september 2002) Soms is er een tegenstelling tussen wat we graag willen en wat we zouden moeten doen. Tussen Gods liefde en Zijn geboden en verboden. Maar die strengheid heeft juist tot doel de vrijheid en de liefde te beschermen, en te laten openbloeien in een wereld vol geweld. In Psalm 147 wordt die tegenstelling opgeheven en gaan de harde en de zachte waarden hand in hand.

De bruiloft van Kana – een overbodig wonder? (leestijd 15')

(oktober 1997) Kana brengt ons bij het thema van het feesten. Een mens ziet uit naar feesten, maar veelal heb je de indruk dat men feest viert zonder dat er reden is om te feesten, vanuit een vage hoop dat het ooit echt beter wordt. dankzij "het goede nieuws" dat Jezus bracht, weten we of die hoop gegrond is.
Na enig aandringen geeft Jezus een antwoord op het tekort aan wijn. In het licht van schrijnende noden, lijkt dit wel een overbodig luxe-wonder. Maar bij nader toezien vormt het een onvergetelijke illustratie van Gods liefde en van het feit dat een mens liefde nodig heeft, om mens te kunnen zijn.

De verpakking en de inhoud (leestijd 15')

(december 2012) De verpakking en de inhoud gaat over mensen met betere antennes, die God gebruikt als woordvoerder. Welke houding moeten we aannemen tegenover deze profeten? En wat moeten wij denken van hun harde woorden? Doet de profeet er beter aan zijn boodschap af te zwakken door de klassieke inleiding 'Zo spreekt de Heer' te vervangen door iets in de stijl van 'Ik denk dat God aan jullie vraagt…, ik voel aan dat…'? Of moet hij dat juist niet doen?

We vertrekken bij Petrus die eerst woorden uitspreekt die door de Vader geïnspireerd zijn, om dan even later een spreekbuis te worden van de vijand. Dat voorval illustreert hoe een man van God er naast kan zitten en hoe hij dus getoetst moet worden. We gaan na hoe dat moet gebeuren.
Soms maakt de profeet zich kwaad en dat heeft voor- en nadelen. Nadeel is dat de luisteraar dan wellicht een egelhouding aanneemt. Voordeel is dat de woorden niet afglijden als water op een eend en dus een grotere impact hebben. Wie een boodschap van God moet doorgeven, besteed dus best niet enkel aandacht aan de inhoud, maar ook aan de verpakking!

De moeder van alle zegen (leestijd 18')

(december 2012) Voor 'De moeder van alle zegen' moeten we terugkeren naar Genesis, waar God zijn eerste zegen uitspreekt over mens en dier. Hij wenst zijn schepping succes toe, maar maakt ook duidelijk dat deze zegen geen vaarwel is. Hij blijft aanwezig om de verdere groei te ondersteunen en in goede banen te leiden. Want de schepping is slechts het vertrekpunt, elders aangeduid met de letter alfa.

Omdat mensen gelijken op God, imiteren ze Hem, bewust of onbewust. Ook wij wensen anderen en onszelf geluk toe, en spreken zo een zegen uit - een echo van Gods initiële zegen. Door de zegen voor de maaltijd danken we Hem in feite ook voor de vruchtbare bodem, het zonlicht en de regen... want wie slechts het broodje ziet, mist de pointe!
Ook wie over zijn land een zegen uitspreekt, doet dat vanuit vogelperspectief. Hij weet dat de zaken er niet goed voor staan wanneer God wordt buitengesloten. Zijn zegen is een bede om herstel. We wensen dat de cultuur openstaat voor Hem en zo opgenomen wordt in Zijn project.
Wie Israël zegent, beseft dat het Joodse volk mateloos veel onrecht werd aangedaan en Hij vraagt om bescherming. Hij verlangt dat dit volk ook nu in Gods project zijn juiste plaats zal krijgen. En hij vraagt ook Gods zegen voor de omringende volkeren, want hij heeft oog voor het leed aan beide kanten en is niet tegen… maar voor!

Zegen en vloek (leestijd 16')

(november 2002) De christelijke tegenover de magische opvatting over zegen en vloek. Het verschil tussen zegen en een gewone wens. Via onze algemeen geformuleerde zegen geven God een blancocheque. De zin van rituelen en liturgie en de risico’s die daaraan verbonden zijn.

Moeder waarom lijden wij? (I) - de eerste generatie (leestijd 13')

(december 2000) Pijn is veelal een signaal dat ons behoedt voor erger. In het scheppingsverhaal zien we hoe God, als reactie op de zondeval, pijn aan het leven toevoegt. Niet uit wraak, maar als een signaal dat wijst op een diep probleem. We doen er goed aan hierop juist te reageren. Existentiële pijn kan ons zo in Gods armen drijven. Dat zal een nieuwe rust geven en de pijn verzachten. Maar Zijn nabijheid stilt niet alle lijden, wel integendeel. Dichter bij God, ervaren we nu ook Zijn pijn over een gebroken wereld. Kunnen we die pijn in mildheid dragen?

Moeder, waarom lijden wij? (II) - de tweede generatie (leestijd 13')

(januari 2001) Pijn is een dubbeltje op zijn kant. Het maakt je ofwel harder, ofwel zachter. Een illustratie van die bittere reactie van een mens die de pijn niet in mildheid kan aanvaarden, vinden we bij Kaïn. Kaïn vocht tegen het leven in plaats van het leven met zijn vreugde en verdriet te beschouwen als de bondgenoot, die God hem gaf op weg naar een verheven doel, bereikbaar in een verdere toekomst.
"Aanvaarden" is echter wel een dubbelzinnig thema. Er is een spanningsveld - typisch voor het christendom - tussen aanvaarden en bestrijden.

Ik ben de ware wijnstok (leestijd 8')

(mei 1994) Met de parabel van de wijnstok en de ranken kiest Jezus opnieuw een beeld uit het gewone leven om de relatie tussen God en mens te illustreren. Waarom heeft Hij het over de ware wijnstok? Zijn alle wijnstokken dan niet min of meer aan elkaar gelijk? Want de postmoderne mens gelooft toch niet meer in de absolute waarheid. En hoe gebeurt het snoeien? Welke relatie is er tussen het Zijn Woord en gesnoeid of gezuiverd worden?

Vergeef ons onze schuld (I) - het gewetensonderzoek (leestijd 16')

(juli 2000) Vergeving is een proces, met als einddoel een bevrijding. Het start met een gewetensonderzoek, vooral bedoeld voor de detectie van het subtiele innerlijke kwaad. De mens doet zo aan een innerlijke kwaliteitscontrole. Het subjectieve gewetensonderzoek vraagt een objectieve context en liefst ook de bijstand van vrienden die vrijuit mogen spreken. Naar binnen kijken houdt ook risico's in. Gewetensonderzoek wordt dan een introspectie waarin iemand verstrikt raakt in eigen gedachten en gevoelens. Wie niet los komt van het verleden, heeft het vergevingsproces nog niet met succes doorlopen.

Vergeef ons onze schuld (II) - een onontwarbaar kluwen (leestijd 13')

(december 2002) De God die zich vereenzelvigt met liefde, "kan niet anders" dan vergeving schenken en dringt er bij ons op aan dat we Zijn voorbeeld volgen. Het kwaad is een kluwen waarin oorzaak en gevolg – dader en slachtoffer - nog moeilijk worden onderscheiden. Door vergeving te ontvangen en vergeving te schenken raken we los uit dat kluwen. We voorkomen zo dat we ook datgene wat ons nog rest, kwijtraken. Vergeving is meer een gezindheid, dan een handeling. Het is een proces dat in de diepte moet werken.

Een feest omgeven door ontgoocheling en verdriet (leestijd 14')

(maart 2002) Over de discipel die zijn Meester verraadt, en het verdriet dat daar op volgt. Over een herstel dat niet geforceerd kan worden. Over vrienden die elkaar moeten verlaten...
Dat allemaal vertrekkend van Petrus die Jezus zou verdedigen door dik en dun, maar al gauw veel te zwak blijkt, en driemaal zegt "Ik ken die man niet".

De parabel van de mier en de 30-tonner (leestijd 14')

(februari 1997) Is God aanmatigend wanneer Hij vraagt dat de mens zich bescheiden opstelt? Of kunnen mensen pas echt mens zijn, wanneer God ook God mag zijn? Deze studie gaat over nederigheid en hoogmoed en toont dat nederigheid geen eindbestemming is. Want God verlangt er naar om die mens te verhogen tot op Zijn niveau. Maar de mens moet dan wel realistisch zijn en oog hebben voor eigen zwakheid en voor Gods grootheid. Nederigheid wordt dan het begin der wijsheid en het biedt ook veel ruimte voor de medemens. Hoogmoed zoekt de andere te reduceren tot een hulpje. Het risico op hoogmoed bestaat vooral bij talentrijke personen die een beetje zuurdesem verborgen houden - ook bij religieuze mensen…

Een liefdeslied (leestijd 10')

(december 2002) Een euforisch lied over een arend die gedragen wordt door de wind. Een intimistische geloofsbeleving biedt ruimte voor emoties en intuïtie. Gods Geest wil ons kracht geven en ons leven bijsturen in de goede richting.

Elk voordeel heb zijn nadeel (leestijd 15')

(november 2012) 'Elk voordeel heb zijn nadeel' gaat over spirituele paparazzi's en over criminelen die het op jou gemunt hebben.
Hun aanwezigheid zorgt voor spanningen in het gezelschap waartoe je behoort en Paulus geeft aan hoe je dan best kan reageren. Je moet voorzichtig zijn en de deur gesloten houden. Doe je dat niet dan krijg je ongewenste gasten.
Onze Grote Baas wil schade voorkomen en biedt Hij de nodige assistentie bij monde van mensen die een grotere gevoeligheid hebben voor wat beweegt in de spirituele wereld. Maar kunnen we zo iemand wel vertrouwen?

Ex-voetballer Johan Cruijff heeft het ons geleerd: Elk voordeel heb zijn nadeel. Een hoge positie hebben, kan een voordeel zijn, maar alle media-aandacht die daarmee gepaard gaat, maakt dat elke fout, groot of klein, genadeloos wordt afgestraft. In 'Elk voordeel heb zijn nadeel' lezen we dat bekend zijn bij God ook zijn nadelen heeft.

Zo verstandig en oplettend als slangen! (leestijd 12')

(november 2012) We gaan dieper in op de uitspraak van Jezus 'Ik stuur jullie erop uit als schapen onder wolven. Wees zo verstandig en oplettend als slangen, en zo oprecht en onschuldig als duiven'. Voor eenmaal doet de slang hier dienst als na te volgen voorbeeld! Eerst wordt uitgelegd wie die wolven wel mogen zijn en daarvoor wordt een andere parabel aangehaald waarin hij die het kwaad zelf is, optreedt.
Wie herkent dat er een vijand aan het werk is, begrijpt beter hoe zoveel ellende kan samengaan met een Almachtige Liefdevolle God. Hij ziet ook in waarom Jezus aandringt op extra waakzaamheid.
Verstandig zijn betekent in concreto onder meer dat je kiest voor goed gezelschap met een sterke onderlinge interactie. Maar dat volstaat niet: je kan midden in de kudde zijn en toch afgedwaald! Dat gebeurt wanneer je jezelf heilig hebt verklaard, wanneer je onvoorzichtig bent in je spreken en er alles uitflapt, wanneer je het niet zo nauw neemt en zo jezelf en anderen compromiteert…

Gebed dat God pleziert heeft diepgang (leestijd 12')

(november 2012) Jezus zei aan zijn discipelen dat ze altijd moeten blijven bidden, net zolang tot het antwoord komt.
Altijd blijven bidden, wat  moeten we ons daarbij voorstellen? God wil een gesprek dat uitgaat van de totale mens, overeenkomstig het eerste gebod "Heb de Heer, uw God lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht."

We leggen uit hoe het gebed een verstandelijk pleidooi kan zijn, een smeekbede, een nachtwake… Maar ook hoe God het gesprek wil verrijken door ons te laten delen in zijn inzichten en emoties. Hij wil dat we onszelf overstijgen en reikt ons onderwerpen aan die verder gaan dan ons eigen kleine wereldje.

Kennis wordt inzicht, inzicht geeft visie (leestijd 16')

(oktober 2002) Schoolse kennis helpt je pas verder nadat je ze persoonlijk hebt verwerkt. Kennis wordt dan inzicht. Inzicht leidt tot visie. Visie geeft kracht.
Een illustratie hiervan vind je bij de discipelen. Drie jaar onderwijs van Jezus bracht hen op het eerste gezicht niet zo veel bij. Toen hun Meester werd gearresteerd, stortte hun wereld in elkaar. Pas na de verrijzenis begon het te dagen. Pas dan paste de puzzel in elkaar, kwam het inzicht en ook de kracht voor een levenslange inzet.

Waarom antwoordt God niet meteen? (leestijd 12')

(oktober 2012) Als er een God is, waarom antwoordt Hij dan niet? Waarom worden de woorden van Jezus "Bid en gij zult ontvangen" niet bewaarheid in ons leven? En waar was God toen het busongeval gebeurde? Als Hij almachtig is en liefdevol, waarom komt Hij dan niet tussenbeide?

Die vragen komen steeds weer terug wanneer de zaken grondig mislopen en meestal krijg je op die vragen zelfs geen begin van antwoord.
Ook Jezus werd geconfronteerd met moeilijke vragen en Hij licht een tipje van de sluier op via de parabel over de onrechtvaardige rechter en de weduwe.  Het beantwoorden van een gebed vereist meestal een proces. Wanneer de vraag deugdelijk is en Gods fiat heeft verkregen, zet God de zaken in beweging. De omstandigheden, de taakverdeling, de keuze van de medewerkers en hun eventuele bijscholing, … alles wordt ingepland, rekening houdend met andere prioriteiten.

Het antwoord komt dan niet out of the blue uit de hemel neergedaald. Neen, in plaats van iets nieuws te scheppen, werkt God via het geschapene. Hij werkt doorheen mensen en gebruikt hun talenten. En dat vraagt tijd, want God heeft te weinig werkvolk… Bid tot de Heer van de oogst, dat Hij arbeiders zendt!

Neem en eet, dit is mijn lichaam (leestijd 6')

(december 2001) In deze korte tekst mediteren we over een toneelstukje dat op Jezus' expliciete vraag nu al 2000 jaar wordt opgevoerd. Door die woorden, door dat ritueel, worden we herinnerd aan het feit dat God ons goed wil doen, en dat Hij daar Alles voor over had. Het drama gaat over in een blijspel.

Er is toch niets mis met bloot!? (leestijd 33')

(maart 2009) Wanneer het gesprek gaat over goede zeden en over porno, gaan sommigen erg kort door de bocht. Je hoort dan uitspraken in de stijl van: "Er is toch niets mis met bloot!? We worden allemaal zo geboren!". Zo'n slogan klinkt wel goed: dat we allemaal bloot geboren worden, zal niemand ontkennen. Maar of daarmee de vraag in hoeverre een mens zich mag blootgeven en in hoeverre hij er ook goed aan doet, die andere in zijn naaktheid te bezichtigen, beantwoord is, is een andere zaak. Nader beschouwd wijst die uitspraak zelfs op het tegendeel, want het feit dat de mens als enige naakt of onbeschermd geboren wordt, terwijl die huid toch zeer kwetsbaar is, toont dat het argument geen steek houdt. Het menselijk lichaam vraagt om bescherming! We hebben het dus over pornografie en over boerka's, en over hoe we in een multiculturele maatschappij het begrip goede zeden kunnen definëren.

Ingrid Betancourt (leestijd 3')

(december 2008) In de stilte en beslotenheid van haar gevangenschap, vond Ingrid Betancourt een nieuwe verhouding tot God. "Ik begreep plots dat God geen licht is, geen kosmische energie, maar een personaliteit met een karakter, een wezen dat met ons wil communiceren, in woorden die wij kunnen begrijpen." Dat was een alomvattende ervaring die ze zelf 'niet mystiek, maar eerder rationeel' noemt.

Het gebeurt niet zo vaak dat God nog eens op een ondubbelzinnig positieve wijze in het nieuws komt. Met Ingrid Betancourt gebeurde dat. Op 2 juli 2008 toen het Colombiaanse leger haar en veertien andere gijzelaars bevrijdde… en ook nadien. Want Ingrid Betancourt laat geen gelegenheid onbenut om over haar geloof te spreken. En ze doet dat met een minzaamheid en een authenticiteit die de toehoorder sprakeloos maakt.

Ni dieu, ni maître! (leestijd 18')

(mei 2008) "Ni dieu, ni maître" was de leuze waarmee Hugo Claus in zijn overlijdensbericht afscheid nam van deze wereld, nadat hij zelf het tijdstip van zijn vertrek had vastgelegd. De gevierde schrijver en zijn entourage, verdragen geen God die boven hen staat. Die leuze geeft dus weer, hoe heel wat autonome mensen denken.
In Psalm 119 vinden we de tegenpool: een man die Gods wet beschrijft met een woordenschat die eerder in een lovesong thuishoort. Zijn relatie met de wet wordt uitgedrukt met termen als liefhebben, genieten, vreugde, schoonheid… Allemaal woorden die niet thuishoren in een wetboek! Hoe komt iemand tot zo'n levenshouding?

De auteur van de Psalm geeft zelf het antwoord. Doorheen een crisis is hij "een nieuwe man" geworden - een man in wiens hart Gods wetten neergeschreven staan. Zo'n zuiverende crisis kom je wel vaker tegen in de bijbel. We denken dan aan de verloren zoon en ook aan Petrus die mordicus beweerde "Ik ken die man niet!".

Er werd heel veel ballast toegevoegd… (leestijd 31')

(januari 2008) "Er werd heel veel ballast toegevoegd…" dat is de conclusie wanneer je de christelijke religie vergelijkt met de originele boodschap.
We vertrekken van de kerstgedachte: God neemt de menselijke pasvorm aan. Hij komt niet als een Superman, maar Gods Geest verwekt een mensje op een unieke wijze. De Almachtige God kruipt in onze klederen, neemt de gestalte van een mens aan - beginnend in Maria's schoot en eindigend in een graf. De Zoon des Mensen kan meeleven met de mens! Hij weet hoeveel een broodje kost!
Maar die Mensenzoon werd opnieuw verkleind tot een baby, onmondig liggend in de kribbe. Of Hij wordt onbereikbaar, ontzagwekkend en afstandelijk voorgesteld. Zijn plaats wordt ingenomen door een post factum gemodelleerd Mariabeeld en een verzameling van heiligen… Maria wordt - tegen wil en dank - omgevormd tot een Beeld dat alle eigenschappen krijgt om Jezus te verdringen naar het achterplan… Wat moeten we nu - 150 jaar na Lourdes - denken van die heiligenverering?

Jakobs midlifecrisis (leestijd 17')

(november 2007) "Jakobs midlifecrisis" verhaalt een strijd tussen Jacob en "een andere" die anoniem wenst te blijven. Maar Jacob lijkt vooral een strijd te voeren met zichzelf en zijn dubbelzinnig verleden. Hij vecht tot hij de overwinning behaalt - een vreemde overwinning weliswaar, want de tegenstander komt ongeslagen uit de strijd en Jakob houdt er een handicap aan over! De strijd lijkt wel een midlifecrisis die leidt tot een wezenlijke verdieping: het zelfbeeld en het beeld van God worden gecorrigeerd en zo ontstaat een gezonde relatie: Jakob leert zijn plaats kennen en vanaf nu mag God ook werkelijk God zijn!
Jakob begint zo gehandicapt doch gezegend aan zijn tweede levenshelft. Hij draagt nu ook "Israël" als nieuwe naam - een naamsverandering die ons brengt bij Saul die "Paulus" wordt, en bij Jan Vermeire die kiest voor "Poverello" of voor de arme kleine man!

Laat ons delen in uw geheim (leestijd 14')

(september 2007) "Waar haalt Jezus dat inzicht, die wijsheid, de kracht vandaan? En hoe komt het dat we telkens weer op het juiste tijdstip de juiste mensen ontmoeten? Alles past wonderwel in elkaar: elke dag lijkt wel een van bovenuit bestuurd wonder! En Hoe houdt Hij het vol? Wat is zijn geheim?"
De discipelen wisten natuurlijk wel dat de Vader de bron was, waaruit Jezus putte. Dat bleek uit alles wat hij vertelde en deed, en uit de authenticiteit van zijn gebed. Dat gebed was zo bijzonder en zo voedzaam en dat maakte hen nieuwsgierig. Daarom vroegen ze "Heer, leer ons bidden. Laat ons delen in uw geheim". En dan bidt Jezus het Onze Vader. Maar hetgeen Hij zegt, is niet eens zo nieuw. Er zijn geen spectaculaire openbaringen omtrent zijn verborgen leven in de vroege ochtend. Neen, er is geen mysterie, waarin de discipelen moeten worden ingewijd. Maar wat dan wel?
Jezus werd gedreven door een ultieme liefde en Hij werd gekenmerkt door een volkomen consequente houding, waarin elk gesproken woord gedragen werd door het innerlijk. Zijn handelen accordeerde volledig met zijn spreken.

Waarom die holocaust? (leestijd 7')

(augustus 2006) De Holocaust was en is voor velen de aanzet voor een geloofscrisis. Als God bestaat, als Hij almachtig en goed is, waarom laat Hij dit dan allemaal toe? De vraag naar Gods betrokkenheid bij het leiden is universeel en van alle tijden. Ze dringt zich op bij elke oorlog - in beide kampen - en bij elk diep menselijk lijden. Waarom die Holocaust? verhaalt een gesprek omtrent dit thema tussen een tiener en haar leraar.

Het gesprek wordt geïllustreerd met een schilderij en een tekening die de ellende illustreren, daterend uit die oorlogsjaren. Je vindt ook een lezing van Simone Veil, die de concentratiekampen overleefde.

De tweede naïviteit (leestijd 14')

(juli 2006) In antwoord op de vraag "Wie is de belangrijkste…?" dringt Jezus er op aan dat zijn discipelen zouden worden als een kind. We vragen ons nu af wat dat mag beduiden. We ontlenen daartoe van Paul Ricoeur het concept de tweede naïviteit. Wie kiest voor de tweede naïviteit heeft echt wel inzicht in de intriges van deze wereld. Maar hoewel hij het leven naar zijn hand kan zetten, verkiest hij zijn wapens neer te leggen en te worden als een kind. Die grondhouding beveelt Jezus aan in de Bergrede en in het Onze Vader. Wie zich kwetsbaar opstelt in de stijl van Jezus geeft wel veel uit handen, maar hij kan rekenen op de bijstand van een persoonlijke assistent – een PDA van een nieuwe generatie…

De Da Vinci Code (I) - De priorij van Sint Agnietenberg (leestijd 13')

(juni 2006) Meestal afwezig in de commentaren omtrent de Da Vinci Code, is een diepere reflectie over het verhaal vanuit het ideeëngoed van de gelovige. Daarom deze overdenking over de (on?)verenigbaarheid van enkele concepten van de Da Vinci Code, met het christelijk geloof – in de veronderstelling uiteraard dat dit geloof correct werd overgeleverd. En om dat laatste te staven, wordt in DEEL II ingegaan op de beweerde (on?)betrouwbaarheid van de evangeliën.

In de vijftiende eeuw leefde een man die in de lage landen de Heilige Graal ontdekte! Dat gebeurde zonder zich aan te sluiten bij de Priorij van Sion, zonder steun van de Tempeliers, zonder tegenwerking van het Vaticaan, en zelfs zonder bloedvergieten! In de Priorij van Sint Agnietenberg vond hij het geheim van de bloedlijn van Jezus…
Die man zette zijn bevindingen op papier. Ooit was zijn boek, na de bijbel, het meest verspreide boek ter wereld! Had Dan Brown dat eens gelezen! Het had hem en die miljoenen lezers het antwoord kunnen geven, waarnaar zo velen moeizaam zochten!

De Da Vinci Code (II) - De (weggemoffelde?) evangeliën (leestijd 38')

In deel (II) vindt u een uitgebreide uitleg omtrent de (on-?)betrouwbaarheid van de ortodoxe en de apocriefe evangeliën. Volgende thema's komen uitvoerig aan bod:
A) Een ander christendom? (De vorming van het christendom in de eerste vier eeuwen en de invloed van Keizer Constantijn)
B) Andere evangeliën? (Andere informatiebronnen over Jezus en zijn leer dan de boeken van het Nieuwe Testament)
C) Een andere Jezus? (Het zogenaamde geheime leven en de geheime leer van Jezus)

Waarom geen duidelijke breuklijn? (leestijd 13')

(februari 2006) Met de woorden "Alle macht in de hemel en op de aarde is aan Mij gegeven" claimt Jezus na zijn opstanding de totale overwinning. Maar die uitspraak lijkt toch wel te botsen met de realiteit: Als in de kruisdood, het kwade overwonnen werd, als in de verrijzenis een nieuwsoortig leven werd geboren, als Jezus alle macht heeft… waarom is er dan zo weinig te zien van die overwinning? Waarom is er geen duidelijke breuklijn in de geschiedenis, voor en na de opstanding van Jezus? Waarom nog zoveel ellende? Waarom…
Het zou aanmatigend zijn het laatste woord te willen zeggen over zo'n fundamentele vragen. Laten we wat volgt veeleer beschouwen als het brainstormen over dit moeilijke onderwerp. Ter illustratie wordt Aslan opgevoerd, de leeuw uit de Kronieken van Narnia, van C.S. Lewis. Daarnaast ook het aangrijpende schilderij "Christus aan het kruis" van Eugène Delacroix.

Een pleidooi voor een nonchalante levensstijl? (leestijd 17')

(september 2005) Jezus roept ons op om niet bezorgd te zijn. En zoals wel vaker het geval is, haalt Jezus daartoe argumenten aan, ontleend aan de natuur. De vogels en de bloemen zijn aan de beurt, om ons te onderwijzen. Om ons ervan te overtuigen dat Vader zich verantwoordelijk voelt voor brood op de plank en voor de noodzakelijke garderobe. Jezus stelt ons voor de keuze: het is God of de Mammon, niet een combinatie van die twee. Maar wie voor God kiest, is verzekerd van diens zorg. Hij mag Gods objectieven nastreven zonder dat zijn aandacht verengd wordt tot het eigen levensonderhoud. Ook Judas verschijnt even ten tonele. Een triest voorbeeld van hoe het niet moet – maar het versterkt slechts het pleidooi van Jezus. Want wie wil nu eindigen zoals Judas?

Bijbelteksten worden soms gebruikt als oneliners (leestijd 5')

(mei 2005) Bijbelteksten worden soms gebruikt als oneliners. In een korte commentaar wordt nagegaan of daar iets mis aan is. Oneliners zijn nuttig als mnemotechnisch middel om één en ander te onthouden. Ze kunnen ook helpen om te accentueren waarop het aankomt in het hier en nu. Maar willen we ontvoogde mensen - volwassen in hun denken en hun handelen - dan moeten oneliners verder worden toegelicht. De achterliggende premissen moeten worden uitgesproken, de context geschetst, de voorwaarden opgesomd, de consequenties verduidelijkt, de beperkingen toegegeven…

Troost bestaat niet!? (leestijd 21')

(april 2005) Een interview met gewezen Minister Johan Vande Lanotte, waarin hij uitweidt over "troost", vormt het uitgangspunt van dit artikel. "Troost bestaat niet!?"" zegt hij, maar hij spreekt zichzelf wel een beetje tegen. We zien boeiende gelijkenissen tussen Vande Lanotte en Job, en tussen Patrick Janssens en Paulus.

Als illustratie werd een schilderij toegevoegd van de Fransman Jean Fouquet en van de Oostenrijker Paul Troger, over dit thema.

Maak geen afgodsbeeld (leestijd 3')

(april 2005) Misschien vraagt een enkeling zich af hoe al dat "Bijbels" schilderwerk te rijmen valt met de tien geboden waar staat "Niets van wat in de hemel, op de aarde of in het water onder de aarde is, mag je afbeelden (Exodus 20:4)" In een korte overdenking vind je een begin van antwoord.

Lees ook de uitleg over sporen zoeken… als een vorm van spiritualiteit.

Het kwaad in al zijn vormen (leestijd 12')

(januari 2005) Het kwaad kan in onze tijd rekenen op heel wat interesse. En sommigen stellen daarbij duisternis voor als licht: kwaad wordt voor de toeschouwer een welkome verstrooiing. Dit werd geïllustreerd door een programmareeks bij Klara over het kwaad in al zijn vormen.
Onze cultuur lijkt wel te flirten met het kwaad. Het wordt weliswaar principieel afgewezen, maar die veroordeling is selectief, want tegelijk worden oog en oor, op de set en op de bune, getracteerd op een gewelddadig of vunzig schouwspel. Het etaleren van het kwaad wordt dan een doel op zich om duistere voyeuristische verlangens te behagen. Sommige kranten en tijdschriften zijn in hetzelfde bedje ziek en jagen uit oneerbare motieven op smeuige details. Fel contrast daarmee vormt het onderwijs van Jezus die zelfs de vinger legt op het verborgen niet volgroeide kwaad.Onverbloemd, recht voor de raap, met als doel mens en mensheid te ontrukken aan het kwaad en voor eeuwig en altijd te omringen met zuivere goedheid.

Een bijbelse arbeidsvisie (28 p.)

(november 2004) "Een bijbelse arbeidsvisie" is een studie over arbeid, toegelicht met een groot aantal teksten uit het Oude en het Nieuwe Testament.
Marx zag de mens voornamelijk als een arbeidende mens. Zijn communistische ideologie was dan ook grotendeels gebaseerd op een arbeidsvisie. Wellicht was dit ten dele omdat de kerk in die periode onvoldoende aandacht had voor dit thema en soms ook de verkeerde boodschap bracht. De bijbel bevat nochtans verrassend veel inzichten met betrekking tot deze problematiek. In een aantal hoofdstukken wordt een bijbelse arbeidsvisie toegelicht.

Hoofdstuk 1 luidt "een werkende God" (leestijd 8').
Het wordt gevolgd door Hoofdstuk 2 - "In het zweet uws aanschijns…" (leestijd 14').
Elk hoofstuk wordt geïllustreerd met etsen van vader en zoon Luyken, over allerlei beroepen.

Een bijbelse arbeidsvisie (28 p.)

Dietrich Bonhoeffer (leestijd 4')

(februari 2005) In de reeks "Een bijbelse arbeidsvisie?" luidt Hoofdstuk 3 "De wereld kent U niet". (leestijd 29') Het gaat over de toch soms lastige relatie tussen de christen en de cultuur die hem omringt. Een wereld die heel wat aan te bieden heeft, maar waarin onverschilligheid en zelfs vijandschap tegenover God, structureel is ingebakken. De christen moet dus in functie van zijn roeping en van de concrete omstandigheden, het evenwicht vinden tussen nabijheid en afstandelijkheid.
Dietrich Bonhoeffer - een Duitse predikant - nam afstand van de cultuur door zich openlijk te verzetten tegen het nazisme. In het artikel vind je een uittreksel uit "Verzet en Overgave" - een bundeling van brieven uit zijn gevangenschap.

De Heer is mijn Herder (leestijd 9')

(oktober 2004) In Psalm 23 stelt David Jahweh voor als Herder. David was als jongeman zelf een herder. Hij observeerde eenzaam alles in de natuur, en "luisterde" in de stilte naar de schepping. Wellicht komt hij zo tot de overtuiging dat zijn zorgzaam vriendelijke omgang met een stukje schepping, tekenend is voor Gods omgang met de mens.

In "De Heer is mijn Herder" vind je een korte commentaar op Psalm 23, waarin David Jahweh voorstelt als zijn Herder. Voorts werden enkele fresco's uit de eerste eeuwen, waarin we Jezus herkennen als "De Goede Herder", toegevoegd.

Waarom is God zo karig met visioenen? (leestijd 20')

(september 2004) Visioenen kunnen worden uitgelokt door het uitschakelen van het lichaam en het denken. Veelal is er dan sprake van een bewustzijnsvernauwing.
Bijbelse visioenen daarentegen zijn een begenadiging op Gods initiatief. Ze verruimen de blik, zonder dat de mens een navelstaarder wordt. Jesaja beschrijft een Godsontmoeting die gepaard gaat met een extase. Paulus zegt dat hij opgenomen werd in de derde hemel. Maar waarom geeft God niet elk van ons in kijkje in die hemel? Zouden we daar niet wel bij varen?

Een bijzondere godservaring (leestijd 6')

(augustus 2004) Een godservaring kan soms zo tastbaar en ingrijpend zijn dat het op blijvende wijze een nieuwe kleur geeft aan het leven. Dat zoiets ook van deze tijd is, illustreert volgend verslag, uitgeschreven in november 2003, dat ik ontving van een vrouw die ik persoonlijk ken, en die verkiest anoniem te blijven. Ze beschrijft een gebeurtenis die ze jaren voorheen beleefde - een ervaring die haar leven tot op vandaag ten diepste beïnvloedt.

Ze ontmoet Jezus en herbeleeft een trauma dat ze had als vijfjarig peuter. De ontmoeting luidt de start in van een diep en blijvend innerlijk genezingsproces. Een aangrijpend getuigenis!

Bekijk ook even de schilderijen!

Waarom toch die bijbel? (I)
Taal is voor mens en God van cruciale betekenis (leestijd 13')

(mei 2004) De uitspraak "Waarom toch die bijbel" illustreert de ergernis t.o.v. zij die de bijbel nog beschouwen als "het woord van God".
Om die "waarom"-vraag te beantwoorden onderzoeken we of het logisch is dat God – indien Hij zou bestaan - zich op die manier tot de mens zou richten. We komen tot de bevinding dat taal van cruciale betekenis is voor de mens, onder meer omdat woorden de bouwstenen zijn voor de ontwikkeling van het denken. Maar taal is ook wezenlijk voor God. Doch anders dan onze woorden, is Zijn woord niet in de eerste plaats beschrijvend, maar welscheppend en vernieuwend.

De tekst wordt opgekleurd door Pieter Bruegels "Toren van Babel" en door een schets van Gustave Doré.

Waarom toch die bijbel? (II)
In het begin was het Woord (leestijd 13')

Religie lijkt vaak op gedachtelezen. Conclusies reflecteren dan vooral eigen gevoelens en persoonlijke overtuiging en leiden niet tot een relatie waarin men de Andere kent. Soms heeft de bijbel het over Gods "gedachten", veel vaker over Gods "woorden". Openbaring is zo inherent aan die Grote Onbekende, dat Hij zich "het woord" als domeinnaam toeeigent. God IS woord, en dus extrovert en communicatief. En omdat Hij vaak verkeerd begrepen wordt, maakt Hij via gebundelde geschriften, gebruik van het "recht op antwoord".

Gods woord is niet vrijblijvend. Het brengt stilte en ontzag. Het spreekt het diepste van de mens aan. Dat werd meer dan eens geïllustreerd door Guy Gilbert, die ruim aan het woord kwam ter gelegenheid van een prinselijk huwelijk, zoals je in een ander artikel kan lezen.

Waarom toch die bijbel? (III)
Openbaring en geen filosofie (leestijd 14')

De bijbel is Openbaring en geen vrucht van denkers die hun leven lang gezocht hebben. Maar geen Openbaring kant en klaar uit de hemel aangereikt. Veel bijbelgedeelten komen inderdaad heel menselijk tot stand, niet in een sprookjessfeer, maar ingebed in het gewone leven. Als mensgeworden Woord verduidelijkt en verfijnt Jezus Vaders Woorden. Een fractie van Jezus' woorden en daden wordt opgeschreven. Een gedeelte van het geschrevene wordt bewaard en door latere generaties erkend als "door God geïnspireerd" en gebundeld in de bijbel…

Waarom toch die bijbel? (IV) - Graven als een archeoloog (leestijd 10')

(april 2004) De bijbellezer graaft zoals een archeoloog in de diepte en de breedte… en hij besluit pas wanneer hij een overzicht heeft over de ganse site. Hij heeft vooronderstellingen, maar stelt zich tegelijk kritisch en onbevangen op.

Maar het verstand controleert niet het ganse leven. De lezer nodigt God dus uit om hem in zijn intellectuele zoektocht bij te staan. Op de achtergrond ervaart hij dan misschien, via emoties en intuïtie, Gods instemming of afkeuring. Bovendien zorgt het gelukkige toeval - een vreemde samenloop van omstandigheden – af en toe voor een verrassende wending. Zo'n ervaring wijzen we niet af, we geven haar de juiste plaats, en beschouwen haar als een knipoogje, een schouderklopje ter bemoediging.

Twee tekeningen van eenzelfde spitter van Vincent Van Gogh maken duidelijk dat graven lastig is, en volharding vergt. Met een kleurrijk tafereel rond een sober witte regenboog, toont Marc Chagall hoe dat rationele soms doorbroken wordt door een schouderklopje van Hogerhand.

Als een kritisch jurist een vraag stelt - de parabel van de barmhartige Samaritaan (leestijd 13')

(februari 2004) Dit artikel gaat over de barmhartige Samaritaan - een man die, anders dan de priester en de leviet, zijn kop niet in het zand stak… Via deze parabel illustreert Jezus wat naastenliefde is. Tegelijk merken we dat deze illustratie slechts een deeltje is van Gods verhaal. Liefde vanuit heel het hart, gebruik makend van alle mogelijkheden van de ziel, het verstand en het lichaam: ambitieuzer en alomvattender kan niet! Gericht op God, op jezelf en op je naaste: universeler is niet mogelijk! Jezus legt de lat zeer hoog. Uit onszelf kunnen we in deze proef niet slagen…

Maar wie Jezus verder aan het woord laat krijgt een completer antwoord – een antwoord dat de vernieuwing van de innerlijke mens inhoudt.

Ter illustratie werd ondermeer een prachtig schilderij over dit thema, van de hand van Vincent Van Gogh opgenomen.

Het alternatieve kerstfeest (leestijd 14')

(augustus 2003) De Schepper van hemel en aarde – een God van Licht en Liefde die zich openbaart en mens wordt… het had het summum kunnen worden van de geschiedenis. Maar neen, het werd een anticlimax. De komst van Jezus was geen wereldnieuws. Maar voor de weinige getuigen in de stal – zoekers of toevallige bezoekers - werden het onvergetelijke dagen.

Dat ligt nu allemaal 2000 jaar in het verleden. Het besloten kerstfeest is geëvolueerd tot één van de favoriete feesten van de westerse mens. Maar ons kerstfeest is wat dubbelzinnig. De christelijke symboliek herinnerend aan God die mens werd, de sleutel tot verzoening geeft en rondom zich mensen van goede wil verenigt, ruimt plaats voor de symboliek van het feest van de autonome mens die zichzelf weet te verwennen…

De politiek correcte Farizeeër - over de parabel van de Farizeeër en de tollenaar (leestijd 14')

(januari 2004) In de parabel van de Farizeeër en de tollenaar gebruikt Jezus twee archetypes van de joodse cultuur, waarin een bepaalde manier van leven – met nogal extreme kenmerken - is vastgelegd. Het lijken wel levende karikaturen, waarin we ons niet direct herkennen.
Opmerkelijk is echter hoe hoogmoed en arrogantie samenvallen met een bepaalde maatschappelijke groep. Dat doet een lichtje branden. Is mijn "goedheid" het gevolg van een innerlijke vernieuwing en van volgehouden persoonlijke keuzes? Of ben ik een onvolgroeide Farizeeër en zou ik dezelfde taal spreken als de anderen indien ik bij toeval tot die risicogroep behoorde?

Bekijk ook eens de illustraties!

De versmalde vraag en het verbrede antwoord (73 p.)

Jezus kreeg vaak dilemma's voorgeschoteld. Hij versmalt dan de te ruim gestelde vraag tot het specifieke probleem van de persoon in kwestie. Tegelijk verbreedt Hij het antwoord en geeft zo antwoorden op niet gestelde vragen. Misschien typeert dit ook dit boek.

1. Ter inleiding wat sprokkelhout (leestijd 14')
2. Geboren op de tekentafel van de Grote Architect (leestijd 10')
3. Een gebroken wereld (leestijd 13')
4. Een doorsnede van de mens (leestijd 11')
5. De innerlijke mens (leestijd 11')
6. Tot stof zult gij vergaan (leestijd 8')
7. De mens als een sociaal wezen (leestijd 16')
8. Een agressieve ik-cultuur (leestijd 7')
9. Rolpatronen en tradities (leestijd 7')
10. De wereld en het Koninkrijk (leestijd 20')
11. Het materieel decor (leestijd 13')
12. De versmalde vraag en het verbrede antwoord (leestijd 10')

Verveling lijkt een beetje op verslijten (leestijd 13')

We vertrekken vanuit Psalm 8, geschreven door David. Het lijkt alsof hij elke crisis, elk hoogtepunt, elk nieuw inzicht … aangreep om een nieuw lied te maken. Dat verlangen naar originaliteit en naar nieuwe dingen lijkt wel typisch voor de mens. Onze ervaringen verslijten. Het is dan goed dat we opnieuw verfrist worden zodat er opnieuw glans komt in het leven. Echte verfrissing en vernieuwing komt uit contact met God - de bron van levend water. Wanneer we dat ervaren, kan ook het gewone leven zijn glans behouden.

Begin