Teksten video's 2024
Teksten video's 2023
Teksten video's 2022
Teksten video's 2021
Teksten video's < 2021
Playlist met alle video's
Betrouwbare overlevering - De Bijbel - Visioenen - De natuur - Gesloten deuren
#122 Gods stem verstaan? (5)
Een betrouwbare bibliotheek (8')
2/03/2025
Tekst van de video
Dag iedereen. In een vorige video zagen we hoe God ons wil toespreken via de bibliotheek met 66 Bijbelboeken die Hij heeft laten samenstellen. Sommige teksten in het Oude Testament werden door Hem aan profeten gedicteerd, met de opdracht om die woorden te noteren, zodat ze bewaard bleven voor het nageslacht – en dus ook voor ons.
Maar de meeste teksten werden opgeschreven op menselijk initiatief. Ook die werden door Jezus gecertifieerd als woorden waarmee God ons toespreekt.
En dan heb je het Nieuwe Testament met al die uitspraken van Jezus en met die wonderen – dat is voor veel mensen een groot probleem. Maar eens je gelooft in het strafste verhaal – dat van de verrijzenis – kan je al het andere er ook wel bijnemen. Die verrijzenis was ook voor de discipelen in eerste instantie ongeloofwaardig. Maar omdat het de waarheid was, hebben de ooggetuigen letterlijk hun leven ingezet om de boodschap van de gekruisigde en verrezen Jezus door te geven.
Maar er is een tweede probleem. Stemmen de oudste boeken in onze bibliotheek wel overeen met die van Jezus? Hoe betrouwbaar is die Bijbel? Werden die geschriften de voorbije 2000 jaar correct doorgegeven? Want daarover doen soms complottheorieën de ronde, met in de hoofdrol het Vaticaan.
God stelde een communicatieplan op met als doel om zoveel mogelijk mensen te bereiken, en Hij doet daarbij vooral beroep op het menselijk initiatief.
Wat Hij eerder deed en zei, en hoe mensen daarop reageerden, werd genoteerd. Die teksten werden overgeschreven omdat die rollen en boeken verslijten, en om ze ruimer te verspreiden. Kopiëren gaat gepaard met schrijffouten, het overslaan van een regel, het verkeerd verstaan van gedicteerde woorden … en dat gebeurde ook hier, maar slechts marginaal, want de kopiisten gingen minutieus tewerk.
De zoektocht naar de originele tekst heet ‘tekstkritiek’, en die wordt sinds eeuwen toegepast op de Bijbelse manuscripten, want God gaf ons geen boek uit de hemel – kant en klaar – maar Hij laat mensen meewerken aan zijn project.
Een godsgeschenk voor die tekstkritiek waren de "Dode-Zeerollen". Die bevatten manuscripten daterend van 250 voor tot 50 na Christus, met tekst van bijna alle boeken van het Oude Testament, vaak heel onvolledig, maar inclusief het integrale Bijbelboek Jesaja.
Tot 1947 dateerden de oudst gekende teksten van 1000 n.Chr., en nu kon men een sprong van 1000 jaar naar het verleden maken. Hieruit bleek dat het Oude Testament quasi ongewijzigd doorgegeven was. Lastige teksten waren niet weggelaten, en er was niets bij gefantaseerd.
Joodse kopiisten gebruikten check digits of controlegetallen, om na te gaan of de kopie overeenstemde met het origineel. Bijvoorbeeld door het aantal letters en woorden te vergelijken. En zo beschikken ook wij over de door Jezus goedgekeurde tekst.
En dan heb je de boeken van het Nieuwe Testament. Enkel in Openbaring vind je de goddelijke opdracht om zaken neer te schrijven, maar Jezus’ uitspraken veronderstelden wel dat zijn woorden en daden werden genoteerd en doorgegeven.
Ik verzeker jullie, overal in de wereld waar het evangelie zal worden verkondigd, zal ter herinnering aan haar worden verteld wat zij heeft gedaan.’ (Matteüs 26:13 Gods Boek)
… maak van alle volken mijn discipelen … en leer hun alles na te leven wat Ik jullie heb opgedragen. … (Matteüs 28:19-20 Gods Boek)
Maar de Raadgever, de Heilige Geest, … Hij is het die jullie al het overige zal leren en jullie alles in herinnering zal brengen wat Ik tegen jullie heb gezegd. (Johannes 14:26 Gods Boek)
De hemel en de aarde zullen vergaan, maar mijn woorden zullen nooit vergaan. (Marcus 13:31 Gods Boek)
De Dode-zeerollen vormen het materieel bewijs dat we beschikken over het door Jezus goedgekeurde Oude Testament. Zo’n bewijs hebben we niet voor het Nieuwe Testament. Maar al vroeg werden manuscripten samengebonden in een boek en later vormden oud en nieuw één geheel, dat samen nauwgezet werd gekopieerd. Als het Oude Testament niet gewijzigd werd, is het logisch dat ook het Nieuwe Testament overeenstemt met de originele tekst, temeer omdat het veel teksten bevat die gênant waren voor de kerkelijke hiërarchie wanneer die koos voor rijkdom en machtsmisbruik.
Bovendien zijn er zo’n 5000 handschriften die het Nieuwe Testament of een fragment ervan bevatten. Met dit enorme aantal handschriften is de bijbel met heel ruime voorsprong het best gedocumenteerde boek van de klassieke Oudheid. Er zijn kleine verschillen tussen de handschriften, maar die betreffen minder dan 1%, en hebben zelden invloed op de betekenis van de tekst. We mogen dus concluderen dat onze teksten overeenstemmen met de originele versies.
Maar dan heb je die complottheorieën, met in de hoofdrol het Vaticaan, en die theorieën ondergraven uiteraard het geloof in de betrouwbaarheid van Gods bibliotheek. Om de zoveel tijd heb je krantenartikelen of video’s met opvallende titels over spectaculaire onthullingen, bijvoorbeeld over Maria Magdalena of Judas. Vandaag heet dat een ‘click bait’. Met een sensationele titel word je aangezet om op de video of het artikel te klikken, zodat reclame-inkomsten of verkoop verhogen. Het gaat dan steeds weer over apocriefe geschriften die imitaties zijn van Bijbelboeken, en dus later geschreven werden. Meestal gaan ze uit van een andere Gods- en mensvisie, die van het gnosticisme. Het lijkt dat de gnostici wilden surfen op de groeiende populariteit van het christendom en zo hun geloof wilden legitimeren. Dat deden ze door hun visie in de mond te leggen van Jezus, Thomas, Maria Magdalena, enz. … Het is dus niet meer dan logisch dat het Vaticaan die geschriften niet promootte.
De Bijbelse God zoekt communicatie met de mens. Hij openbaarde zich aan mensen en zette hen aan zijn boodschap op te schrijven en verder te verspreiden.
Er zijn nu 2000 jaar verstreken sinds Jezus zijn volgelingen opdroeg om de ganse wereld te bereiken. God heeft in die periode zijn communicatiestrategie bewaakt, want er was een betrouwbare overlevering. De Bijbel is nu het meest gedrukte en het meest vertaalde boek ter wereld. En dan heb je de digitale versies. Alleen al de YouVersion Bijbel-app bevat bijbelversies in 2000 talen en is op meer dan 700 miljoen toestellen geïnstalleerd – een aantal dat met de minuut toeneemt.
Als je Gods woorden wil lezen, download dan een Bijbel-app. Begin met het Nieuwe Testament en vraag aan God dat Hij zich ook aan jou zal openbaren.
#121 Gods stem verstaan? (4)
Het geschreven woord (8')
16/02/2025
Tekst van de video
In mijn vorige video's zagen we hoe God ons kan toespreken via de omstandigheden van het leven, via de schoonheid en de complexiteit van de natuur en via visioenen. In zekere zin is het dan God die het initiatief neemt.
Maar we kunnen ook zelf initiatief nemen door Gods bibliotheek – de 66 Bijbelboeken – te raadplegen. Want bij het geschreven woord wordt het initiatief gedeeld: de schrijver zet alles op papier en zorgt voor publicatie, waarna de lezer het boek aanschaft en ontdekt wat die schrijver te zeggen heeft. Voor die tweede stap zijn wij verantwoordelijk. Wanneer we dat willen, kunnen we die Bijbel ter hand nemen, en dat doet recht aan de menselijke vrijheid.
Christenen beschouwen God als de Auteur van die Bijbelboeken, maar het ligt ingewikkelder dan dat, en daarover gaat deze video. Er kwam geen boek uit de hemel en uiteindelijk werd alles door mensen opgeschreven. Waar moeten we, in dat proces, God dan plaatsen?
Er zijn godsdiensten die stellen dat hun heilige boeken rechtstreeks door een koerier uit de hemel werden bezorgd. Wij christenen kunnen dat niet zeggen. Onze Bijbel bevat slechts enkele zinnen die letterlijk door God werden opgeschreven, en dan gaat het om de 'Tien geboden'.
Mozes keerde zich om en ging de berg af. De twee platen met de verbondstekst droeg hij bij zich. Aan beide kanten waren ze beschreven, aan de voorkant en aan de achterkant. De platen waren Gods eigen werk en het schrift dat erin gegrift was, was Gods eigen schrift. (Exodus 32:15-16 NBV21)
Uitgaande van dit schilderij was het voor Mozes een hele karwei om met die stenen platen de berg af te dalen. Maar in Mesopotamië werden teksten gegrift in kleitabletten, meestal ter grootte van een halve iPad. Archeologen hebben er honderdduizenden opgegraven. Als God zo'n kleitabletten heeft gebruikt, werd Mozes’ verplaatsing veel gemakkelijker. Die tabletten werden soms aan beide kanten beschreven en dat was hier ook het geval.
Wie het bovennatuurlijke afwijst, zal niet geloven dat God de schrijver kan zijn van die unieke tekst, maar als God met Israël een verbond wou sluiten, met die geboden als een grondwet, dan is zo'n initiatief heel logisch.
Er zijn godsdiensten die stellen dat hun heilige boeken niet rechtstreeks uit de hemel komen, maar wel van a tot z gedicteerd werden door hierboven. Wij christenen kunnen dat niet zeggen. Maar er zijn wel tal van Bijbelse passages waarin een profeet door God of door zijn bode werd aangesproken. Natuurlijk kan iedereen beweren dat hij een boodschap van God ontving, en er waren in Israël ook profeten die het publiek naar de mond praatten, of die huurlingen waren van de koning.
Gods profeten brachten meestal niet-populaire boodschappen. Soms ging dat gepaard met een voorspelling die, wanneer ze uitkwam, de authenticiteit van hun missie bewees. Zij zochten geen persoonlijk profijt, en velen werden uit de weg geruimd. Het feit dat ze toch bleven spreken illustreert hun oprechtheid. Een van hen is Jesaja, en er is een Bijbelboek van circa 100 pagina's dat zijn naam draagt, met daarin veel door God gedicteerde woorden.
Neem een stenen plaat en schrijf dit op, leg het voor hen vast in een boek, zodat het voor altijd en eeuwig bewaard blijft. Een onhandelbaar volk is het, kinderen vol bedrog, die niet willen luisteren naar het onderricht van de HEER. Tegen de zieners zeggen zij: ‘Voor ons geen visioenen!’ en tegen de schouwers: ‘Schouw niet naar waarheid. Paai ons met vleierij en valse profetieën. Verlaat de juiste weg, wijk af van het rechte spoor. Val ons niet lastig met de Heilige van Israël.’ (Jesaja 30:8-11 NBV21)
God geeft hier opdracht om zijn boodschap te noteren voor het nageslacht, en dat is iets wat je vaak in de Bijbel leest, want God geeft niet aan elke generatie opnieuw een figuur als Abraham, Mozes, Jesaja en zoveel anderen. Neen, die boodschappen uit het verleden zijn ook bestemd voor latere generaties. En doordat alles werd genoteerd, op kleitabletten en in boekrollen, kunnen ook wij, 2700 jaar later, leren van die bijzondere figuren.
Het grootste deel van het Oude Testament werd niet door God gedicteerd. Je hebt historische boeken over de geschiedenis van de mensheid en van het Joodse volk, wetteksten, saaie stambomen met heel veel namen, 150 songteksten, honderden spreuken, enzovoort … Zijn die niet-gedicteerde teksten ook door God geïnspireerd?
Voor het antwoord op die vraag kijken we best naar Jezus’ waardeoordeel want Hij certifieerde het Oude Testament als geschriften die Jahweh gebruikt om mensen toe te spreken. Bijna honderdmaal citeert Hij uit die oude boeken, ter ondersteuning van zijn onderwijs, of als doorslaggevend argument om discussies te beslechten. Bijvoorbeeld over de vraag of er leven is na de dood, want de sadduceeën geloofden daar niet in.
Jezus antwoordde: ‘Jullie zitten op een dwaalspoor, want jullie begrijpen noch de Schriften, noch Gods macht. … En wat de verrijzenis van de doden betreft, hebben jullie niet gelezen wat God tegen jullie heeft gezegd? Hij zei: ‘Ik ben de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.’ Hij is niet de God van doden, maar van levenden.’ (Matteüs 22:29-32 Gods Boek)
Jezus zegt dat ze door het lezen van de Schrift het antwoord kunnen vinden op de belangrijkste vraag, met name of er leven is na de dood. Maar de woordjes "tegen jullie" springen er uit. Want het betekent dat woorden die God veertienhonderd jaar eerder tot Mozes richtte, tegelijk gericht zijn tot Jezus' gesprekspartners, en impliciet dus ook tot ons. God spreekt tot ons doorheen die oude boeken.
Maar het belangrijkste heb ik nog niet gezegd. Wij christenen hebben weliswaar geen boek dat rechtstreeks uit de hemel kwam, of dat integraal gedicteerd werd door een engel, maar we hebben een claim die veel sterker is: een levende persoon, uit die hemelse dimensie. Jezus is de ultieme godsopenbaring. Nooit heeft God duidelijker tot de mensheid gesproken dan doorheen zijn Zoon, en Jezus’ woorden en daden werden – ook voor ons – opgeschreven. Hij is het woord
Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond. Wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader, vol genade en waarheid. (Johannes 1:14 Gods Boek)
#120 Gods stem verstaan? (3)
via visioenen? (8')
2/02/2025
Tekst van de video
In mijn vorige video's heb ik gezegd dat God tal van kanalen gebruikt om ons toe te spreken. Soms stuurt Hij de omstandigheden van het leven bij. En Hij spreekt doorheen de schoonheid en de complexiteit van de natuur.
Vandaag vragen we ons af, of Hij de moderne westerse mens ook aanspreekt via visioenen – oftewel bovennatuurlijke visuele ervaringen. Want in de Bijbel komt je dat vaak tegen.
Ik ken persoonlijk twee mensen die zo door God werden toegesproken. Bij allebei was het een eenmalige ingrijpende gebeurtenis die plaatsvond in een periode die voor hen zeer pijnlijk was. Allebei mochten ze Gods overweldigende liefde ervaren. Dat is nu meer dan 20 jaar geleden, maar die godservaring kleurt hun leven tot op vandaag. Toch hebben ze dat niet aan de grote klok gehangen. Die ervaring was te bijzonder en te persoonlijk om ze als reclameboodschap te gebruiken, ten behoeve van God of van zichzelf.
Visioenen tref je vooral aan in het Oude Testament. Soms gaat het om een intense godservaring, maar meestal zijn het informatieve boodschappen van particulier of algemeen belang, of een combinatie, zoals in het navolgende uittreksel.
"Op de vijfde dag van de vierde maand van het dertigste jaar ging voor mij, Ezechiël … plotseling de hemel open en zag ik visioenen van God. Dat was in het vijfde jaar van de ballingschap in Babel … Ik werd door de macht van de Here overweldigd …
Zo zag de verschijning van de heerlijkheid van de Here eruit. Toen ik dit zag, liet ik mij met mijn gezicht naar beneden op de grond vallen. Op dat moment hoorde ik de stem van Iemand die tegen mij sprak. Hij zei tegen mij: ‘Sta op, mensenzoon, dan zal Ik met u spreken.’ Terwijl Hij sprak, kwam de Geest in mij en kon ik weer rechtop staan. ‘Mensenzoon,’ zei Hij, ‘Ik stuur u naar de Israëlieten, naar een volk dat tegen Mij in opstand is gekomen …" (Ezechiël 1:1-3, 28 - 2:1-3 NBV21)
Intense godservaringen contrasteren scherp met de alledaagsheid, die het leven zo vaak kenmerkt. Maar we moeten mensen met een godservaring niet benijden, want hun situatie doet mij denken aan het verkeersbord "Als u mijn plaats inneemt, neem dan ook mijn handicap." Vaak is het visioen Gods liefdevolle reactie op een zeer grote nood. Of het ondersteunt een opdracht met sterke tegenkanting, en dat was het lot van profeten zoals Ezechiël. Velen moesten hun inzet bekopen met de dood. Het is dus niet verwonderlijk dat God zich in zijn glorie aan hen toonde om hen te bemoedigen door een onuitwisbare ervaring.
Het contrast tussen wonderlijke dingen in de Bijbel en de alledaagsheid van het leven, wordt natuurlijk ook veroorzaakt doordat de Bijbel, net zoals de kranten, vooral markante feiten weergeeft. Het levensverhaal van een zieke die door Jezus werd genezen, werd ingekort tot die ene alinea met het wonder. Het trage leven dat voorafgaat en volgt, blijft onbesproken. Maar die lastigheid is karaktervormend, en eigenlijk is het God te doen om een mooie en sterke persoonlijkheid. Slechts uitzonderlijk toont Hij zich op adembenemende wijze, en dat is ook veiliger want wonderlijke ervaringen staan op gespannen voet met bescheidenheid.
Meestal zijn visioenen informatieve boodschappen waarbij God niet zelf verschijnt, maar gebruik maakt van een bode – een onverwachte bezoeker die opdaagt uit het niets, en toch vertrouwen wekt, of die in een droom verschijnt. En net als in het TV-journaal, komt soms enkel die nieuwslezer in beeld. Maar vaak wordt Gods boodschap ook aangevuld met symbolisch beeldmateriaal.
Boodschappen kunnen van particulier belang zijn, bijvoorbeeld om iemand te waarschuwen voor dreigend gevaar. Maar meestal zijn het boodschappen van algemeen nut, bestemd voor een ruimer publiek.
Gods woordvoerder – de profeet – is voor even gekluisterd aan het scherm, en moet dan zijn stoute schoenen aantrekken om de boodschap door te geven aan de bestemmeling.
Zo'n videoboodschappen van algemeen nut kom je vandaag zelden tegen, want wij hebben daar veel minder nood aan. We moeten die gelovigen van weleer niet benijden want ook hier geldt "Als u mijn plaats inneemt, neem dan ook mijn handicap." Hun handicap had te maken met analfabetisme, en zelfs wie kon lezen beschikte niet over Gods bibliotheek met 66 Bijbelboeken. Het is dus logisch dat God toen frequent gebruik maakte van beeldmateriaal om de mens te onderwijzen. God moet ons geen visioenen geven, indien we die info in de Bijbel kunnen vinden. Hij verwijst ons naar wat Hij eerder aan anderen heeft geopenbaard, en wat toen genoteerd werd voor het nageslacht. Want de heilsgeschiedenis wordt gekenmerkt door voortschrijdende openbaring.
"Al vanaf je kinderjaren ken je de Boeken. Door de Boeken kun je wijs en verstandig worden. Ze leren je hoe je door het geloof in Jezus Christus kan worden gered. Alles wat God daarin heeft laten opschrijven, is nuttig. Het kan de mensen iets leren, hen beschermen tegen verkeerd onderwijs over het geloof en hen opvoeden tot een leven zoals God het wil. Zo kunnen de mensen hun geloof ontwikkelen tot een volwassen geloof. Dan zullen ze geschikt zijn voor elke taak." (2 Timoteüs 3:15-17 BB)
Visioenen horen vandaag vooral thuis in de wereld van de esoterie. Daar leer je via extase die wereld van mystieke ervaringen te ontsluiten. Maar zo kom je terecht in een alternatieve risicovolle wereld, en niet bij God.
Nergens in de bijbel word je aangespoord om visioenen uit te lokken om zo dichter bij God te komen. Neen, Bijbelse visioenen komen er op Gods initiatief in uitzonderlijke omstandigheden.
Ze gaan gepaard met een duidelijke boodschap die in de lijn ligt van wat Hij eerder heeft gezegd. Het is een geschenk, en die medaille heeft een keerzijde.
Toch spreekt God niet enkel, via zijn bibliotheek, het verstand aan. Neen, Hij wil bij ons inwonen en dan zullen we zijn liefde ervaren. Ook al ontvangen we geen visioenen, toch zijn er knipoogjes. Kleine ervaringen waarin we Gods hand herkennen en die getuigen van zijn nabijheid, maar die te subtiel en te persoonlijk zijn om ze als reclameboodschap te gebruiken.
"Als iemand van Mij houdt, zal hij doen wat Ik heb gezegd. Mijn Vader zal van hem houden en samen zullen wij bij hem komen wonen." (Johannes 14:23 HTB)
#119 Gods stem verstaan? (2)
via de natuur? (8')
19/01/2025
Tekst van de video
In een vorige video heb ik geïllustreerd hoe God op de achtergond mijn leven bijstuurde. Wat gebeurde leek eerst op een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Maar als je vertrouwd bent met Gods manier van werken, dan kan je in herhaalde tegenslagen soms zijn hand herkennen. Of ook het omgekeerde, wanneer je te maken krijgt met het zogenaamde gelukkige toeval. Maar moeten we genoegen nemen met het feit dat God soms deuren sluit of opent? Of spreekt Hij ons ook aan op een andere wijze? Ja, God gebruikt tal van kanalen om ons een en ander duidelijk te maken. Hij spreekt ons ook aan via de schoonheid, de kracht en de complexiteit van de natuur.
Paulus schrijft dat mensen die ter goeder trouw zijn, de taal van de natuur moeten kunnen lezen, zodat ze tot de conclusie komen dat er een goddelijke ontwerper is. En hij vermeldt de pijnlijke consequenties wanneer mensen God niet de eer geven die Hem toekomt.
"Wat over God geweten kan worden, is hun duidelijk, want God heeft het hun bekendgemaakt. Zijn eeuwige macht en goddelijkheid zijn weliswaar onzichtbare eigenschappen, maar ze zijn sinds de schepping van de wereld duidelijk te zien in hetgeen Hij gemaakt heeft. De mensen hebben dus geen excuus. Hoewel ze weten dat er een God is, geven ze Hem niet de eer en dank die Hem toekomt. Integendeel, hun redeneringen zijn onzinnig geworden en hun onverstandige hart is verduisterd." (Romeinen 1: 19-21 Gods Boek)
In de oudheid waren mensen zwaar onder de indruk van hemellichamen en natuurfenomenen. Zij hadden weinig inzicht in de werking van de natuur, maar waren er sterk afhankelijk van. Vaak personaliseerden zij die hemellichamen en die fenomenen, en vereerden ze die als goden, die zij met offers moesten tevreden stellen.
De wetenschap leert ons dat sterren cruciaal zijn voor het ontstaan en het instandhouden van het leven, maar het is evident dat ze niet in staat zijn gebeden te aanhoren en te beantwoorden. De Egyptenaren dachten daar anders over, maar de houding van de farao's en hun entourage werd gekleurd door opportunisme gezien de macht en rijkdom die dat godsbeeld opleverde. Via Mozes maakte God aan de Israëlieten duidelijk dat hemellichamen slechts creaties zijn.
"Ook mogen jullie de zon, de maan en de sterren niet als goden aanbidden. Laat je niet verleiden om die te aanbidden en te dienen. Want de Heer God heeft de zon, de maan en de sterren aan de mensen gegeven [en het zijn dus zelf geen goden]." (Deuteronomium 4:19 BB)
Die verering heeft in onze geseculariseerde wereld uitlopers, bijvoorbeeld in 'de zonnegroet' met zijn mantra's en in het personaliseren van de natuur tot 'Moeder Aarde'. Vaak is dat slechts een symbool voor verbondenheid met onze biotoop en respect voor de leefomgeving. Maar soms staat "Moeder Aarde" voor een religieuze verering van de natuur, en het gebruiken van verborgen krachten die haar worden toegeschreven. Het is dan een religie die niet als dusdanig wordt benoemd. In een tijd waarin traditioneel geloof afneemt en rationaliteit toeneemt zijn de zonnegroet en de verering van 'Moeder Aarde' vreemde paradoxen.
De natuur als 'zorgzame moeder' lijkt aan te sluiten bij onze emotionele behoefte aan een ouderfiguur. Maar de ouder die echt steun kan bieden – de Vader waarover Jezus het heeft – wordt zo verruild voor een denkbeeldige projectie. Door de focus te leggen op het product en de Maker te negeren, krijgen we een onthoofd wereldbeeld en wordt een essentieel onderdeel van de realiteit miskend. De natuur lijkt dan op een mega leslokaal met boeiende leerstof, maar de Hoogleraar die alles overziet, moest het lokaal verlaten en de leerling wordt teruggeworpen op zichzelf.
Dankzij de wetenschap wordt de natuur meer en meer ontrafeld, zodat we er nu anders tegenaan kijken. Dat leidt tot uiteenlopende reacties.
Voor velen levert dit het bewijs dat 'de godshypothese' overbodig is. Zij kijken naar de directe oorzaak van die weerfenomenen en dan is het niet God die zonneschijn en regen geeft. Neen, de weervrouw legt uit waarom het, wanneer en waar, zal stormen.
Maar wanneer Jezus aan de Vader vroeg "Geef ons heden ons dagelijks brood", dan wist Hij ook wel dat niet God, maar de mens de akker ploegt, het graan zaait en oogst en maalt, het deeg kneedt en brood bakt. Die logistieke keten is de directe oorzaak van het brood op de plank. Maar Jezus ziet de oorzaak achter de oorzaak, en weet dat de Vader op de achtergrond actief is en alles in stand houdt. De wetenschappelijke benadering en de geloofsuitspraken zijn niet tegenstrijdig, maar vullen elkaar aan.
En zo maakt de vooruitgang het godsbeeld alleen maar rijker. Eertijds zag de mens Gods grootheid in de natuur zoals die zich aandient. Maar wij zien daarenboven, in die ontrafelde ontzaglijk complexe wereld van het microscopisch kleine en het onmetelijk grootte, Gods onvoorstelbare intelligentie en creativiteit.
Vroeger werd God voorgesteld als de pottenbakker, de bouwer van een huis, de boer die zaait en oogst, de koning die eerlijk bestuurt. De mens illustreerde Gods karakter en werkwijze met beelden uit zijn tijd.
De moderne mens kan die lijst veel langer maken. Want hij heeft inzicht in wat zich afspeelt onder de oppervlakte, en kan God nu ook vergelijken met de bio-ingenieur, de geoloog, de geneesheer, de scheikundige, kernfysicus, astrofysicus en zoveel meer, maar telkens in de overtreffende trap.
Wetenschappers kunnen niet langer allround geschoold zijn, terwijl het nu duidelijk is dat alles met alles interageert, en de blauwdruk van dit heelal onvoorstelbaar complex is. De 'homo universalis’ bestaat niet meer, daarvoor is de kennis veel te uitgebreid. Maar de Bijbel presenteert God als de 'Deus Universalis’ die het universum schiep en coördineert en inzicht heeft in al wat verborgen is. Nebukadnessar zag Jahwehs oppermacht in één domein nadat Daniël, in tegenstelling tot de magiërs, een complexe droom wist te herhalen en uit te leggen. Maar Nebukadnessar kon niet vermoeden dat Gods meesterschap zich uitstrekt over zoveel meer verborgenheden.
"De koning zei tegen Daniël: ‘Het is waar, uw God is de God der goden en de Heer der koningen. Hij onthult mysteries en daardoor hebt u dit mysterie kunnen onthullen.’" (Daniël 2:47 NBV21)
God spreekt tot ons doorheen de schepping, en dat heeft niet enkel betrekking op onze zintuigen, maar ook op ons verstand. Ik wens je toe dat je Gods boodschap doorheen de natuur mag herkennen, en dat het jouw godsbeeld zal verrijken of veranderen.
#118 Gods stem verstaan?
Open en gesloten deuren (8')
5/01/2025
Tekst van de video
‘Ik zeg jullie nadrukkelijk, de Zoon kan niets uit zichzelf doen, Hij kan enkel doen wat Hij de Vader ziet doen. Alles wat de Vader doet, doet de Zoon ook.' (Johannes 5:19 Gods Boek)
Steeds weer zocht Jezus de stilte op zodat Hij, door niemand afgeleid, kon spreken met zijn Vader. "Vader, wat staat er vandaag op de agenda?" was wellicht een wederkerend gespreksthema.
Jezus vraagt dat ook wij ons geregeld terugtrekken om te spreken met de Vader en met Hem. Hoe dat gebed kan klinken, leren we in het Onzevader en in de psalmen: het gesprek bevat complimenten, verlangens en verontschuldigingen … en dat kan gepaard gaan met diepe emoties.
Maar hoe beantwoordt God onze vragen betreffende de agenda van vandaag? Beïnvloedt Hij zwijgend de omstandigheden van het leven door ontmoetingen te regelen en deuren te sluiten of te openen? Of spreekt Hij ons ook aan, en hoe klinkt dan zijn stem? Of laat Hij alles aan menselijke initiatieven en aan het toeval over?
God kan ons toespreken doorheen de omstandigheden van het leven. Hoe die non-verbale communicatie soms verloopt, blijkt uit navermeld verslag. Hoewel ik zo'n duidelijke tussenkomst van God slechts zelden meemaak.
"Pas afgestudeerd zocht ik een woning in Antwerpen, overtuigd dat dit mijn nieuwe biotoop was. In de straat waar mijn vrienden woonden, vond ik een appartement aan een schappelijke prijs. De eigenaar ontving mij vriendelijk, maar ik werd ziek en moest mij op de grond leggen — iets wat ik nooit had meegemaakt. Daarom werd afgesproken het contract pas het volgende weekend te tekenen. Maar enkele dagen later belde de zoon van de eigenaar dat de huur niet doorging …
Ik hervatte de zoektocht en vond in dezelfde straat een bovenverdiep. De bejaarde dame vroeg de buurman de papierwinkel te regelen, maar hij zag mij niet zitten, en ik werd wandelen gestuurd.
Terug op straat zag ik de eigenaar van de eerste woning. Die begreep niet waarom ik niet was opgedaagd om het contract te tekenen. Intussen had hij — tegen zijn zin — het appartement verhuurd aan een vriend van zijn zoon. Zoonlief had mij, zonder vaders medeweten, gecontacteerd om de afspraak te annuleren!
Geen nood, de eigenaar had nog een huis. Maar daar gearriveerd, brak de sleutel in het slot, en raakten we niet binnen. Dat was de spreekwoordelijke druppel: wat de voorbije weken gebeurd was, voelde echt niet meer normaal. Het leek alsof God alle deuren sloot.
Het verhaal kreeg een vervolg, want kort nadien ontmoette ik iemand die zich in Gent wou vestigen in een groot pand, liefst niet alleen. We gingen samen op huizenjacht, maar ook dat liep op niets uit. We zochten dan maar elk apart een woning, en die zoektocht was succesvol. Pas later begreep ik dat die cohousing geen goed idee was, en waarom God ook die deur gesloten had."
De huizenjacht leerde mij om voorzichtig om te gaan met impressies. De initiële overtuiging dat mijn levensweg naar Antwerpen leidde — bevestigd door het enthousiasme van mijn vrienden — was niet juist, net zoals het cohousing-alternatief. Mijn initiatieven botsten op allerlei barrières.
Maar dat tegenslag werkelijk met Gods interventie kan te maken hebben, is pas overtuigend, wanneer dat plaatsvindt in een ruimer kader. Want die ervaringen volgden op mijn vraag dat God mij zou leiden in mijn zoektocht. En ook in andere situaties zag ik hoe Hij mijn leven bijstuurde. Bovendien hadden sommige vrienden gelijkaardige ervaringen met God als vastgoedmakelaar. Gaandeweg groeit dan het vertrouwen dat God wil tussenbeide komen in het leven.
Wanneer alles van een leien dakje loopt, kan dat erop wijzen dat God het initiatief genegen is. Natuurlijk kan een meevaller een toevalstreffer zijn. Maar meestal maakt God zijn antwoord duidelijk door herhaling. Hij formuleert zijn visie op meerdere wijzen, waaronder confirmatie door derden. En tenslotte moet alles ondersteund worden door een innerlijke rust. Pas dan staat het licht op groen.
Dat God deuren opent en sluit, zie je doorheen de ganse Bijbel, en ook bij de eerste christenen. Het boek Handelingen beschrijft hoe een principiële Paulus en een vergevingsgezinde Barnabas er niet in slagen op één lijn te komen, zodat hun wegen scheiden. Dat conflict is moeilijk te begrijpen, maar wat we nadien lezen doet vermoeden dat God dit regisseerde om zo twee volken te bereiken. De passage die daarop volgt beschrijft Paulus’ reisplannen, en daarin komt God duidelijk tussenbeide.
Ze trokken door Frygië en Galatië, omdat ze door de heilige Geest werden verhinderd Gods woord in Asia te verkondigen. Toen ze bij de grens van Mysië kwamen, wilden ze doorreizen naar Bitynië, maar dat stond de Geest van Jezus hun niet toe. Daarom trokken ze door Mysië tot ze de kustplaats Troas bereikten. Daar kreeg Paulus ’s nachts een visioen, waarin een man uit Macedonië hem toeriep: ‘Steek over naar Macedonië en kom ons te hulp!’ Toen … wilden we meteen naar Macedonië vertrekken, omdat we eruit opmaakten dat God ons geroepen had om aan de mensen daar het evangelie te verkondigen. (Handelingen 16:6-10 NBV21)
Gaat het hier om een sterke innerlijke overtuiging of een profetische boodschap? Of een feitelijke onmogelijkheid? We komen het niet te weten. Maar dat visioen is wel concreet.
Natuurlijk mag niet elke tegenslag begrepen worden als een haltuitroep van hierboven, want het leven verloopt vaak stroef. Een onweerswolk belet ons toch ook niet om naar het werk te gaan. En Paulus merkt dat goede initiatieven ook soms worden tegengewerkt.
We wilden graag bij jullie komen — en ik, Paulus, heb het meermaals geprobeerd — maar de satan hield ons tegen (1 Tessalonicenzen 2:18 Gods Boek)
Telkens weer moeten we aanvoelen uit welke hoek de wind waait. Zoeken en vinden, vallen en opstaan … horen bij het leven.
Mensen hebben graag hun leven onder controle, maar er is zoveel waar ze weinig of niets aan kunnen doen. Sommigen branden een bijgelovig kaarsje in de hoop dat het geluk zal brengen. Maar er is een betere weg, want als je met God een relatie opbouwt, mag je erop vertrouwen dat Hij over je zal waken, en je leven in goede banen leidt.
Teksten video's 2024
Teksten video's 2023
Teksten video's 2022
Teksten video's 2021
Teksten video's < 2021
Playlist met alle video's
Begin