Einde

Teksten video's 2024
Teksten video's 2023
Teksten video's 2022
Teksten video's < 2021
   Playlist met alle video's

Jezus' verjaardag - Schaamte(loosheid) - De tweede naïviteit - God als een gedachtenspinsel? - Het licht voor de wereld - De Emmaüsgangers en 'het momentum' - Hoop doet leven! - Buitenaardse intelligentie - Communicerende vaten - Zwart-wittegenstellingen? - "Godvrezend" staat niet in Van Dale. - Meditatie of gebed? - De verrijzenis van het lichaam - Maak ons hart onrustig - Een + Een + Een = EEN - De farizeeër en de tollenaar - Het kantelmoment - Licht aan het einde van de tunnel

#027 Jezus' verjaardag

De echte betekenis van het kerstfeest (8')
19/12/2021

Tekst van de video

Op 25 december vieren we Jezus' verjaardag, en dan staat Hij even in het centrum van de belangstelling.
Als we iemands verjaardag vieren, dan besteden we vooral aandacht aan de persoon zoals die nu is, en niet aan de boorling die hij eertijds was. Je vindt dan ook op het internet weinig babyfoto's van bekende mensen en ook geen afbeeldingen van bekende baby's. Mensen zijn meestal bekend omwille van hun persoon en hun werk als volwassene.
Met Jezus is dat anders, want in de schilderkunst en de beeldhouwkunst was er eeuwenlang heel veel aandacht voor Jezus' geboorte. Dat is niet echt een goede zaak, want onze belangstelling moet vooral uitgaan naar de mondige volwassen Jezus, en naar de implicaties van zijn daden en zijn boodschap voor ons leven hier en nu, en voor onze eeuwige bestemming.
Toch is die aandacht voor Jezus' geboorte ook wel nuttig, want Kerst biedt ons de gelegenheid om aspecten toe te lichten die met Jezus' oorsprong en zijn goddelijke afkomst te maken hebben. En dat helpt om die mondige volwassen Jezus beter te begrijpen. We bekijken vandaag wat Johannes, Matteüs en Lucas zeggen over Jezus' oorsprong. Johannes en Matteüs hebben de volwassen Jezus goed gekend en zijn dus ooggetuigen. Lucas komt er iets later bij, maar hij heeft heel wat getuigen geïnterviewd en naar alle waarschijnlijkheid ook Maria, die hem alles kon zeggen over die bijzondere geboorte.

Wij beginnen bij Johannes, maar die start zijn evangelie niet met de geboorte, maar met wat daaraan in eeuwigheid voorafging. Wij mensen hebben geen voorgeschiedenis, maar Johannes benadrukt dat dit bij Jezus wel het geval is, want er is sprake van pre-existentie. Jezus bestond, vooraleer Hij werd verwekt, en dat is natuurlijk uniek. Maar omdat de naam Jezus gereserveerd is voor de mens-geworden God, zoekt Johannes naar een andere naam, en dat is 'het Woord'.
"In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. ... Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. … Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. … Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft Hem doen kennen." (Johannes 1:1-18 NBV)
Die universele naam 'het Woord' illustreert dat God doorheen Jezus de mens wil toespreken. En dat Woord is onnoemelijk rijk, want het is ook leven, licht, goedheid en waarheid. En we leren dat Jezus, vooraleer Hij geboren werd, met de schepping al een onvergelijkbaar meesterwerk heeft gecreëerd. Tenslotte heeft Johannes het ook over Jezus' geboorte: want het Woord is mens geworden. Maar de details herneemt hij niet, want die stonden toen al beschreven in de andere evangelies.

Als er sprake is van pre-existentie, dan mag je verwachten dat de menswording niet gebeurt via een gewone verwekking. Neen, dan moet er ofwel een volwassen persoon uit die hemel komen, ofwel moet er een vruchtje geplant worden in een moederschoot. En omdat God echt mens wil worden, kiest hij voor het laatste, en daar geeft Lucas meer uitleg over.
"In de zesde maand zond God de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette … de engel zei tegen haar: Wees niet bang, Maria... Luister, je zult zwanger worden en een Zoon baren, en je moet Hem Jezus noemen. Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, … aan zijn koningschap zal geen einde komen.’ Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad.’ De engel antwoordde: ‘De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God." (Lucas 1:26-35 NBV)
Met de woorden "de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken" vermeldt Lucas slechts de aankondiging van die bijzondere verwekking. Daarover wordt vaak lacherig gedaan, maar als er een God is, die persoonlijk wil ervaren wat het is om mens te zijn, dan lijkt mij wat toen gebeurd is, de meest logische optie. Vandaag kent de geneeskunde vruchtbaarheidsbehandelingen - waarom zou God niet op vergelijkbare wijze kunnen werken?

En dan is er Matteüs. Hij vermeldt hoe Jozef het nieuws over die zwangerschap heeft ervaren, want in eerste instantie reageert hij, zoals ook wij dat zouden doen: vol ongeloof … Maar dan wordt hij door een boodschapper van God geïnformeerd.
" … Haar man Jozef, die een rechtschapen mens was, wilde haar niet in opspraak brengen en dacht erover haar in het geheim te verstoten. Toen hij dit overwoog, verscheen hem in een droom een engel van de Heer. De engel zei: ‘Jozef, zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt is verwekt door de Heilige Geest. Ze zal een zoon baren. Geef Hem de naam Jezus, want Hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden.’" (Matteüs 1:19-21 NBV)

En nu is aan ons. Hoe reageren wij op dit bijzondere nieuws? Er zal geen engel verschijnen om ons te overtuigen. De vraag is of wij geloof hechten aan de uitleg van die ooggetuigen van het eerste uur die Jezus in zijn grootheid hebben gezien? Zo ja, dan kunnen ook wij de mensgeworden God ontmoeten - dat onnoemelijk rijke Woord - waar Johannes het over had, dat synoniem is van leven, licht, goedheid en waarheid. We kunnen Hem ontmoeten, niet als een boorling, maar als de goddelijke Jezus die uit de dood verrees en in eeuwigheid leeft. Hij staat dan in het centrum van onze belangstelling: niet één dag per jaar, maar dag aan dag. Dat is de echte betekenis van het kerstfeest!

Begin van de pagina

#026 Schaamte(loosheid)

De innerlijke politieman (7')
28/11/2021

Tekst van de video

"Ben je niet beschaamd?" is een uitspraak die we als kind gehoord hebben, wanneer we betrapt werden op iets verkeerds. Schaamte had ons kunnen weerhouden om iets verkeerds te doen, en schaamte was het gevolg wanneer we het toch deden. Ook volwassenen komen in verlegenheid wanneer publiekelijk bekend wordt, wat ze heimelijk verkeerd hebben gedaan. De commentaren illustreren dan dat men zo'n gedrag beschamend vindt. Het had niet mogen gebeuren, en wanneer het toch gebeurt, dan zou er schaamte en schuldinzicht moeten zijn. Maar vaak proberen mensen de feiten te ontkennen of te minimaliseren … Het illustreert dat hun wangedrag verband houdt met hun schaamteloosheid.
Schaamte en schaamteloosheid is van alle tijden en culturen. Je ziet het bij de gewone man en bij wereldleiders. Het was de eerste emotie na de zondeval wanneer Adam en Eva hun naaktheid probeerden te bedekken met het spreekwoordelijke vijgenblad. De profeet Jeremia brengt het wangedrag van de toenmalige leiders in verband met hun schaamteloosheid.
"Iedereen, groot en klein, is op eigen voordeel uit. Priesters en profeten, allen plegen bedrog. Ze genezen zogenaamd de kwaal van mijn volk, ze beweren: 'Het gaat goed! Alles gaat goed!' Maar het gaat helemaal niet goed. En schamen zij zich over hun wandaden? Nee, ze schamen zich niet in het minst, ze weten niet eens meer wat schaamte is. Daarom vallen ze, de een na de ander; als de tijd van hun straf komt, struikelen zij, zegt de HEER." (Jeremia 6:13-16 WV)

Het schaamtegevoel is vooral sterk aanwezig wanneer de persoonlijkheid nog niet gevormd is. Het biedt het kind bescherming want het is een vorm van wantrouwen tegenover het onbekende. Die aarzeling kan nuttig zijn, ook voor volwassenen - omdat we leven in een wereld die vaak mooier oogt, dan hij in wezen is.
Het schaamtegevoel is als een innerlijke politieman die onze persoonlijke levenssfeer bewaakt tegen aantasting door derden. Maar schaamte beschermt vooral ook tegen de schade die we zelf kunnen aanrichten. Want die agent weerhoudt er ons van om grof te zijn in taalgebruik, en doen en laten. Schaamtegevoel zorgt voor kwaliteitscontrole, want het spreken en het handelen wordt getoetst vooraleer het de wereld wordt ingestuurd.
Die politieman treedt ook repressief op. Handelen we foutief dan belaadt hij ons met schuld en onbehagen. Mensen ontlopen dan de camera's en kijken niet meer in de ogen. Of ze erkennen hun schuld en herstellen dan hun fouten.
Het schaamtegevoel heeft natuurlijk ook een schaduwzijde. Want ook goede initiatieven worden afgeremd en bij sommigen werkt het als een geblokkeerde handrem, zodat de persoonlijkheid nooit tot ontplooiing komt. En er zijn de onterechte schuldgevoelens, die mensen beroven van levensvreugde. Dat was in de vorige generaties echt wel een probleem. Maar die schaduwzijde werd de voorbije decennia zo sterk benadrukt dat het nodig is om de balans opnieuw in evenwicht te brengen. De positieve kant van schaamte moet ook eens in de verf worden gezet. Want wanneer dat instrument goed functioneert, heb je als maatschappij veel minder nood aan die uiterlijke politiemacht.

Grensoverschrijdend gedrag is in onze cultuur een groot probleem, en ook het zinloos geweld en al die vormen van bedrog. Die maatschappelijke fenomenen vallen niet zomaar uit de lucht. Neen, onrecht is gelinkt aan het feit dat wij mensen onze grenzen niet bewaken. God gaf ons met het schaamtegevoel een instrument om die grenzen te bewaken. Maar in onze cultuur wordt de schaamteloosheid gepromoot.
Het schaamtegevoel is vooral werkzaam in de meest kwetsbare aspecten van de persoonlijkheid. Bijvoorbeeld op het terrein van de seksualiteit, omdat het zich geven aan de ander ons ten diepste raakt. Extra bescherming is daar nodig. Maar vandaag functioneert dat instrument voor kwaliteitscontrole niet meer naar behoren. Onze cultuur blaast warm en koud. Want we ergeren ons terecht aan alles wat fout gaat, en vinden dat zoiets toch niet kan en dat er iets gedaan moet worden. Maar tegelijk ondergraven we het schaamtegevoel door vulgaire taal en door schaamteloos gebruik van bloot en geweld in film, in games en in reclame. En dat heeft gevolgen, want er is geen harde lijn tussen het amuserende geweld en seks op het scherm, en het veroordeelde geweld in het gewone leven.

We keren nu terug naar Jeremia, want hij vermeldt niet enkel het probleem. God reikt ook de remedie aan.
"Zo spreekt de HEER: ‘Ga op de kruispunten staan en kijk uit. Vraag naar de oude paden, vraag wat de goede weg is en volg die, dan zult u rust vinden. Maar ze zeiden: 'Wij gaan niet!'" (Jeremia 6:16 WV)
Wanneer je op een doodlopende weg zit, moet je op je stappen terugkeren, en kijken waar je de juiste weg verlaten hebt. De Israëlieten kenden de juiste weg: de oude paden, en dat verwijst naar Jahwehs openbaring. Toen ze Gods wet respecteerden, hadden ze het beter. Er was toen meer eerlijkheid en minder geweld. Ook wij worden opgeroepen om op zoek te gaan naar de weg die God heeft aangewezen. Het is een weg waarop we kieskeurig zijn in hetgeen we lezen en bekijken, en voorzichtig zijn in woord en daad, zodat we ons niets te verwijten hebben, en ons nergens voor hoeven te schamen. "Dan zult u rust vinden" is Gods belofte. Jezus herhaalde die woorden, en geeft ook een bijkomende sleutel en dat is
"'Kom naar Mij'. Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven." (Matteüs 11:28 NBV)
Nemen we Jezus' woorden au sérieux, dan worden we innerlijk gereinigd en vernieuwd, en dan wordt het accent verlegd. Het moraliserende vingertje van het schaamtegevoel maakt dan plaats voor een spontaan verlangen om de juiste weg te volgen. En dat is een zegen voor onszelf en voor de maatschappij.

Begin van de pagina

#025 De tweede naïviteit

Wie is de belangrijkste? (8')
31/10/2021

Tekst van de video

Drie jaar lang trekt Jezus op met zijn discipelen. Zijn onderwijs verrast door zijn eenvoud en diepgang, zijn originaliteit en radicale eerlijkheid. Maar ook de wonderlijke hulp en de genezing die Jezus dag aan dag aanbiedt, is heel aangrijpend. Jezus spreek niet enkel het verstand aan, neen Hij dwingt de mens tot een keuze die beslissend is voor zijn verdere toekomst.
Maar de discipelen ervaren ook de spanningen: kopzorgen over de volgende overnachting, karakters die botsen en onenigheid over de toekomstvisie … Want de discipelen begrijpen de missie van Jezus nog niet echt en zij doen dus aan carrièreplanning. Straks regeert Jezus en misschien worden zij dan stadhouder! Na al die moeilijkheden, eindelijk erkenning en rust!
Die incidenten en die foute verwachtingen vormen een aanleiding voor Jezus' onderwijs. Matteüs heeft het allemaal meegemaakt en hij vermeldt in hoofdstuk 18 van zijn evangelie Jezus' uitleg over status en levensstijl.

Het hoofdstuk begint met een vraag van de discipelen, die illustreert dat ze op een andere golflengte zitten dan hun Meester.
"'Wie is de belangrijkste in het hemelse koninkrijk?’ Hij riep een kind bij zich en zette het midden in de kring. ‘Ik verzeker jullie,’ zei Hij, ‘het hemelse koninkrijk kom je alleen binnen als je van gezindheid verandert en wordt als kinderen. De belangrijkste in het hemelse koninkrijk is dus hij die zich zo onbelangrijk vindt als dit kind." (Matteüs 18:1-4 GNB)
Het thema "Wie is de belangrijkste?" gaat over de maatschappelijke positie. Want de discipelen verlangen naar status en erkenning. "Wie is de grootste" is de vraag die ook vandaag veel volwassenen bezig houdt. Het gaat dan niet om de grootste in kwaliteit, om de meest eerlijke of onbaatzuchtige … Neen, het betreft de buitenzijde: "Groot zijn" moet blijken uit inkomen, invloed, eigendommen, vakantiebestemmingen, enz … "Groot zijn" is niet zonder risico want een hoge levensstandaard en een invloedrijke positie worden vaak bekomen door afbreuk te doen aan de innerlijke kwaliteit: men haalt het laken naar zich toe, en drukt de andere opzij, of men houdt krampachtig de toevallig verkregen rijkdom vast, en deelt niet met wie in nood is.

Jezus wil zijn discipelen corrigeren en Hij doet dat door een kind te plaatsen in hun midden, als na te volgen voorbeeld. Een kind? Dat is toch het laatste waarmee de discipelen vergeleken willen worden! Kinderen kunnen egoïstisch en kinderachtig zijn. Het kind moet toch de volwassene tot voorbeeld nemen, niet omgekeerd! Het moet op eigen benen leren staan, en zich kunnen weren!
Maar een kind is meestal authentiek. Het denken en het voelen, het spreken en het handelen, vormen nog een eenheid. Het kind wordt rood wanneer het liegt, want binnen- en buitenkant staan nog met elkaar in nauw contact. Jezus wil dat zijn volgelingen zo zijn: mannen en vrouwen uit één stuk. Mensen zonder verborgen agenda die gaan voor de waarheid, ook wanneer dat niet goed uitkomt.
Kinderen zijn ook kwetsbaar. Al snel vallen ze terug op moeder en vader. Zij missen nog de kracht, intelligentie en vaardigheden om zich te laten gelden. Die machteloosheid geeft - vanuit Gods perspectief - beter weer wie de mens echt is. Volwassenen hebben vaak een foute zelfverzekerdheid, zeker wanneer ze vermogend zijn. Ze hebben alles onder controle en hebben God niet nodig. Maar Jezus ziet dat anders.
"Als iemand in Mij blijft en Ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder Mij kun je niets doen." (Johannes 15:5 NBV)
Natuurlijk kunnen mensen zonder God heel veel verwezenlijken. Maar wat is de persoonlijke en de maatschappelijke kost van die projecten? Wat is de meerwaarde en wat blijft daar in eeuwigheid van over? Jezus verkiest diegene die zijn kwetsbaarheid erkent en zich met Hem verbindt. Die zal misschien minder productief zijn, maar wel meer vrucht dragen.

De psychologie heeft het over het kind in de volwassene. Want de volwassene moet het kind in zich, de juiste plaats geven. Wie het kind-zijn niet ontgroeit, blijft infantiel in zijn gedrag. Wie het kind verdringt, wordt saai, liefdeloos en koud. Maar wie het kinderlijke de juiste plaats geeft, kan relativeren en vriendelijk zijn, heeft gevoel voor humor, en oog voor zachte waarden.
Paul Ricoeur schreef over "la naïveté seconde" of "de tweede naïviteit". Die uitdrukking helpt om te begrijpen wat Jezus bedoelde wanneer Hij het kind als voorbeeld stelde.
De eerste naïviteit - die van het kind - houdt risico's in, want onwetendheid en goedgelovigheid worden misbruikt. Met de groei naar volwassenheid, gaat die eerste naïviteit verloren want we zien hoe het er in de wereld echt aan toe gaat.
Maar wat doen we dan? Kiezen we zelf ook voor de harde lijn? Proberen we waar mogelijk een graantje mee te pikken? Of worden we bitter over al die slechtheid? Maar we kunnen ook kiezen voor de tweede naïviteit - en dat is wat Jezus vraagt. Dat is niet het goedkope idealisme van wie niet beseft tegen welke grootmachten hij moet optornen. Neen, wie wordt als een kind in de stijl van Jezus, kent de wereld met zijn intriges, maar hij legt die wapens af, en gaat een andere strijd aan. Hij leeft nu volgens een andere waardeschaal en heeft andere objectieven. Hij wil de andere behandelen zoals hij zelf behandeld wil worden, en doet dat vanuit de kracht die God hem geeft.

Jan Vermeire, de stichter van Poverello heeft zo'n ommekeer meegemaakt. Hij was een gefortuneerd arts, maar op een dag gingen zijn ogen open voor God en voor de noden rondom hem. Hij deed op radicale wijze afstand van zijn rijkdom om de slachtoffers van deze harde wereld te dienen. Je moet zijn levensverhaal eens lezen! Jezus roept ook ons op om als kinderen te worden - kinderen van de Goddelijke Vader. Dan zullen ook aan ons levensverhaal nieuwe hoofdstukken worden toegevoegd. Voor elk mens is dat verhaal verschillend, en soms is dat een lastige weg, maar altijd is het de moeite waard!

Begin van de pagina

#024 God als een gedachtenspinsel?

Over afgoden en de ware God. (7')
10/10/2021

Tekst van de video

Biologisch gezien is de mens een dier, maar in de Bijbel wordt hij als een aparte categorie vermeld: als een wezen dat op God lijkt. God zei: "Laten Wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het vee, over de hele aarde … " (Genesis 1:26-27 NBV)
God schiep de mens als zijn evenbeeld … mannelijk en vrouwelijk schiep Hij de mensen. Het scheppingsverhaal is een controversieel thema, en er is ook kritiek op de visie dat de mens gemaakt is als Gods evenbeeld. Velen denken dat het omgekeerde geldt: de mens creëert godsbeelden die op hem lijken. God is dus een gedachtenspinsel.
Er zijn inderdaad in alle culturen en in alle tijden tal van godsbeelden die het werk zijn van een ambachtsman. Ze lijken op een mens of een dier, en krijgen een naam, en een domein waarvoor ze bevoegd zijn. Ook hun karakter lijkt op dat van mensen: al wat schoon en lelijk is, kom je in die godenwereld tegen.

Maar het christelijke godsbeeld werd niet door mensen gecreëerd. Neen, Jezus is geen uitvinding van mensen, maar een historische figuur. Hij is de enige die zichzelf als God omschreef, en die bewering ook illustreerde door zijn daden. En het is overduidelijk dat Hij dit niet deed uit eigenbelang.
Jezus werd ook door veel van zijn tijdgenoten als God erkent, zeker na zijn verrijzenis uit de doden. Zelfs al leidde die erkenning tot sociale uitsluiting, en soms tot executie. Toch hielden velen voet bij stuk omdat zij wisten dat het allemaal waar was. Johannes was één van hen, en hij schreef:
"Wat er was vanaf het begin, wat wij gehoord hebben, wat wij met eigen ogen gezien en aanschouwd hebben, wat onze handen hebben aangeraakt, dat verkondigen wij: het Woord dat leven is. Het leven is verschenen, wij hebben het gezien en getuigen ervan, we verkondigen u het eeuwige leven dat bij de Vader was en aan ons verschenen is. Wat wij gezien en gehoord hebben, verkondigen we ook aan u, opdat ook u met ons verbonden bent." (1 Johannes 1:1-3 NBV)
Johannes geeft hier als ooggetuige een duidelijk pleidooi tegen de bewering dat Jezus een mythe is.

Maar ook het Joodse godsbeeld wijkt fundamenteel af van menselijke creaties. Anders dan de afgoden, laat Jahweh zich niet opsluiten in een vorm, in een tempel en in een naam … en Hij stoort zich aan die gedachtenspinsels en die beelden, waardoor Hij verruild wordt voor machteloze karikaturen.
" … misdraag u niet door een godenbeeld te maken, een afbeelding van welk wezen dan ook, man of vrouw, of van een dier dat op het land leeft of van de vogels in de lucht, van kruipende dieren of van vissen in het water onder de aarde. En als u omhoog kijkt en de zon, de maan en de sterren ziet, al die lichten aan de hemel, laat u er dan niet toe verleiden daarvoor neer te knielen … " (Deutronomium 4: 16-19 NBV21)
Dat abstracte godsbeeld van het Joodse volk stond in schril contrast met de praktijken van de omringende volken. Het centrale gedeelte van de Joodse tempel was een lege ruimte, en de afwezigheid van beelden werd niet begrepen door de andere volken, en was zelfs een argument voor het toenmalige antisemitisme. De Romeinse geschiedschrijver Livius (rond 59 v.Chr. – 17 n.Chr.) schreef: "De Joden zeggen niet 'aan welke godheid de tempel te Jeruzalem toebehoort. Noch is daar een afbeelding te vinden, daar zij denken dat de God op geen enkele wijze afgebeeld kan worden.'"
En een andere Romeinse historicus - Tacitus (ca. 56-117) - concludeerde: "Mozes introduceerde nieuwe religieuze praktijken, die haaks staan op die van alle andere religies. De Joden beschouwen alles wat wij heilig achten als profaan. Anderzijds staan zij alles toe wat wij verachten … "
Meerdere Griekse schrijvers vonden het niet enkel ongewoon dat er geen godenbeelden in de Tempel waren, maar zelfs barbaars. In hun ogen was het ondenkbaar dat een heiligdom leeg zou zijn.

De ware God omschrijft zichzelf als IK BEN DIE IK BEN, en dat drukt transcendentie uit en eeuwigheid.
God laat zich niet opsluiten in een naam, in een beeld en in een tempel, want Hij behoort ook tot andere dimensies - buiten onze tijd en ruimte - van waaruit Hij de mensheid en de geschiedenis overziet. Die transcendente God vraagt ons, bij monde van Paulus, om af te stappen van die hersenspinsels en natuurlijk ook van de vele eigentijdse afgoden die ons leven dreigen te beheersen.
" … wij weten dat er in de hele wereld geen afgod bestaat en dat er geen God is behalve de Ene. Want ook al zijn er zogenaamde goden, hetzij in de hemel, hetzij op aarde – en in deze zin zijn er vele goden en heren – toch is er voor ons maar één God, de Vader, uit wie alles voortkomt en voor wie wij bestemd zijn, en één Heer, Jezus Christus, door wie alles er is, en door wie wij leven." (1 Korintiërs 8:4-6 WV)
Om af te sluiten keren we terug naar het pleidooi van Johannes, want Hij biedt een bevrijdend alternatief aan voor die vele hersenspinsels waarin individuele mensen en ganse culturen gevangen raken. Johannes roept zijn lezers op om deel uit te maken van de christelijke gemeenschap, want zo zal ook een verbondenheid met God ontstaan.
"Wat wij gezien en gehoord hebben, verkondigen we ook aan u, opdat ook u met ons verbonden bent. En verbonden zijn met ons is verbonden zijn met de Vader en met zijn Zoon Jezus Christus." (1 Johannes 1:1-3 NBV)
Vrijgemaakt van afgoden, en verbonden zijn met de ware God - dat wensen we jullie toe!

Begin van de pagina

#023 Het licht voor de wereld

Een betrouwbaar getuigenis (7')
19/09/2021

Tekst van de video

Lichtvervuiling is een recent probleem. Op deze foto zie je hoe de wereld 's nachts verlicht is. Toen Jezus zichzelf omschreef als het licht voor de wereld, zag de wereld er 's nachts veel donkerder uit, en dat illustreert hoe verstrekkend die woorden bedoeld waren.
"Ik ben het licht voor de wereld. Wie Mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft." (Johannes 8:12 NBV)
Jezus zegt impliciet dat de meeste mensen, zelfs wanneer zij overdag op stap zijn, toch in het duister lopen. En Hij roept hen op om Hem te volgen, want pas dan zullen ze echt zien, en zullen ze leven. Dat geldt niet enkel voor het Joodse volk, want Jezus richt zich tot de ganse wereld. Die uitspraak stuitte op veel weerstand. De farizeeën zeiden:
"Uw getuigenis is niet betrouwbaar, want u getuigt over uzelf." (Johannes 8:13 NBV)
In een andere vertaling staat er: "Er is geen enkel bewijs dat U de waarheid spreekt." (HTB)
Jezus verdedigde zich als volgt: "Ook al getuig Ik over mezelf, toch is mijn getuigenis betrouwbaar, omdat Ik weet waar Ik vandaan gekomen ben en waar Ik naartoe ga … " (Johannes 8:14 NBV)

Jaren geleden hoorde ik een toerist uitleggen wat typisch is voor Belgen. Wat hij zei, sloeg nergens op, en als Belg mag ik dat zeggen. Jezus' verdediging lijkt op mijn reactie. Hij zegt dat zijn woorden betrouwbaar zijn, omdat hij weet waar hij vandaan komt. Jezus is opgegroeid in Israël, maar dat is slechts zijn tweede Vaderland. Zijn thuisbasis is die eeuwige dimensie van waaruit alles is ontstaan. Daarom is Jezus' getuigenis betrouwbaar. Wanneer Hij uitleg geeft over het echte doel van het leven, over onze levenswijze en onze relatie tot God … dan fantaseert Hij niet, maar dan beantwoordt Hij als God de levensvragen. De farizeeër daarentegen was als die toerist die uitleg gaf over zaken waar hij geen weet van had. Jezus weet ook waar Hij naartoe gaat … Want nadat zijn opdracht was volbracht, en Hij weer tot leven was gewekt, is Hij teruggekeerd naar de Vader, en dat is ook voor ons van enorm belang, want die terugkeer bewijst dat een mens in eeuwigheid kan leven.

Wie gezondheidsproblemen heeft ondergaat soms een scan. De dokter ziet dan wat er fout is binnenin het lichaam. En in het beroepsleven kennen we de audits, waarbij het functioneren wordt doorgelicht en verbeteringspunten worden voorgesteld. Gods licht is als een scan of een audit die problemen detecteert. Want mijn levensstijl, mijn waardeschaal, mijn motieven en gevoelens worden vergeleken met de ISO-normen van het oudste kwaliteitshandboek ter wereld. Gods Geest is de geneesheer of de auditor, en Hij zet zo het werk van Jezus verder. Dat is een levenslang proces waaraan ikzelf actief moet meewerken door Gods handboek te lezen en toe te passen, en open te staan voor correctie. Gods kwaliteitshandboek reflecteert zijn persoonlijkheid en bevat dus hoge eisen. Want Johannes schrijft: "God is licht, er is in Hem geen spoor van duisternis." (1 Johannes 1:5 NBV) En Petrus concludeert " … leid een leven dat in alle opzichten heilig is, zoals Hij die u geroepen heeft heilig is." (1Petrus 1:15 NBV)

Wanneer je bouwt of renoveert moet je ook vloeren kiezen. Je hebt vloeren waarop het minste stofje zichtbaar is. Op deze witte vloer zie je alles: heel veel stof, vuile vlekken en ongedierte. Die bruine vloer is even vuil, maar je ziet het bijna niet. En vuil is er genoeg, niet alleen op de sociale media … maar ook verborgen in onszelf. Gods handboek vermeldt hebzucht, begeerte, afgunst, trots, leugen, enzovoort … en daarin herkennen wij ook onszelf een beetje. Jezus' leven en woorden zijn als een achtergrond die toelaat onszelf te evalueren vanuit Gods perspectief. Op dat decor zie je vuile plekken die je voorheen niet zag. Vaak wordt dat geminimaliseerd door te spreken over 'een vergissing' of 'een inschattingsfout'. Maar het is beter om onze schuld te erkennen, en om ook de schade indien mogelijk te herstellen. Maar wanneer het Licht niet brandt en we de cultuur rondom ons kiezen als decor, dan vinden we heel veel zaken, die niet aan Gods hoge norm voldoen, wellicht normaal, en geven we onszelf misschien zelfs goede punten.

Om af te sluiten, nog het volgende. Jezus vermeldt het contrast tussen zij die het licht mijden en zij die van harte meewerken aan de audit.
"Wie kwaad doet, haat het licht; hij schuwt het licht omdat anders zijn daden bekend worden. Maar wie oprecht handelt zoekt het licht op, zodat zichtbaar wordt dat God werkzaam is in alles wat hij doet." (Johannes 3:20-21 NBV)
Die tekst maakt ook duidelijk dat we er niet alleen voor staan. Want God is werkzaam in ons leven, en Hij doet dat liefst als een echte vriend, die ook dingen mag zeggen die op het moment zelf moeilijk liggen, maar waar we achteraf toch blij mee zijn.

Jezus' leven en woorden zijn ons referentiekader. Maar natuurlijk is Jezus veel meer dan een ideaalbeeld of een rolmodel. Hij is het die voor ons de deur opent naar Gods werkelijkheid - naar 'het Koninkrijk Gods', want dat is de term die gebruikt wordt in het kwaliteitshandboek. Jezus is het licht dat eeuwig leven geeft. Maak kennis met dat licht, laat je scannen en werk mee aan de audit!

Begin van de pagina

#022 De Emmaüsgangers en 'het momentum'

De gunstige gelegenheid voor verandering... (7')
29/08/2021

Tekst van de video

Die tekening op de achtergrond dateert uit 1605. Pieter gunt ons een blik in de keuken van een welgestelde familie. De bevolking van de Nederlanden was toen de best gevoede van gans Europa, en dat blijkt ook hier. Maar in de marge gebeurt er iets merkwaardigs, dat je pas ziet na aandachtige studie. Want in die achterkamer zit Jezus aan tafel met de Emmaüsgangers. Het lijkt een anachronisme: want Jezus leefde niet in 1605, en Emmaüs ligt niet in de Nederlanden. Maar eigenlijk is het geen anachronisme, want Jezus zegt " … waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden." (Matteüs 18:19-20 NBV)
En dat gold 2000 jaar geleden in Israël, en ook in 1605 in de Nederlanden - en dat geldt vandaag nog.

Wellicht heeft het keukenpersoneel het drietal zien passeren, maar ze besteedden er verder geen aandacht aan. Ook nu zien heel wat mensen, op een of ander tijdstip in hun leven, Jezus passeren, of opnieuw passeren. Dan komt het erop aan de gelegenheid om Hem te leren kennen aan te grijpen. Dat is 'het momentum', of die gunstige gelegenheid om een verandering door te voeren. Paulus spreekt daarover:
"Als Gods medewerkers sporen wij u dan ook aan: laat de goedheid die Hij u bewijst niet tevergeefs zijn. God zegt: ‘Wanneer de tijd daarvoor gekomen is, luister Ik naar je, op de dag van de redding help Ik je.’ Nu is de tijd daarvoor gekomen, nu is de dag van de redding." (2 Korintiërs 6:1-2 NBV21)
Als je je aangesproken voelt door Jezus, laat dan 'het momentum' niet passeren! Want uitstel leidt vaak tot afstel en God lijkt dan verdwenen!
Het wachten dat gepaard gaat met onderzoeken en 'vragen stellen' is wél een goede zaak, want het geniet de voorkeur om beslissingen niet overhaast te nemen. Jezus dringt er trouwens op aan om eerst de kosten te berekenen... Maar zomaar de keuze voor verandering uitstellen, maakt de situatie alleen maar moeilijker. Want het eerste enthousiasme dooft uit en die gebeurtenissen die wezen op Gods bestaan, verdwijnen naar de achtergrond … Hetgeen eerst zo sterk aansprak, wordt nu gerelativeerd, en de innerlijke stem wordt het zwijgen opgelegd … Veel mensen raken gaandeweg steeds dieper verankerd in een wereld die van God vervreemd is. Niet voor niets zegt Jezus dat het voor rijke mensen erg moeilijk is om Gods Koninkrijk binnen te gaan. Zij hebben tal van belangen die een barrière vormen om de weg van bescheidenheid en medeleven te gaan volgen. In de evangelies lees je over een rijke jongeman die gefascineerd was door Jezus, en Hem opzocht. Maar uiteindelijk maakte hij geen gebruikt van het momentum want hij vond de prijs te hoog. En natuurlijk kan zo iemand er later toch voor kiezen om God de eerste plaats te geven. Maar die kans is klein, want wellicht zal hij voortaan Jezus mijden en zich verder van God verwijderen. En hij zal zoals velen voorrang geven aan zijn eigenbelang.

We zoomen nu in op de Emmaüsgangers. Ze waren getraumatiseerd door de kruisdood van Jezus en keerden teneergeslagen huiswaarts na het Paschafeest.
"Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar een dorp dat Emmaüs heet ... Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen. Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze Hem niet herkenden. Hij vroeg hun: 'Waar loopt u toch over te praten?' Daarop bleven ze somber gestemd staan." (Lukas 24:13-17 NBV) En dan vertellen ze aan Jezus dat een zekere Jezus van Nazaret, waarvan zij hoopten dat Hij Israël zou bevrijden, ter dood werd gebracht. Maar enkele vrouwen beweren nu dat Hij terug leeft. En Jezus reageert als volgt: "'Hebt u dan zo weinig verstand en bent u zo traag van begrip dat u niet gelooft in alles wat de profeten gezegd hebben? Moest de Messias al dat lijden niet ondergaan om zijn glorie binnen te gaan?' Daarna verklaarde Hij hun wat er in al de Schriften over Hem geschreven stond, en Hij begon bij Mozes en de Profeten." (Lukas 24:25-27 NBV)
Uit de vergelijking van Jezus' leven, met de gebeurtenissen, en de rituelen en de profetische woorden van Oude Testament, hadden ze kunnen concluderen dat Hij de Messias is. We zien hier welk groot gezag Jezus aan die boeken geeft. Ook wij kunnen vandaag, gebruikmakend van het Oude Testament en van het levensverhaal van Jezus en van de verklaringen in de brieven van de apostelen, tot de juiste conclusies komen over wie Jezus werkelijk is. De Bijbel kan ons de ogen openen. Jezus zegt hier ook dat dit lijden noodzakelijk was om de glorie in te gaan. Die glorie wijst op zijn opname met dat nieuwsoortig lichaam in die heerlijke eeuwige dimensie van de Vader. En dat is iets waarin ook wij Hem mogen volgen.

De Emmaüsgangers komen nu toe op hun bestemming: …
"Jezus deed alsof Hij verder wilde reizen. Maar ze drongen er sterk bij Hem op aan om dat niet te doen … Toen Hij met hen aan tafel aanlag, nam Hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem. Maar Hij werd onttrokken aan hun blik. Daarop zeiden ze tegen elkaar: 'Brandde ons hart niet toen Hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?'" (Lukas 24:28-32 NBV)
En hier blijkt hun grote honger om God nog beter te leren kennen. Doordat ze gebruik maken van het momentum, hebben ze niet enkel bijgeleerd, maar Jezus echt ontmoet … Wanneer ook wij gebruik maken van het momentum, kunnen ook wij Hem met een brandend hart ontmoeten. Dat wensen wij jullie toe!

Begin van de pagina

#021 Hoop doet leven!

Het einde van het vooruitgangsoptimisme (8')
8/08/2021

Tekst van de video

Ik sta hier in een triest decor. Dat landschap staat voor onvruchtbaarheid en dood. Het symboliseert de slechte toekomstvooruitzichten ingevolge de opwarming en andere grote problemen waarmee de mensheid te kampen heeft, en de wanhoop die heel wat mensen in mindere of meerdere ervaren. We zullen ons afvragen of er in die context nog hoop is.
Hoop is een woord met tal van schakeringen. Vaak gebruiken we het woord in zijn zwakke betekenis, bijvoorbeeld wanneer we hopen dat het morgen goed weer zal zijn. Dat soort hopen geeft ons niet veel energie.
Maar een atleet die al een en ander bewezen heeft en nu hoopt kampioen te worden, gebruikt dat woord in een sterkere betekenis. Die hoop drukt een hevig verlangen uit, en dat motiveert hem om de lastige trainingen vol te houden. Maar zeker van de overwinning is hij niet, en die roem gaat ook voorbij, en ze stilt niet de diepste honger.
Er is ook het vooruitgangsgeloof bij hen die hopen dat wetenschap en technologie de problemen zal oplossen. Maar het tussentijds rapport is niet rooskleurig: slechts een klein deeltje van de mensheid heeft het goed, we maken de aarde in snel tempo onleefbaar en nieuwe technieken zoals het wijzigen van het DNA houden grote beloften, maar ook grote risico's in. We verlangen naar de ideale wereld, maar die ligt niet binnen handbereik, integendeel.
Wat heb je trouwens aan dat vooruitgangsgeloof wanneer je chronisch ziek bent, of als bejaarde achteruit gaat en afziet, of wanneer je op de vlucht bent en honger hebt. Wat we nodig hebben is hoop die zekerheid geeft, hoop die doet leven ook voor wie tegenslag heeft in het leven, en ook voorbij de grens van de dood.

Als christen kennen we het woord hoop als de gegronde zekerheid dat die ideale toekomst waar elk mens naar verlangt, er door Gods ingrijpen zal komen. Die hoop is meer dan een intellectuele overtuiging over hetgeen gelegen is na de dood. Neen, het is een zekerheid die het ganse leven kleurt, het relativeert de moeilijkheden en het is een bron van kracht en motivatie. Over dat soort hoop gaat de volgende Bijbeltekst.
"Nu kijken wij nog in een (wazige) spiegel, we zien raadselachtige dingen, maar straks zien we van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik nog slechts ten dele, maar dan zal ik ten volle kennen zoals ik zelf gekend ben. Deze drie dingen blijven altijd bestaan: geloof, hoop en liefde; maar de liefde is het voornaamste." (1 Korintiërs 13:12-13)
Die tekst toont dat geloof, hoop en liefde met elkaar verbonden zijn. Want ons geloof en onze hoop hebben te maken met datgene waar de mens het meest naar verlangt. En dat is geen zelfrijdende auto. Neen mensen verlangen ernaar dat iemand echt houdt van hen. En voor die onvoorwaardelijke liefde moeten we bij God zijn. Want Jezus heeft bewezen dat Hij er alles voor over heeft om de mens gelukkig te maken. Hij betaalde een zeer hoge prijs zodat we met God kunnen verzoend worden, en na de dood een nieuw lichaam kunnen krijgen om te leven op een nieuwe aarde.
Ik keer nog even terug naar de tekst die we gelezen hebben. Paulus belicht hierin het contrast tussen NU en later. NU ervaren we die hoop reeds, in beperkte mate, bij wijze van voorschot. Maar de vervulling van die hoop komt later. Daarover schrijft Johannes
"En Hij die op de troon zit, zei: 'Zie, Ik maak alle dingen nieuw'. En Hij zei tegen mij: 'Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en betrouwbaar'." (Openbaring 21:5 HSV)
Dat is geen vage hoop, het is een betrouwbare belofte.

Ik had het over geloof, hoop en liefde, en we mogen het woord 'geloof' niet weglaten, want dat is de toegangsvoorwaarde. We horen dat uit de mond van Jezus:
"Ik ben de opstanding en het leven. Wie in Mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft." (Johannes 11:25-26 NBV21)
Maar net zoals het woord 'hoop', kent ook het woord 'geloof' heel wat schakeringen. De uitdrukking "Ik geloof van wel" is te zwak om die deur te openen. Maar je kan ook met zekerheid geloven. Dat geloof is gebaseerd op de verrijzenis van Jezus en een geschiedenis waarin God zich geopenbaard heeft doorheen tal van mensen. Het is een betrouwbare hoop, die bevestigd wordt door een persoonlijke godservaring. Dat soort geloof wordt mooi geformuleerd in de volgende Bijbeltekst:
"Geloof viert de werkelijkheid van wat wordt gehoopt, is het bewijs van gebeurtenissen die niet waarneembaar zijn." (Hebreeën 11:1 NaB)
Zo'n soort geloof heeft een feestelijk element in zich: dat mooie vooruitzicht maakt ons blij! Het raakt alle aspecten van het menszijn en alle domeinen van zijn leven.

Geloof, hoop en liefde moeten groeien. Maar alles begint met een eerste kennismaking. Jakobus zegt het zo:
"Ga dichter naar God toe, dan komt Hij dichter bij u". (Jakobus 4:8 GNB)
Concreet wil dat zeggen dat we Jezus - de mensgeworden God - leren kennen in de evangelies, en dat we dag aan dag met Hem en met de Vader spreken. Dan zal Hij ons ten diepste reinigen en vernieuwen en ons inzetten in deze gebroken wereld. We zullen Gods liefde ervaren en Hij zal ons begeleiden op een traject dat leidt naar een hoopvolle toekomst. Midden in het wel en het wee van het leven, is er dan hoop die doet leven!
En je ziet het op de tekening: die toekomst draait rond de persoon van Jezus: Hij is Schepper, de Redder, de Bezieler, het Centrum en het Doel van die toekomst.

Begin van de pagina

#020 Op zoek naar buitenaardse intelligentie

Alles draait rond taal... (8')
18/07/2021

Tekst van de video

Het SETI-instituut is een organisatie, gelinkt aan de NASA, die zoekt naar buitenaardse intelligentie. Zij onderzoeken of hun antennes niet alleen lawaai, maar ook geluid met een logische structuur ontvangen - of: niet alleen ruis, maar ook muziek … Dat is een moeilijke opdracht want zij weten niet of er buitenaardse wezens bestaan, en zo ja hoe intelligent die zijn … Zijn ze in ons geïnteresseerd - en zijn ze uit op oorlog of op vrede?
In die zoektocht naar buitenaards leven draait alles rond taal, waaronder ook de taal van de wiskunde. Want taal bevat een interne logica die niet door toeval kan ontstaan, en zij wijst dus op intelligentie.
Bovendien is taal universeel in de letterlijke zin van het woord - zij is aanwezig in elk deeltje van het universum. Taal is niet beperkt tot wat de mens zegt en schrijft. Neen, de DNA-molecule van levende organismen is een bibliotheek met honderden miljoenen instructies. En de kwantummechanica leert dat ook materie en energie, door taal worden gedefinieerd: zowel het zandkorreltje, als de supernova's. Dat de zoektocht naar buitenaardse intelligentie gebeurt via taal, is dus de logica zelf.

Het feit dat elk deeltje van het universum door taal gedefinieerd wordt, sluit aan bij het scheppingsverhaal. Want daar lees je dat alles is ontstaan door woorden die God uitsprak. Het DNA en de elementaire deeltjes veronderstellen inderdaad een superintelligente schrijver. Het zijn programma's met miljarden tekens in de juiste volgorde, en dat leidt tot heel efficiënte prachtige creaties.
Volgens een Griekse mythe ligt een Titanenstrijd aan de oorsprong van de kosmos. Johannes start met een ander verhaal:
"In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. … Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen". (Johannes 1:1-4 NBV)
Die beschrijving sluit aan bij het scheppingsverhaal in Genesis.
"In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods Geest zweefde over het water. God zei: ‘Er moet licht komen,’ en er was licht." (Genesis 1:1-3 NBV)
God vormt de chaos van de elementen om in al wat is. Chaos wordt orde door middel van taal, en dat is precies wat we zien in de allerkleinste partikeltjes van het universum. Acht keer staat er 'God zei' en zo ontstaat het licht, de atmosfeer en hemellichamen, de aarde, de planten, de dieren en de mens. De Bijbel brengt een contra-intuïtief verhaal, want alles begint met energie of licht … de zon komt later. Johannes is nu bij God en hij zal verwonderd zijn over de diepgang van zijn woorden. Net zoals Jesaja die zag hoe zijn voorspellingen eeuwen later vervuld werden in Jezus. Het illustreert dat dit goddelijk geïnspireerde woorden zijn die de fantasie van de auteurs overtreffen. Die inspiratie komt van elders - van buiten onze tijd en ruimte.

Via het SETI-project hoopt men intelligente berichten te ontvangen. En er is inderdaad buitenaardse intelligentie, van een niveau dat ons kennen ver te boven gaat. Maar die komt niet van een andere planeet, wel vanuit andere dimensies. Sinds Einstein hebben we inzicht in drie ruimtedimensies en één tijdsdimensie. Maar wetenschappers zien effecten die niet verklaard kunnen worden door die vier dimensies en in de snaartheorie concluderen ze dus dat er heel wat meer dimensies zijn. Ook in de Bijbel kom je die onverklaarbare effecten tegen - wonderen die wijzen op andere dimensies. Er is zelfs sprake van buitenaards leven: engelen en demonen - bezoekers vanuit andere dimensies … Jezus heeft het over "Onze Vader die in de hemel zijt … ". Natuurlijk bedoelt Hij niet dat God ergens tussen de wolken zweeft. Neen, de hemel is een tijdloze dimensie waarin God in eeuwigheid heerst, en die ons in zekere zin omgeeft. Vandaar Gods alomtegenwoordigheid en alwetendheid …
"Hij is immers niet ver van ieder van ons. Want door Hem leven wij, bewegen wij en zijn wij." (Handelingen 17:27-28 WV)
Maar God schreef niet enkel de programma's. Hij houdt ze ook in stand, en Hij zal ze straks supprimeren en vervangen door iets nieuws.
"Als Hij zijn aandacht alleen op zichzelf zou richten en Hij zijn geest en adem voor zichzelf zou bewaren, dan zou al wat leeft onmiddellijk ten onder gaan en de mens zou terugkeren tot stof." (Job 34:15 NBV21)

Die woorden doen denken aan het Higgsdeeltje, dat zich als een lijm uitstrekt over het universum, en de elementaire deeltjes massa geeft. Maar wetenschappers zeggen dat in één ondeelbaar ogenblik alle materie kan ophouden te bestaan, en vervangen kan worden door iets nieuws. Je hebt geen bulldozers nodig om materie klein te krijgen. Het volstaat om de code te breken … en dat is iets wat God zal doen, want Hij belooft de creatie van "een nieuwe hemel en een nieuwe aarde".

Om af te sluiten nog het volgende. Dat super-intelligente wezen bleef niet veilig in die andere dimensie. Hij werd mens en toonde dat Hij in ons geïnteresseerd is, en dat Hij ons goed gezind is. Zijn wij geïnteresseerd in de boodschappen die Hij ons zendt? Want ter aanvulling van de code-taal gaf God ook persoonlijke instructies in gewone woorden, die ons werden overgeleverd. Om die boodschappen te ontvangen heb je geen antennes nodig, maar wel een open geest. Maar dat ontbrak bij veel van Jezus' tijdgenoten:
"Met hun ogen willen ze niets zien, met hun oren niets horen, met hun hart niets begrijpen. Want anders zouden ze tot inkeer komen en zou Ik hen genezen." (Matteüs 13:15 NBV)
Willen wij luisteren? Het is echt de moeite waard, om die bijzondere God persoonlijk te leren kennen. Wees welkom in de dimensie van Gods Koninkrijk!

Begin van de pagina

#019 Communicerende vaten

Over de parabel van de talenten. (7')
4/07/2021

Tekst van de video

Vandaag heb ik het over communicerende vaten, en de parabel van de talenten. We lezen eerst de Bijbel.
" … het zal (met het koninkrijk van de hemel) zijn als met een man die op reis ging, zijn dienaren bij zich riep en het geld dat hij bezat aan hen in beheer gaf. Aan de een gaf hij vijf talent, aan een ander twee, en aan nog een ander één, ieder naar wat hij aankon. Toen vertrok hij. Meteen ging de man die vijf talent ontvangen had op weg, om er handel mee te drijven, en zo verdiende hij er vijf talent bij. Op dezelfde wijze verdiende de man die er twee had gekregen er twee bij. Degene die één talent ontvangen had, besloot het geld van zijn heer te verstoppen: hij begroef het." (Matteüs 25:14-18 NBV)

Vijf talenten, twee of één … De parabel illustreert de grote verschillen in wat mensen van nature uit, of van thuis uit, meegekregen hebben. En de omstandigheden van het leven kunnen mee- of tegenzitten. Al die ongelijkheid kan de vraag ontlokken "Is dat wel rechtvaardig?"
Natuurlijk had God ons allemaal bijna identiek kunnen maken. Zo’n gelijkheid is er in de dierenwereld. Je vindt daar geen bakkers, loodgieters of juristen... maar ook geen kunst en wetenschap, en er wordt niet gelachen of geweend. Een dergelijke nivellering is geen optie voor de mensenwereld. God schiep de mens naar zijn beeld, en dat beeld is eindeloos veelzijdig.
Dat herinnert mij aan de VRT-top 10 van de ‘Grootste Belgen': Pater Damiaan, Paul Janssen, Eddy Merckx, Ambiorix, Daens, enzovoort ... Allemaal mensen met totaal verschillende talenten, actief in andere branches. Verwijten we de Schepper die verschillen? Natuurlijk niet!

Ongelijkheid leidt slechts tot problemen wanneer ik mijn talenten niet benut in het algemeen belang, en de opbrengst krampachtig voor mijzelf houd … of indien ik mijn talenten ter beschikking stel aan een te hoge prijs. Want dan wordt de kloof tussen arm en rijk steeds groter. Sociologen noemen dat het Matteüseffect. Die term is ontleend aan Jezus’ woorden in die gelijkenis van de talenten:
"Want wie heeft zal nog meer krijgen, en wel in overvloed, maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij heeft, nog worden ontnomen." (Matteüs 25:29 NBV)
Maar Jezus had het uiteraard over wat komt na het laatste oordeel, en over wat mensen zal overkomen die hun talenten niet goed gebruiken. Dat wordt trouwens geïllustreerd door Matteüs, want nadat hij als tollenaar Jezus had ontmoet, deed hij afstand van al zijn rijkdom.
Ongelijkheid hoeft geen probleem te zijn wanneer talenten worden gedeeld. Want mijn emotionele en materiële noden kunnen gelenigd worden wanneer iemand naar mij omkijkt.
De gelijkenis van de talenten bevat antwoorden op het probleem van de ongelijkheid. Eerst richten we onze aandacht op de mannen die aan het werk gingen, en daarvoor gefeliciteerd worden:
"... Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. Omdat je betrouwbaar was in het beheer van een klein bedrag, zal ik je over veel meer aanstellen. Wees welkom bij het feestmaal van je heer." (Matteüs 25:23 NBV)
'Voortreffelijk!' want die man was goed en betrouwbaar en hij heeft zijn talenten op de juiste wijze laten renderen. We moeten die woorden lezen samen met de passage die daarop volgt, over het evaluatiegesprek bij het laatste oordeel:
"Want Ik had honger en jullie gaven Mij te eten, Ik had dorst en jullie gaven Mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen Mij op, Ik was naakt, en jullie kleedden Mij. Ik was ziek en jullie bezochten Mij, Ik zat gevangen en jullie kwamen naar Mij toe." (Matteüs 25:35-36 NBV)
'Voortreffelijk' wil dus zeggen dat we onze talenten ook gebruiken ten bate van de mens in nood. En daar ligt een deel van het antwoord op de problemen die het gevolg zijn van de ongelijkheid.
De overheid moet zorgen voor structurele antwoorden, maar ik kan zelf ook, nadat de fiscus gepasseerd is, initiatieven nemen inzake herverdelende rechtvaardigheid. En indien mijn inkomen hoog is, of ik van huis uit, veel heb meegekregen, dan kan ik de lat heel wat hoger leggen. En zo krijg je een systeem van communicerende vaten, waarbij de overvloed van de ene het tekort van de andere compenseert.

Maar hoe zit het met die man die zijn talent begroef? Een talent correspondeert met 25 kilo zilver of 6000 daglonen! Daar kan je heel veel mee doen, maar niet als het onder de grond zit. Die man kreeg het volgende verwijt te horen: "Had mijn geld dan bij de bank in bewaring gegeven, dan zou ik bij terugkomst mijn kapitaal met rente hebben terugontvangen." (Matteüs 25:27 NBV)
Het voordeel van de bank is dat die centen dan gebruikt kunnen worden door een ander. Talenten die ik zelf niet nodig heb, kan ik afgeven aan de bank. Niet het filiaal op het gemeenteplein, zodat ik straks beschik over nog meer geld dat ik niet echt kan gebruiken. Neen, de bank kan hier symbool staan voor anderen die goed doen, en geld te kort hebben. Non-profit organisaties zoals Tearfund, Mercy Ships, Artsen zonder Grenzen … en de vele kleine spelers kunnen prachtige dingen doen met geld dat ik "teveel" heb. Wat zij verwezenlijken dankzij mijn steun, is de rente die God in ontvangst wil nemen.
En zo kan zelfs iemand die in coronatijden in zijn kot moet blijven, vanuit zijn luie zetel via de app van zijn bankinstelling, anderen helpen om goed te doen. Zo kunnen we anderen laten delen in onze talenten, of zelf geholpen worden in onze nood. Dat is wat Jezus leerde over communicerende vaten!

Begin van de pagina

#018 Waarom die zwart-wittegenstellingen?

Waarom gebruikt Jezus vaak tegenstellingen? (7')
6/06/2021

Tekst van de video

Jezus gebruikte in zijn onderwijs vaak tegenstellingen, bijvoorbeeld licht en duisternis. Waarom doet Hij dat? Ten eerste omdat die contrasten de aandacht trekken en de boodschap duidelijker maken. Ten tweede omdat de waarheid soms zwart-wit is. Hierna behandel ik die twee aspecten, maar soms lopen die wat door elkaar.
Jezus vraagt om te kiezen tussen een moeilijke smalle en een comfortabele brede weg ... Misschien vinden we dat contrast te scherp, want je hebt niet alleen bergpaden en autosnelwegen, maar ook gewone wegen. Meestal moet je genuanceerd spreken om de waarheid recht te doen.
Maar dat contrast maakt de boodschap duidelijk. Je ziet dat ook bij gebruiksaanwijzingen. Je leest dan wat je wél, en wat je niet mag doen.
God gaf de mens vrijheid van handelen, maar dat gaat gepaard met instructies opdat de mens zichzelf en de schepping niet zou beschadigen. Heel wat instructies zijn tweeledig: je moet dit of dat doen, en dan zal het je goed gaan. Je mag dit of dat niet doen, want anders loopt het mis. Er is zegen en er is vloek. "Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen" (Lucas 6:31 NBV) - dat is de positieve boodschap. Maar Johannes formuleert het ook negatief, en dat maakt dit gebod nog concreter.
"Als hij een broeder haat, heeft hij hem in gedachten al vermoord. En jullie weten dat een moordenaar geen eeuwig leven heeft." (1 Johannes 3:15 BB)
In dat tweeledig onderwijs worden de zaken vaak zwart-wit worden voorgesteld. Er is licht of duisternis en de smalle of de brede weg. Maar er is ook een huis gebouwd op rots of op zand, de wijze of de dwaze bruidsmeisjes, enzovoort...
Het gewone leven is meestal anders: het is niet altijd licht of duister, het kan ook schemeren. Je kan een huis bouwen op rots of op zand, maar ook op een gewone bodem. Je kan wijs of dwaas zijn, maar ook wijze mensen nemen soms dwaze beslissingen. Waarom vermeldt Jezus dan slechts de twee uitersten?
Wanneer je het leven vergelijkt met een voetbalveld, dan heeft Jezus het over die 17 vierkante meter waar de bal terecht moet komen, en over dat andere doel waar de tegenstrever probeert te scoren. Jezus vraagt van ons een duidelijke keuze. Hij wil dat we gefocust zijn op het juiste doel, en niet zomaar rondjes lopen op het veld, of scoren in het verkeerde doel.

Maar Jezus gebruikt ook zwart-wittegenstellingen omdat die scherpe contrasten effectief bestaan. De missie, de waarden, de methodes van Gods Koninkrijk staan diametraal tegenover deze van een wereld die van God vervreemd is.
Het denken in tegenstellingen past niet in onze cultuur. We hebben wat betreft de levensbeschouwing en de morele normen, de absolute uitspraken achter ons gelaten. Iedereen heeft wel een beetje gelijk. Die houding is logisch wanneer we geen rekening houden met God en ons eigenbelang als norm nemen. Dan bepaalt ieder voor zich wat goed en kwaad is.
Dat contrasteert scherp met wat Jezus leert. Die ene Godheid is de norm. Hij is in wezen goed en rechtvaardig. Hij heeft ons ontworpen met een doel en Hij is de maatstaf waarmee wij ons ganse leven moeten vergelijken. Hij is volmaakt en heeft eeuwig leven in zich. Wij zijn zwaar vervuild en sterfelijk, maar God wil ons - doorheen Jezus - ten diepste reinigen en ons eeuwig leven schenken. Vandaar ook de volgende zwart-wituitspraak van Jezus:
"Wie in de Zoon gelooft heeft eeuwig leven. Maar wie niet gehoorzaam is aan de Zoon, zal niet ‭eeuwig‭ leven. Hij blijft schuldig en God moet hem straffen.‬‬" (Johannes 3:36 NBV)
In deze tekst wijst Jezus op het feit dat elk mens schuldig staat tegenover God. Maar Jezus biedt herstel en duurzaam eeuwig leven aan. Door Hem kunnen we vernieuwd worden: aangenaam voor God en voor de medemens.
Ook in het gewone leven zijn er tal van zwart-witsituaties zonder tussenvormen. Je leeft of je bent dood, Je bent kind van iemand, of je bent het niet, en dat bepaalt het erfrecht. Je hebt de Belgische nationaliteit, of je hebt die niet, en dat bepaalt of je het land binnen mag.
Jezus gebruikt die beelden van leven, afstamming, en nationaliteit. Hij geeft leven, Hij noemt zijn volgelingen kinderen van God die zullen delen in zijn rijkdom, en burger zijn van Gods Koninkrijk. Die realiteit kan je alleen beschrijven met zwart-witbeelden.
Maar Jezus oogstte niet veel bijval met die scherpe woorden.
"Veel volgelingen … zeiden: 'Dit gaat te ver! Hier kunnen we niet naar luisteren!' … Toen liepen veel volgelingen van Jezus weg. En Jezus vroeg aan de twaalf leerlingen: ‘Willen jullie soms ook weggaan?’ Simon Petrus antwoordde: ‘Heer, naar wie zouden wij toe moeten gaan? U spreekt woorden die eeuwig leven geven! Wij geloven in U. Wij weten dat U door God zelf gestuurd bent.’" (Johannes 6:60, 66 BGT)

Wat doen wij met Jezus woorden? Gaan ze ze omarmen, wetend dat ze leven brengen? Aan ons de keuze!

Begin van de pagina

#017 "Godvrezend" staat niet
in Van Dale.

Over vrees, ontzag, eerbied en respect voor God. (7')
16/05/2021

Tekst van de video

In 2006 organiseerde Duitsland de Wereldbeker voetbal. Ik was toen toevallig in het treinstation in Keulen en een groepje voetbalsupporters liep met wat kabaal de hall binnen. Het zagen er potige kerels uit, maar plots viel de groep stil, zoals schoolkinderen wanneer de directeur de joelende klas binnenkomt. Hoe kwam dat?
Opzij in de hall stond één politieman. Maar het was wel een reus, zoals ik nooit eerder gezien had - ruim boven de twee meter - en een schouderbreedte in verhouding tot zijn lengte. Het effect van zijn aanwezigheid was dubbel: de hooligans vielen stil, maar de gewone reizigers waren gerustgesteld. Dit beeld sluit aan bij het thema van deze video, want die gaat over vrees voor God, en over het feit dat vrees kan samengaan met diepe rust. Want hoe grootser en ontzagwekkender God is, hoe veiliger we ons mogen voelen … op voorwaarde natuurlijk dat we Hem aan onze kant hebben.
Zo lees je in een oudere Bijbelvertaling "In de vrees voor de Heer, ligt sterke gerustheid" (Spreuken 14:19) en de gedachte dat vrees voor God iets goed is, loopt als een rode draad doorheen de Bijbel. De vergelijking met die reus toont dat kenmerken die vrees oproepen, tegelijk ook de garantie kunnen vormen voor veiligheid. Want wanneer iemand die zo sterk is, het voor ons opneemt, dan weten we ons beschermd.

In recente Bijbelvertalingen wordt het woord vrees meestal vervangen door ontzag, eerbied of respect. Zo kan je de dat woord ook vertalen, en het toont hoe we ons tot God moeten verhouden.
Misschien is die vertaalkeuze om het woord 'vrees' niet te gebruiken, deels het gevolg van een overwegend negatief godsbeeld in de vorige generaties. Daar was weinig plaats voor Gods liefde, en naar die situatie moeten we niet terugkeren. Maar soms zijn de woorden ontzag, eerbied of respect te zwak om de verhouding tussen mens en God weer te geven. Want het contrast is uiteraard gigantisch groot, en dat op gelijk welk vlak: kracht, intelligentie, morele integriteit …
Dat contrast wordt heel duidelijk in die uitzonderlijke situaties waarin God even op de voorgrond treedt. De apostel Johannes had zo'n zintuiglijke ontmoeting met Jezus in zijn goddelijke glorie.
"Toen zag ik … iemand die eruitzag als een mens … zijn ogen waren als een vlammend vuur. Zijn voeten gloeiden als brons in een oven. Zijn stem klonk als het geluid van geweldige watermassa's … Zijn gezicht schitterde als de felle zon. Toen ik Hem zag viel ik als dood voor zijn voeten neer. Maar Hij legde zijn rechterhand op me en zei: ‘Wees niet bang. Ik ben de eerste en de laatste. Ik ben degene die leeft; Ik was dood, maar Ik leef, nu en tot in eeuwigheid. Ik heb de sleutels van de dood en van het dodenrijk.'" (Openbaring 1:12-18 NBV)
Die ontmoeting maakte Johannes heel bang … Maar dan reageert Jezus met de woorden 'WEES NIET BANG' of 'VREES NIET'. Want God wil die oneindige afstand tussen Hemzelf en de mens overbruggen … daarom werd Jezus mens, en daarom gaf Hij zijn leven.
Ook in die godsontmoetingen zien we dus dat vrees voor God kan samengaan met een gevoel van geborgenheid en geliefd zijn, met andere woorden "In de vrees voor de Heer ligt sterke gerustheid". (Spreuken 14:26)

Het woord godvrezend staat niet in het online woordenboek van Van Dale. Niet omdat het woord niet bestaat, wel omdat het nog maar weinig gebruikt wordt, of niet relevant geacht wordt in onze geseculariseerde wereld. Wanneer je God niet kent, zal je Hem niet vrezen - je zal geen ontzag, eerbied of respect voor Hem tonen. Maar je krijgt dan ook de keerzijde van de medaille niet te zien: je zal je ook niet door Hem bemind en beschermd weten. Je zal zijn vriendschap niet ervaren, en dat is een groot gemis!
Een gezonde vrees voor God is ook om een andere reden belangrijk. Want elders lezen we "De vrees voor de Heer is het begin van de wijsheid". (Spreuken 9:10 WV) Hoe kan vrees leiden tot wijsheid? Want angst is een slechte raadgever. Zo luidt het spreekwoord. Angst kan verlammend werken. Maar ook het tegendeel is waar. In tal van sectoren bestaat er een gezonde vrees, die aanzet tot handelen. Angst voor hackers bijvoorbeeld, voor het coronavirus, voor voedselbesmetting … Die angst leidt dan tot grote voorzichtigheid en het nauwgezet volgen van de richtlijnen. Zeker wanneer je weet dat een externe autoriteit, bijvoorbeeld de voedselinspectie, toeziet op de naleving van de regels.
God gaf de mens instructies omtrent het leven - denk maar aan de tien geboden - Zoals we hierna kunnen lezen zijn die wetten bedoeld opdat we zouden leven - leven in de mooie rijke betekenis van het woord, nu en later.
" … houd je aan mijn bepalingen en leef ze na. Ik ben de HEER, jullie God. Mijn bepalingen en regels schenken leven aan wie ze volgt, houd ze dus in ere." (Leviticus 18:4-5 NBV)

Onze maatschappij heeft terecht veel aandacht voor volksgezondheid, voedselveiligheid, verkeersveiligheid, enz., … Maar die regels betreffen vooral materiële zaken. Gods instructies hebben een veel ruimere en diepere uitwerking. Ze hebben ook tot doel dat onze gedachten, gevoelens, verlangens … proper zouden zijn. En God wil dat we correct zijn in ons doen en laten, ook op terreinen waarmee de overheid zich niet bemoeit. Een evenwichtig godsbeeld, met een gezonde vrees voor God - aan wie elk mens straks verantwoording zal moeten afleggen - daar hebben we echt wel nood aan!

Begin van de pagina

#016 Meditatie of gebed?

Op zoek naar innerlijke rust? (7')
25/04/2021

Tekst van de video

Niemand zal ontkennen dat de nood aan innerlijke rust en veerkracht heel actueel is. Zoek je op het internet naar 'innerlijke rust', dan zie je een knappe jonge vrouw in lotushouding. Velen beschouwen die oosterse meditatie als hét antwoord op de nood aan rust, en als het eigentijdse alternatief voor persoonlijk gebed. Maar is dat wel zo? In deze video gaan we dieper in op de gelijkenissen en de verschillen tussen meditatie en gebed.

De gelijkenis ligt vooral in de voorbereiding en in het decor, want zowel mediteren als bidden doe je vaak in de intimiteit van het alleen zijn. Je maakt het rustig in en rondom: je sluit de deur om niet gestoord te worden door conversaties, radio en tv.
Maar vervolgens gaat meditatie en gebed een verschillende kant uit. Wie mediteert legt zijn gedachten en gevoelens stil omdat hij (of zij) altijd verder inwaarts ongekende geestelijke dieptes wil bereiken. Hij zwijgt, want aan de ander kant is er toch niemand die luistert. Of hij herhaalt een mantra en zet zo zijn verstand op nul en zijn blik op oneindig.
Wie bidt richt daarentegen zijn aandacht niet naar binnen, maar naar buiten. Hij opent een venster naar God. Hij legt zijn gedachten en gevoelens niet het zwijgen op, maar hij deelt ze met God en nodigt Hem uit om hierop commentaar te geven. Vaak doet God dat doorheen zijn woord, zoals door deze tekst, die straks wordt uitgediept. Het verstand wordt dus niet op nul gezet, want God gebruikt het om ons toe te spreken. En ook de emoties zijn welgekomen: het verdriet en de blijdschap, de woede en het berouw. Je kan het met God delen.

Wie mediteert graaft dieper in zichzelf, in de hoop om daar rust en kracht te vinden.  Wie bidt zoek contact met een externe bron. Dat sluit aan bij Jezus' woorden:
"Maar wie van het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Dat water zal in hem als een fontein worden, waaruit eeuwig leven voortkomt." (Johannes 4:14 HTB)
Wat is de context van die uitspraak? Jezus is vermoeid, zet zich neer bij een waterput en knoopt een gesprek aan met een vrouw. Er is weinig volk op straat, maar deze vrouw komt wellicht met opzet op het middaguur omdat ze mensen mijdt. Dat is begrijpelijk want Jezus zegt dat ze nu ongehuwd samenwoont, en dat ze voordien al vijf mannen had.
Zoals iedereen had ook deze vrouw nood aan affectie, maar om een of andere reden kon zij geen blijvende relatie opbouwen. Maar Jezus geneest beschadigde mensen en geeft hen rust en veerkracht. Hij kan die grote dorst voor altijd stillen en bovendien belooft Hij haar voorbij de grenzen van het hier en nu het eeuwige leven.
Die vrouw doet denken aan zoveel mensen die slecht gestart zijn in het leven, omdat het in de kindertijd misging, of aan diegenen die zich serieus misdragen hebben, en nu in moeilijkheden zitten. Dan vind je geen heil in de oosterse wijsheid, want het karma kent geen genade. Ieder moet zijn eigen zonden uitboeten in dit of in een volgend leven. Het christendom toont een andere weg want Jezus stierf beladen met onze zonden, en hij overwon de dood in de verrijzenis. Dat biedt nieuwe perspectieven, want het karma wordt verbroken en door Hem kunnen we, verlost van alle schuld, God ontmoeten.

Bij meditatie ga je helemaal alleen, altijd dieper inwaarts alsof je het nulpunt van je verwekking wil bereiken. Mediteren lijkt op het zich ontkleden, want je doet afstand van alles wat je denkt en voelt, en wilt. Dat leek in het verre oosten eeuwenlang het beste antwoord op het alomtegenwoordige lijden. Want als elk verlangen, alle emoties en alle gedachten zijn uitgedoofd, en als de persoon zichzelf heeft opgeheven, dan is de pijn ook weg. 
Jezus toont een andere weg. Hij vraagt ons niet om onze gevoelens, ons intellect, onze wil... op non actief te zetten. Neen, wanneer we met hem spreken ontmoeten we Hem zoals we zijn. Natuurlijk kan er ook hier sprake zijn van het zich ontkleden, maar dan in een andere betekenis. Want vuile kleren moet je achterlaten. God helpt je om los te komen van egoïsme, wrok en misplaatste trots, maar ook van onrust, angst en minderwaardigheidsgevoelens... Hij wil je nieuwe kleren geven dat is het beeld dat Paulus hierna gebruikt:
" … u moet uw oude menselijke natuur als oude kleren uittrekken, uw vroegere manier van leven die te gronde gaat aan bedrieglijke begeerten. Uw denken moet grondig vernieuwd worden. Sterker nog, u moet een heel nieuwe mens worden die alleen voor God leeft, zuiver en goed. Trek een nieuwe natuur aan als een stel nieuwe kleren." (Efeziërs 4:21-24 HTB)
Willen we via meditatie onze gedachten en gevoelens loslaten in de hoop om zo rust te vinden en spirituele energie vrij te maken? Of willen we God aanspreken en met Hem onze gedachten en gevoelens delen, zodat Hij onze dorst kan lessen? Deze video's helpen je om weloverwogen te kiezen welke weg je wil bewandelen. Aan jou de keuze!

Begin van de pagina

#015 Pasen...

De verrijzenis van het lichaam (7')
4/04/2021

Tekst van de video

Het is vandaag Pasen en dat is het feest van de hoop. Waarom dat is, zal ik in deze video uitleggen.
Jezus heeft veel wonderen verricht, maar meest indrukwekkend zijn toch de opwekkingen uit de dood. Lazarus lag al vier dagen in het graf. Maar Jezus vraagt om de grafsteen weg te rollen, en Hij riep "Lazarus, kom naar buiten!". En de dode werd levend, en kwam naar buiten.
Dat verhaal illustreert dat Jezus God is, en dat voor Hem niets onmogelijk is. Maar met Pasen herdenken we een gebeurtenis die nog merkwaardiger is, en die de grondslag vormt voor het christelijk geloof: We vieren het feit dat Jezus na zijn kruisdood weer levend werd, met een onsterfelijk lichaam.
Die verrijzenis is helemaal anders dan de opwekking van Lazarus. Want Lazarus keerde terug in een sterfelijk lichaam, en is nadien opnieuw gestorven. Jezus daarentegen kwam terug in een nieuwsoortig lichaam. De natuurwetten golden niet langer, want Hij kon een gesloten ruimte binnenkomen, en plots weer verdwijnen. En toch was er geen sprake van een Geestverschijning want we lezen:
"'Raak me aan en kijk goed, want een geest heeft geen vlees en beenderen zoals jullie zien dat Ik heb.' Daarna toonde Hij hun zijn handen en zijn voeten. Omdat ze het van vreugde nog niet konden geloven en stomverbaasd waren, vroeg Hij hun: 'Hebben jullie hier iets te eten?' Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis. Hij nam het aan en at het voor hun ogen op." (Lucas 24:39-43 NBV)
Jezus' verrijzenis is uniek in de geschiedenis en is een buitengewoon precedent. Want hetgeen met Hem gebeurd is, kan zich herhalen bij zijn volgelingen. Als de verrijzenis echt gebeurd is, dan bestaat er eeuwig leven, met een nieuwsoortig lichaam, dat niet wordt aangetast door ziekte en veroudering.

Unieke gebeurtenissen zijn onwaarschijnlijk. Is die verrijzenis geen mythe? De meeste Belgen zullen daar zo over denken. En wie wél nog gelooft in leven na de dood, denkt wellicht dat enkel de geest van de mens verder leeft, of hij gelooft in reïncarnatie en het verdwijnen in het Goddelijk al. Anderen geloven dat de dood het definitieve einde is.
De filosoof Etienne Vermeersch heeft uitgebreid verdedigd dat de verrijzenis een mythe is. Je ziet hem hier met een megaBijbel. Hij geloofde dat Jezus bestaan heeft, maar vond dat het opstandingsverhaal te veel tegenstrijdigheden bevat om historisch betrouwbaar te zijn. Jezus' kruisdood leidde volgens hem tot een psychische catastrofe bij de discipelen. Een ontgoocheling die ze konden verwerken door die dood een diepere betekenis te geven, en door te geloven dat Jezus uit de dood was opgestaan. Zo konden ze aldus Vermeersch hun ontgoocheling en verdriet verwerken.
Hebben de eerste christenen die theorie van de verlossende kruisdood en de verrijzenis inderdaad uitgevonden? Neen, honderden jaren voordien hadden profeten zoals Jesaja al voorzegt dat dit zou gebeuren. En wat die tegenstrijdigheden betreft: is het niet logisch dat de beschrijvingen van de ontmoetingen met de opgestane Jezus wat chaotisch overkomen, gezien de angst, de verwarring en de consternatie bij de discipelen, en het feit dat Jezus een nieuwsoortige lichaam had? Die beschrijvingen tonen juist aan, dat ooggetuigen aan het woord zijn, en dat het geen later gefabriceerd verhaal betreft.

De eerste christenen werden al geconfronteerd met ongeloof en spot omtrent die opstanding. Je leest dat in de brieven van Paulus aan de Korinthiërs. Grieken beschouwden het lichaam als een gevangenis voor de onsterfelijke Geest, en zo'n opstanding van het lichaam zagen ze echt niet zitten. Maar Paulus had de verrezen Jezus met zijn vernieuwde lichaam ontmoet. Daarom kon hij er niet over zwijgen, zelfs al leverde hem dat heel veel spot en moeilijkheden op.
Maar zijn die verhalen dan geen mythe? De vorming van een mythe vraagt meerdere generaties. Er wordt een feit verteld, en daarbij wordt misschien wat overdreven. Het wordt doorverteld en opnieuw wat aangedikt. Hiaten worden opgevuld met fantasie. Zo ontstaat een mythe.
De oudste beschrijving van de opstanding vinden we echter niet in geschriften van tweehonderd jaar na de feiten, maar wel in een brief van Paulus geschreven rond het jaar vierenvijftig, of circa vierentwintig jaar na de feiten. De ooggetuigen van weleer konden zich nog heel goed die vreselijke kruisdood en die bijzondere ontmoetingen met Jezus herinneren. Wat zegt Paulus aan diegenen die geloven dat hij fake news brengt?
"Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven ... dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat, dat Hij is begraven en op de derde dag is opgewekt, zoals in de Schriften staat, en dat Hij is verschenen aan Kefas, en vervolgens aan de twaalf leerlingen. Daarna is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders en zusters tegelijk, van wiede meesten nu nog leven. Pas op het laatst is Hij ook aan mij verschenen … hoe kunnen sommigen van u dan zeggen dat de doden niet zullen opstaan? Als de doden niet opstaan, is ook Christus niet opgewekt; en als Christus niet is opgewekt, is onze verkondiging zonder inhoud en uw geloof zinloos. Dan blijkt dat wij als getuigen van God, over hem hebben gelogen. Als wij alleen voor dit leven op Christus hopen, zijn wij de beklagenswaardigste mensen die er zijn." (1 Korintiërs 15 NBV)
Zijn christenen de meest beklagenswaardige mensen die er zijn? Neen, integendeel. Want vandaag ervaren ze Gods bevrijding, nabijheid en hulp, en straks ontvangen ze een andersoortig lichaam zonder moeite, pijn en dood, en start een eeuwig leven in de nabijheid van die liefdevolle God... De verrijzenis is een prachtige boodschap vol van hoop!

Begin van de pagina

#014 Maak ons hart onrustig

Het verloren schaap (6')
14/03/2021

Tekst van de video

Het thema van veel christelijke songs is innerlijke rust en vreugde, en dat is inderdaad iets wat God ons wil schenken. Maar soms is onrust en verdriet over onrecht en leugen, meer op zijn plaats, en daarover gaat het lied "Maak ons hart onrustig". Het is een prachtige song met aangrijpende beelden: een oproep om de ogen niet te sluiten voor de noden van deze wereld.
De auteur van dat lied schrijft: "In de kerk vond ik houvast, comfort en veiligheid. Daar zijn we als kerk goed in. Maar comfort werd voor mij zo belangrijk, dat ik mij begon af te sluiten voor ongemak." Dat veranderde toen hij mensen in nood ontmoette. Via dit lied hoopt hij dat we in ons gewone leven oog krijgen voor deze mensen.

Jezus zag dat de religieuze leiders in zijn tijd geen oog hadden voor de nood van de medemens en hij gebruikt de parabel van het verloren schaap om dat probleem aan te kaarten.
"Alle tollenaars en zondaars kwamen hem opzoeken om naar hem te luisteren. Maar zowel de farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’" (Lucas 15:1-2 NBV)
We zien bovenaan de farizeeën, daaronder de gewone mensen, met ook prostituées en tollenaars. De lichaamstaal spreekt boekdelen. De ene groep is arrogant en trots, en keert Jezus de rug toe. De andere groep luistert geboeid. Het is de omgekeerde wereld, want je zou verwachten dat de religieuze leiders gefascineerd zouden zijn door die man van Nazareth die zoveel inzicht had in Gods woord en zo'n bijzondere dingen deed, en je zou denken dat de tollenaars en de prostituees die gekend waren om hun immorele levensstijl, Hem zouden mijden.
Maar het omgekeerde gebeurt. De zondaars ervaren dat Jezus hen au sérieux neemt, hun problemen kent en hen wil helpen... en ze openen zich voor Hem. Hun houding wordt getypeerd door het woordje 'luisteren'.
De farizeeën komen ook, maar hun houding wordt gekenmerkt door het woordje 'morren'. Zij verwijten Jezus dat hij omgaat met zondaars, dat Hij mensen geneest op sabbat, dat zijn leerlingen hun handen niet voldoende wassen, enz ....

Jezus wil het foute godsbeeld van de farizeeën en hun hautaine levenswijze corrigeren. Maar Jezus richt zich ook tot de zondaars. Hij wil ook hun foute godsbeeld en levenswijze corrigeren, en maakt hen duidelijk dat God ook naar hen op zoek is, en hun leven radicaal wil vernieuwen. Voor de farizeeën was Jezus’ houding godslasterlijk, want God is heilig en heeft een afkeer van de zonde. Tollenaars en prostituees waren niet welkom in de synagoge, en wie met hen omging, compromitteerde zichzelf. Maar voor die zondaars ging nu een nieuwe wereld open: Jezus gaf hen uitzicht op vrede met God, en met zichzelf.

Wat zegt Jezus over dat verloren schaap?
"Als een van u honderd schapen heeft en er één van verliest, laat hij dan niet de negenennegentig andere schapen in de eenzaamheid achter om op zoek te gaan naar het verloren schaap, totdat hij het vindt? En als hij het gevonden heeft, neemt hij het vol blijdschap op zijn schouders; thuisgekomen roept hij zijn vrienden en buren en zegt hun: 'Deel in mijn blijdschap want ik heb mijn verloren schaap weer teruggevonden.' Ik zeg u, zo zal er in de hemel meer blijdschap zijn over één zondaar die zich bekeert, dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen bekering nodig hebben." (Lucas 15:4-7 WV)
Misschien liep het schaap verloren door zijn eigen schuld, misschien was het gekwetst door een agressieve ram. Het dreigt nu verscheurd te worden door een roofdier, of het zal de hongerdood sterven in de woestijn. Jezus hoopt dat de luisteraar zijn fantasie gebruikt om het verhaal aan te vullen en natuurlijk ook toe te passen op het eigen leven. Want misschien lijkt onze positie een beetje op die van het verloren schaap, misschien op die van de herder … De les is eenvoudig te begrijpen: God ziet om naar mensen in nood, en Hij vraagt van ons hetzelfde.

Ik wil nog de aandacht vestigen op iets anders: Jezus toont hoe onrust en pijn plaats maken voor grote blijdschap. Er is vreugde bij het schaap, de herder en de vrienden. Je ziet dat aan die geel gekleurde woorden. Wat een contrast met de ongelukkige farizeeën!
Jezus heeft het in zijn conclusie ook over engelen. Waarom is er zoveel blijdschap bij de engelen over één zondaar die zich bekeert? (Lucas 15:10 WV) Beter dan wij mensen, zien zij de tragische consequenties van het verloren zijn... van een leven zonder God, nu, maar vooral ook later. Maar zij zien ook wat er gebeurt met dat geredde schaap. Het vooruitzicht dat een verloren mens zal delen de onnoemelijke rijkdom van Gods nabijheid, geeft hen immense blijdschap.
Deze video is een oproep aan verloren schapen om de stem van de herder te beantwoorden, en het is een oproep aan zij die veilig deel uitmaken van de kudde, om medeleven te tonen met de mens in nood.

Begin van de pagina

#013 De farizeeër en de tollenaar

Twee archetypes van de joodse cultuur(6')
31/01/2021

Tekst van de video

Ik sta hier aan de klaagmuur. Dat is het enige wat overblijft van die tempel in Jeruzalem. Op zijn laatste reis naar deze tempel, heeft Jezus een parabel uitgesproken, en Lucas vermeldt de doelgroep: "Deze gelijkenis was bedoeld voor mensen die zichzelf voor rechtvaardig hielden en die op alle anderen neerkeken." (Lucas 18:9 NBV) Die doelgroep is wat ongewoon, want je hoort vaak zeggen dat geloof iets is voor zwakke mensen die in de problemen zitten, en nood hebben aan een God die hen kan helpen. Maar Jezus richt zich hier tot sterke succesvolle mannen. Hij maakt duidelijk dat ook zij God nodig hebben, zodat ze gecorrigeerd worden in hun visie en in hun levensstijl. Zij moeten een toontje lager zingen, zodat ze hun capaciteiten, hun macht en rijkdom … op een andere manier gaan inzetten.
"Twee mensen gingen naar de tempel om te bidden; de een was een farizeeër, de ander een tollenaar. De farizeeër ging daar staan en bad bij zichzelf: O God, ik dank u dat ik niet ben zoals de andere mensen: hebzuchtig, oneerlijk en overspelig, of zoals die tollenaar daar! Ik vast tweemaal per week en sta het tiende deel af van al mijn inkomsten. Maar de tollenaar bleef achteraf staan en durfde zelfs zijn ogen niet naar de hemel op te slaan. Hij zei, terwijl hij zich op de borst sloeg: O God, ik ben een zondaar. Wees mij genadig! En Ik zeg u: deze man, en niet de farizeeër, ging vrij van schuld naar huis. Want ieder die zichzelf verheft, zal vernederd worden, maar wie zichzelf vernedert, zal verheven worden." (Lucas 18:10-14 NBV)

Een parabel is geen waar gebeurd verhaal. Maar door het gebruik van twee typische figuren, wordt die parabel in zekere zin leerrijker dan een echte gebeurtenis. De farizeeër houdt zich nauwgezet aan de regels, en lijkt in alles politiek correct. De tollenaar collaboreert met de Romeinen en perst zijn medeburgers af. Jezus brengt hen beide naar de tempel, en laat ons meeluisteren naar hun gebed. Het lijken wel karikaturen. Een karikatuur is sprekender dan een foto, aangezien bepaalde kenmerken worden geaccentueerd. Zo krijgt een karikatuur een moraliserende ondertoon: de tekenaar wil dat de toeschouwer er iets uit leert, en misschien ook zichzelf herkent. Ook Jezus hoopt dat zijn publiek niet alleen de farizeeën en de tollenaars er iets uit leert. Toch komt het verhaal niet moraliserend over. Want Jezus zegt enkel dat de ene vooraan gaat staan en de andere bij de ingang blijft, en hij herhaalt hun gebed, gevolgd door een korte conclusie. De luisteraar wordt uitgedaagd om zijn fantasie te laten werken. De Bijbel is een open verhaal dat een beroep doet op onze verbeeldingskracht en op onze vrije wil. We worden dag aan dag uitgedaagd om met die woorden aan het werk te gaan en te kiezen wat we ermee gaan doen. En we worden in dat zoekwerk bijgestaan, want Jezus zegt dat Gods Geest ons wil leiden naar de volle waarheid. Dat kan natuurlijk slechts wanneer we godsdienst niet misbruiken om onze eigen positie te versterken ten koste van de anderen, iets wat al te vaak gebeurt, ook vandaag de dag.

De farizeeër kon zichzelf in zijn gebed goed verkopen, maar elders beschreef Jezus hem als "een witgekalkt graf, dat er vanbuiten mooi uitziet, maar vanbinnen vol ligt met doodsbeenderen, viezigheid en onrecht." Ook de tollenaar is gewetenloos: voor geld wil hij zijn ziel verkopen, en hij doet dat openlijk en onbeschaamd. Hypocrisie is niet aan hem besteed. Allebei behoorden ze tot het establishment, dat de gewone mensen onderdrukte. Maar die ene tollenaar in de parabel had ingezien dat hij op een doodlopende weg liep. Hij wou zich distantiëren van het kwaad, en een nieuwe levensstijl omarmen. Hij gaat in de tempel op zoek naar God want hij beseft dat enkel Jahweh hem echt kan vrij maken. Iets later verlaat hij de tempel met een verlicht gemoed en start hij een nieuw leven. Zoiets gebeurde niet enkel in die parabel, maar ook in het echte leven, bijvoorbeeld bij de tollenaar Matteüs, en bij Zachëus. En ook sommige farizeeën werden discipelen van Jezus.

Kunnen we die parabel overplaatsen naar onze tijd? Ja en neen. Godsdienst bezorgt je vandaag in België geen maatschappelijk prestige, integendeel. En de Belgische belastingambtenaar is natuurlijk ook niet vergelijkbaar met de tollenaar. We moeten het dus elders zoeken. Lucas schreef dat de gelijkenis bedoeld was voor mensen die zichzelf voor rechtvaardig hielden en die op alle anderen neerkeken. Jezus toonde ons met de farizeeër en de tollenaar twee extremen, maar misschien gelijken ook wij een beetje op die figuren. Want wie afgunstig naar machtige rijke mensen kijkt, is zelf ook een onvolgroeid stukje farizeeër. En wie de sjoemelaars benijdt, is zelf een tollenaar in spe. En misschien is er ook bij ons viezigheid verborgen of kijken we neer op andere mensen. Het slechte zaad is in elk mens aanwezig en wil maar al te graag ontkiemen. De gelijkenis is dus niet alleen toepasselijk op mensen die hautain zijn of corrupt, de parabel geldt voor alle mensen: elkeen doet er goed aan tot God te naderen in het besef dat er een en ander fout zit. Ook wij kunnen vragen dat Hij ons genadig is, ook wij kunnen het bevrijdende 'berouw' ervaren, en met een verlicht gemoed huiswaarts keren. Dat wensen wij jullie toe!

Begin van de pagina

#012 Een + Een + Een = EEN

De Drie-eenheid (6')
21/02/2021

Tekst van de video

Vandaag heb ik het over het bijbelse Godsbeeld. Wie is God eigenlijk? Want als Hij slechts een vorm van energie is, dan heeft het geen zin om Hem aan te spreken, om hem te gehoorzamen, en om Hem te danken voor wat hij doet. Maar kunnen we die vraag omtrent God wel beantwoorden? Wetenschappers zeggen dat ze slechts een fractie kennen van al wat is. Begrijpen wie die God is, die daar boven staat, is uiteraard niet mogelijk. Dat lees je ook in de Bijbel: "Hij alleen is onsterfelijk, en Hij woont in een ontoegankelijk licht. Geen mens heeft Hem ooit gezien, of kan Hem zien." (1 Timoteüs 6:16 NBV)
Maar zelfs al is, en blijft God een mysterie, toch kan de mens zich doorheen de schepping een idee vormen van Gods bestaan, en van zijn grootheid. Want … "God is wel onzichtbaar, maar uit alles wat Hij geschapen heeft, blijken zijn eeuwige kracht en goddelijkheid. Want sinds het ontstaan van de wereld, is zijn bestaan duidelijk te herkennen, uit wat Hij gemaakt heeft." (Romeinen 1:18-20 HTB)
Als ik aan mensen vraag of ze Elton John of Bach kennen, zullen ze bevestigend antwoorden. Ze hebben hen nooit ontmoet, maar ze kennen hen doorheen hun muziek en hun teksten. Zo kunnen wij ook God een beetje leren kennen via zijn schepping.

Maar doorheen de geschiedenis en ook vandaag zijn die Godsbeelden erg uiteenlopend. Sommigen vereerden de hemellichamen of een opperwezen, anderen maakten beelden die lijken op een mens of een dier. Of ze experimenteerden met spirituele krachten. Het zijn verwrongen Godsbeelden. Maar ook slechte imitaties laten iets zien van het origineel. Want de ware God zou toch allesoverstijgend moeten zijn en almachtig. En Hij zou kenbaar en aanspreekbaar moeten zijn, en ook een bron van kracht en van inspiratie. De Bijbelse God is zoals God behoort te zijn: een transcendente Vader, een kenbare en aanspreekbare Zoon en een Geest als bron van kracht en inspiratie. En zo komen we bij God als een drie-eenheid, en blijkt die traditionele christelijke opvatting aan te sluiten bij die Godsbeelden. Vader, zoon en geest kunnen tot op zekere hoogte ervaren worden. Maar dat geldt in de eerste plaats voor Jezus, want Hij is de mensgeworden God. Hij maakt een einde aan die wazige voorstellingen want "Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen." (Johannes 1:18 NBV) Jezus' daden en woorden werden te boek gesteld. Hij is het duidelijke en ondubbelzinnige Godsbeeld. En het evangelie is een oproep om te gaan voor het origineel, niet voor de imitatie.

Drie in één, wat wil dat zeggen? Moeten we denken aan één persoon die je op verschillende manieren kan waarnemen. Neen, Vader, Zoon en Geest zijn geen drie verschillende petjes die God opzet. God bestaat in wezen uit onderscheiden personen, elk met eigen kenmerken en een eigen wil. En dat moet zo zijn, want God is liefde. Liefde is zijn diepste wezen, zijn essentie, en je kan niet op je eentje liefde zijn. God moet dus wel bestaat uit meerdere personen die met elkaar verbonden zijn. Drie-eenheid is de logika zelf. Het is een wezenskenmerk van een liefdevolle God, en dus geen spitsvondigheid van middeleeuwse theologen. Neen, als God liefde is, dan kan hij geen alleenstaande zijn. Maar ook het omgekeerde geldt: als God bestaat uit drie verschillende personen die in eeuwigheid onlosmakelijk verbonden zijn, dan moet Hij liefde zijn. Anders krijg je in die hemel Griekse toestanden: goden die elkaar beconcurreren, ruzie maken en mensen gijzelen. De ware God lijkt niet op die menselijke projecties. Gelukkig maar!

God is ten diepste onbaatzuchtig en daarom schiep Hij mensen, die kunnen delen in zijn rijkdom. We genieten allemaal van hetgeen Hij schenkt via de natuur. Maar eigenlijk zien we dan alleen maar wat Gods handen doen. Je kan meer zien en meer ervaren, en contact leggen met die schenker. Zo'n ontmoeting sluit aan bij de diepste verlangens van de mens: het verlangen om als persoon erkend en geliefd te worden. De drie-ene God is enerzijds onbereikbaar, en anderzijds heel nabij!
"Ik woon in de hemel, ongenaakbaar, maar ook bij wie verdrukt worden, bij wie gering zijn. Ik zal hen opbeuren en nieuwe moed geven." (Jesaja 57:15 GNB)
Met deze video's willen wij je aansporen om Hem te zoeken. Maar wanneer het op godsdienst aankomt, zeggen mensen al gauw "ieder zijn gedacht". Nu is het goed om kritisch te zijn - zeker op gebied van de geloofsovertuiging. Toch is het spijtig wanneer men zich bij voorbaat afsluit voor het geloof, want op zoveel andere terreinen van het leven, willen mensen wél leren van elkaar, en indien nodig, ook van gedacht veranderen. Maar wat Jezus vraagt is eigenlijk nog veel radicaler: niet alleen van gedacht veranderen. Hij vraagt om Hem te volgen en dat zal ook leiden tot een verandering van levensstijl.

Om af te sluiten een gebed van Paulus.
"Ik bid dat de Heer Jezus Christus in alles goed voor jullie zal zijn. Ook dat jullie vol zullen zijn van de liefde van God en dat de Heilige Geest jullie in alles zal helpen". (2 Korintiërs 13:13 BB)
Dat wensen wij jullie toe!

Begin van de pagina

#011 Tijd om te leven - het kantelmoment

Jesaja beschrijft een kantelmoment in Hiskia's leven(6')
17/01/2021

Tekst van de video

Je ziet hier een fiere man, die geveld wordt door een levensbedreigende ziekte. Het is Hizkia, koning van Israël. Maar Hiskia herstelt na contact met de profeet Jesaja, en dat Bijbelgedeelte kan ook ons inspireren. Vandaag zoeken mensen vooral inspiratie in de mooie quotes van de wijze mannen en vrouwen van deze wereld. Maar die mensen kunnen ons niet bijstaan, en velen zijn intussen ook overleden... Het voordeel van Bijbelteksten is dat ze gesigneerd zijn door de levende God, die zichzelf omschreef als "Ik ben" ofwel "Ik was er in het verleden, Ik ben er vandaag en Ik zal er morgen zijn". God zei dat Hij met die naam aangesproken wil worden door alle komende generaties, en dus ook door ons. God is niet overleden, en Hij stelt er zich garant voor dat zijn beloftes ook vandaag worden ingelost. Want uit alles blijkt dat veel teksten en verhalen uit de Bijbel, bedoeld zijn om telkens weer nieuwe toepassingen te vinden, ook nu, in een totaal andere culturele context.

Veel van wat God beloofde ten tijde van Jesaja, belooft Hij ook aan ons. En dat geldt voor het volgende lied, geschreven door Hizkia, na zijn herstel.
"Maar mijn Heer zei: 'Tijd om te leven!' U geeft mij nieuwe kracht, U doet mij herleven. Zo heeft mijn bittere lot mij vrede gebracht. U hebt mij behoed voor het zinloze graf, U hebt mijn zonden weggedaan … De HEER is mij te hulp gekomen." (Jesaja 38, 16, 17, 20 NBV)
Hizkia was 39 jaar en had een goede reputatie. Hij doet denken aan mensen die zich inzetten in de maatschappij, en in de kracht van hun leven zijn. Ze zijn tevreden over hetgeen ze bereikt hebben, en denken dat ze daar nog lang mee kunnen doorgaan, want ze hebben alles onder controle! Maar misschien hebben ze geen oog voor de eindigheid van het leven en geven ze God niet de juiste plaats. Plots is er dan die crisis die het leven helemaal omgooit. Wanneer ze dan vluchten in Gods armen, zegt God ook tot hen "Tijd om te leven!". Die uitroep doet wat denken aan "Tijd om op te staan!", maar Gods woorden zijn geen signaal om de routine te hervatten. Neen, God doet een emotionele oproep voor een diepgaande ommekeer ten goede. "Tijd om te leven!" wijst op een kantelmoment, en bij Hizkia is dat het herstel na die levensbedreigende ziekte. Maar er is meer aan de hand, want Hiskia zegt "mijn bittere lot heeft mij vrede gebracht. U hebt mijn zonden weggedaan". Door die ziekte heeft Hiskia een andere kijk op het leven en op zijn eigen tekortkomingen. En omdat Hij God daarbij betrekt, heeft hij nu ook vrede gevonden, met God en met zichzelf. Het verhaal van Hizkia kan in ons leven een nieuwe eigentijdse toepassing vinden. We kunnen die tijdloze God natuurlijk niet ontmoeten wanneer wij te veel op onszelf gericht zijn. Maar misschien horen we in een crisissituatie God tot ons spreken... Beantwoorden we die uitnodiging, dan komt er ook in ons leven een kantelmoment, en kunnen ook wij net als Hizkia zeggen "mijn bittere lot heeft mij vrede gebracht".

Elders beschrijft Jesaja een andere situatie. Daar gaan mensen gebukt onder ontmoediging, burn-out of depressie. Zij hebben nood aan een tweede adem. Het kan ook ons overkomen. Jesaja ziet rondom zich veel ontmoedigde mensen. Want er was een burgeroorlog, en veel Joden waren gedeporteerd naar Assyrië. Waarom liet God dat toe? Jesaja beantwoordt de waaromvragen niet, maar hij belooft wel dat God hen in de moeilijkheden wil bijstaan.
"Weet je het niet? Heb je het niet gehoord? Een eeuwige God is de HEER, Schepper van de einden der aarde. Hij wordt niet moe, Hij raakt niet uitgeput, zijn wijsheid is niet te doorgronden. Hij geeft de vermoeide kracht, de machteloze geeft Hij macht in overvloed. Jonge strijders worden moe en raken uitgeput, zelfs sterke helden struikelen, maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput." (Jesaja 40:28-31 NBV)
In de woorden "Weet je het niet?" klinkt wat ontgoocheling. Jesaja zegt eigenlijk "Zijn jullie vergeten wat er de voorbije eeuwen gebeurd is: Gods beloftes aan Abraham, de bevrijding uit Egypte, de wonderen in de woestijn ... " En dan zegt Jesaja dat God onvergelijkbaar krachtig is, en dat Hij mensen wil bijstaan en herstellen en bekrachtigen.

In de eerste tekst draaide alles rond dat kantelmoment in het leven van Hiskia en Jahwehs oproep "Tijd om te leven!". De tweede tekst gaat over mensen die God al kennen, maar een moeilijke periode doormaken, en dan door God gesterkt worden. Beide teksten vragen om nieuwe toepassingen in onze tijd, en omdat Jahweh in eeuwigheid leeft en alomtegenwoordig is, kan Hij zijn beloftes waarmaken, zelfs in Erps-Kwerps. Dat leidt dan tot een nieuwe vreugdevolle start. Of tot herstel wanneer we uitgeblust zijn, maar door Gods bijstand nieuwe veerkracht krijgen. Hiskia heeft zijn hoofddeksel verruild voor een kleurrijk exemplaar, als teken van de vreugde die hij nu ervaart. De mooie kleren maskeren niet de pijn en zorg, maar illustreren het innerlijke herstel. En mensen waarvan het bestaan grijs geworden was, hebben opnieuw hoop gekregen. Het leven kan natuurlijk lastig blijven, met het maakt echt verschil uit wanneer je door God wordt bijgestaan. Dat is wat wij jullie toewensen!

Begin van de pagina

#009 Er is licht aan het einde van de tunnel

Jesaja's boodschap die vaak aan­gehaald wordt in de kersttijd... (7')
10/01/2021

Tekst van de video

Er is licht aan het einde van de tunnel. Dat is de boodschap van de profeet Jesaja, en zijn woorden worden vaak aangehaald in de kersttijd.
"Het volk dat in duisternis ronddoolt ziet een schitterend licht. Zij die in het donker wonen worden door een helder licht beschenen. U hebt het volk weer groot gemaakt, diepe vreugde gaf u het, blijdschap als de vreugde bij de oogst, ... Het juk dat op hen drukte, de stok op hun schouder, de zweep van de drijver, u hebt ze verbrijzeld... Iedere laars die dreunend stampte en elke mantel waar bloed aan kleeft, ze worden verbrand … " (Jesaja 9:1-4 NBV)
"Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman, Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst. Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen. … " (Jesaja 9:5-6 NBV)
Jesaja leefde in een turbulente tijd. Maar hij had een bijzonder contact met God, en was als een beamer die Gods gedachten projecteerde. In het donker zie je heel goed die woorden.
Eerst lezen we: ronddolen in het duister, wonen in het donker, een juk, stok, zweep, stampende laarzen en bebloede mantels. Maar dan komt er licht, herstel, vreugde en rijkdom, juk, stok en zweep worden verbroken. Dat gebeurt dankzij een nieuwe leider, want leiders hebben een grote invloed op de samenleving, ten goede of ten kwade. Het Joodse volk kende vooral slechte leiders, en keek uit naar een koning in de stijl van David.
Maar Jesaja's beschrijving overtreft alle verwachtingen, want er is sprake van een eeuwige vader, goddelijke held, wonderbare raadsman. … En van vrede en heerschappij die eeuwig duurt. Die woorden leken wel heiligschennis.

Jesaja illustreert zijn boodschap met de symboliek van een schitterend helder licht. Dat wijst op leven, en op waarheid. Want de waarheid "komt aan het licht".
Het volk … ZIET een schitterend licht en wordt … door een helder licht BESCHENEN." Je ziet een evolutie: een volk dat verdwaalde in de duisternis, ziet eerst "licht aan het einde van de tunnel". . Maar dan verlaten ze de tunnel en worden ze door dat licht beschenen. Alles krijgt kleur en mensen worden blij.

Dat licht houdt verband met die nieuwe koning, maar wie wordt daarmee bedoeld? Profetische woorden hebben veelal betrekking op meerdere situaties. De belofte wordt dan telkens op een rijkere manier vervuld. Dat is hier ook het geval want Jesaja's woorden zijn toepasselijk op drie situaties, en de intensiteit van het licht wordt alsmaar sterker.

De belofte heeft vooreerst betrekking op hetgeen zich afspeelt ten tijde van Jesaja. Rond 700 v.Chr. werd het Joodse volk bevrijd van de Assyrische overheersing en dat gebeurde onder de regering van Hiskia. Hij was een koning die mensen hielp om terug te keren, naar God, en naar elkaar. Er kwam licht en vrede in duistere tijden en een volksfeest zoals onze grootouders ook gevierd hebben.
Het verhaal rond Hiskia illustreert dat een volk door God gezegend en beschermd wordt, wanneer het Hem - de bron van licht en leven - erkent. We hebben nu twee streepjes licht, en er is dus nog veel ruimte voor verbetering.

De tweede situatie speelde zich 2000 jaar geleden af. Dan werd een bijzondere koning in Bethlehem geboren. Op kerstdag is daar veel aandacht voor, maar eigenlijk moet onze aandacht uitgaan naar de volwassen Jezus.
De hooggegrepen woorden van Jesaja blijken nu echt niet overdreven. "Mijn vrede geef ik u," zegt Jezus. "Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien." Hij is de goddelijke held en onze adviseur.
Jezus legt het fundament voor de bevrijding van de mens. Want veel problemen vinden hun oorsprong in ons egoïsme, waardoor we onszelf tot God verheffen. Jezus gaf zijn leven, opdat we die donkere tunnel zouden verlaten. Zijn licht straalt diep in de innerlijke mens en raakt de kern van het menselijk probleem. Niet alleen het licht, maar ook het signaal is nu sterker, zodat we God kunnen bereiken op een wijze die voorheen niet mogelijk was.
Maar het licht wordt door velen niet opgemerkt. En een volksfeest is er evenmin, integendeel we zitten volop in de moeilijkheden. We hebben nood aan een volgende fase om die woorden van Jesaja waar te maken - een fase waarin die goddelijke koning echt regeert, en vrede alomtegenwoordig is.

We leven in een moeilijke tijd, en er komt veel op ons af dat onze toekomst hypothekeert. Maar via de beamer van Jesaja en hetgeen Jezus zelf gezegd heeft, weten we dat er ook licht is aan het einde van die tunnel.
Dat brengt ons bij een derde situatie waarin die beloftes helemaal bewaarheid worden. Ook wat betreft die "eeuwige vrede en heerschappij". Want Jezus beloofde om op een grootse wijze terug te keren naar deze wereld. Dat klinkt door in die geloofsbelijdenis "wij belijden tot Gij wederkeert, dat Gij verrezen zijt" en ook in de woorden "uw rijk kome" van het Onzevader.
Is het niet evident dat God zal ingrijpen wanneer alles vast zit, want Jezus is de alfa en de omega, Hij omvat de geschiedenis. Hij stond aan het begin, is 2000 jaar geleden langsgekomen, en Hij zal ook aan het einde staan, om dat om te vormen tot een nieuw begin. Dat is wat Hij beloofd heeft. Dan pas zal het licht op volle sterkte schijnen, dan pas is er echt herstel.
Maak kennis met Jezus en wordt door hem vernieuwd, zodat je straks ook kan genieten van dat schitterend licht aan het einde van de tunnel!

Teksten video's 2024
Teksten video's 2023
Teksten video's 2022
Teksten video's < 2021

   Playlist met alle video's
Begin