Wil je het artikel lezen?
"Een getormenteerde ziel" leestijd 14'
Einde
Benjamin West (1738-1820) was de bekendste Amerikaanse schilder uit zijn tijd. In het hiernaast getoonde schilderij "Het verdrag met de Indianen" beeldt hij een stukje Amerikaanse geschiedenis uit, waarin William Penn een centrale rol speelt.
William Penn (1644 - 1718) was de stichter van Pennsylvania, vandaag één van de Amerikaanse staten, met als hoofdstad Philadephia, de stad van de broederliefde. In Pennsylvania, herkennen we het Latijnse woord silvanium. Het betekent dus "de bossen van Penn".
William was door zijn vader Sir William Penn, een Engelse admiraal, voorbestemd voor een carrière aan het hof. Als student in Oxford werd hij wegens onconventioneel gedrag weggestuurd. Daarna reisde hij rond op het Europese continent en studeerde hij rechten. Hij kwam tot geloof en sloot zich op 23-jarige leeftijd aan bij de Quakers. Die christelijke beweging is voortgekomen uit het werk van de Engelsman George Fox (1624-1691). In een periode waarin kerk en politiek sterk verweven waren en waarin gelovigen elkaar niet enkel met Gods Woord, maar ook met de wapens bestreden, voerde George Fox een eigen koers. De Quakers stonden afzijdig van georganiseerde kerken, ze hadden geen rituelen en gaven de bijbel geen bijzondere plaats. Zij legden het accent op de stilte, van waaruit Gods Geest de mens kon toespreken. Slechts wie zich door God gedreven wist, verbrak de stilte in hun samenkomsten.
William Penn belandde al snel omwille van zijn geloofsbeleving in de gevangenis. Na zijn vrijlating trok hij naar Amerika waar zijn vader, een groot gebied - Pennsylvania - gekregen had in ruil voor bewezen diensten. William wou daar een maatschappij uitbouwen overeenkomstig de principes van zijn christelijke geloofsovertuiging en hij omschreef dat als "een heilig experiment". Zijn uitspraak "Let us then try, what love can do" illustreert zijn vredelievende benadering. In plaats van de Indianen te bestrijden, beschouwde hij hen als zijn gelijken en sloot hij er vredesverdragen mee. Later keerde hij naar Engeland terug en voerde daar een strijd voor gewetensvrijheid. Penns ideeën waren maatschappelijk van grote betekenis en ze werden ten dele vertaald in de eerste Amerikaanse grondwet.
Ook in latere tijden lieten de Quakers zich opmerken in positieve zin. In de 18e eeuw waren zij de eersten om hun slaven vrij te laten. Het waren pacifisten met een sterke sociale roeping. In 1947 kregen de Quakers de Nobelprijs voor de vrede als erkenning van hun inspanningen sinds 300 jaar om de vrede te bevorderen en als waardering voor hun humanitaire hulpverlening bij rampen en conflicten. De Quakers organiseerden voedselbedeling bij hongersnoden. Zij namen het op voor de Japanse Amerikanen tijdens de tweede wereldoorlog, zetten zich in de naoorlogse jaren in voor de verzoening van het Duitse volk met zij die geleden hadden onder hun geweld.
William Penn schreef in zijn Some fruits of solitude in reflections and maxims (1682) een mooi stukje over vriendschap, hierna vrij vertaald. Dit stukje vormt het uitgangspunt voor een artikel op deze website over Psalm 22, met als titel "Een getormenteerde ziel".
Zoals bij een tweeling, zijn de zielen van twee vrienden met elkaar verbonden.
Vrienden voelen in alles met elkaar mee: zowel in liefde als in weerzin.
De ene kan niet gelukkig zijn zonder de andere,
en het is niet mogelijk dat één alleen zou lijden.
Alsof ze van lichaam ruilen, delen ze om beurten elkaars pijn en elkaars vreugde.
Ze beuren elkaar op in de moeilijkste omstandigheden.
William Penn
Begin
Wil je het artikel lezen?
"Een getormenteerde ziel" leestijd 14'
