Wil je hoofdstuk 11 van het boek lezen? " Het materiële decor - 7 p."
Einde

"Haren-Buda",
gezongen door Della Bosiers

De zon staat grijs boven Haren-Buda
De hemel is laag, haast met de grond gelijk
En eens per uur wordt het groen in Buda
Dan trekt een trein voorbij
Dan wordt de stad weer lijk
Maar ergens draaft nog een paard
En in het tuintje van de waard
Spelen er kinderen de zevensprong

Cafés raken vol als in Haren-Buda
Sirenes gaan loeien voor weer een dode dag
De glazen geel, en het haar van Roza
Is purper in de spiegel
Als ze biertjes tapt
Maar ergens draaft nog een paard
En in het tuintje van de waard
Spelen er kinderen de zevensprong

't Zijn weiden als wiegende schoorsteenpluimen
Die Buda meer liefheeft dan bomen en groen
De natuur heeft zo van die vreemde luimen
De bomen zien er grijs, en de mensen groen
Maar ergens draaft nog een paard
En in het tuintje van de waard
Spelen er kinderen de zevensprong

Verkwikkend is 't zicht niet van Haren-Buda
Maar mij geeft het niks hoor, ieder zijn meug
Mij liever een boomgaard dan een stalen spookstad
U moest er eens gaan kijken, ga eens zien hoe 't deugt
Maar ergens draaft nog een paard
En in het tuintje van de waard
Spelen er kinderen de zevensprong

Della Bosiers wordt gerekend tot de beste vertegenwoordigers van de Vlaamse Kleinkunst-muziek. Een aandoenlijk mooie stem en prachtige teksten. De moeite waard om een CD-tje met "Haren-Buda" aan te schaffen.

"U moest er eens gaan kijken" raadt Della Bosiers de luisteraar aan, bij het einde van de song. Je moet het met je eigen ogen gezien hebben, die stalen spookstad. Een stukje industrieel kerkhof, dicht bij Vilvoorde, met nog hier en daar een weide, op een boogscheut van de bewoonde wereld. Je moet het ruiken - de stank van de vervuilende industrie - hoewel, misschien is dit nu wel verleden tijd. Hallucinant. Aangrijpend ook hoe die kinderen zich nog van geen kwaad bewust zijn "in het tuintje van de waard, spelen er kinderen de zevensprong".

Benauwend toch hoe een mens zijn biotoop vervuilt. En hoe de ganse wereld nu het Westerse voorbeeld in ijltempo wil volgen. Meer industrie, meer vervuiling, minder natuur… De schepping zit vol tegenstrijdige belangen. De vriendschap tussen mens en natuur is broos geworden. Het evenwicht is niet makkelijk te vinden, het lijkt wel op een liefde - haat verhouding.

Begin
Wil je hoofdstuk 11 van het boek lezen? " Het materiële decor - 7 p."